روش تحلیل سیاسی

مسکو می‌داند در صورت درگیر شدن با ناتو چین و ایران کمکش نمی کنند

حسن بهشتی پور پژوهشگر روابط بین‌الملل به «اعتماد آنلاین» گفت: منافع روسیه ایجاب نمی‌کند درگیر جنگی مستقیم با ناتو شود. مسکو به‌خوبی می‌داند در چنین شرایطی حتی متحدانی چون چین، ایران، هند، یا کشورهای عضو بریکس و شانگهای نیز به یاری‌اش نخواهند آمد؛ همان‌طور که در جنگ اوکراین نیز مداخله‌ای نکردند.

لیلا پایدار- حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل بین‌الملل، در گفت‌وگو با خبرنگار اعتمادآنلاین درباره احتمال درگیری مستقیم میان روسیه و ناتو، چنین توضیح داد: من احتمال وقوع جنگ میان روسیه و ناتو را بسیار پایین می‌دانم. به باور من تا سه ماه آینده احتمال جنگ مستقیم روسیه و ناتو کمتر از ۲۰ درصد است؛ یعنی بالای ۸۰ درصد چنین جنگی رخ نخواهد داد. چرا؟ نخست به این دلیل که منافع روسیه ایجاب نمی‌کند درگیر جنگی مستقیم با ناتو شود. مسکو به‌خوبی می‌داند در چنین شرایطی حتی متحدانی چون چین، ایران، هند، یا کشورهای عضو بریکس و شانگهای نیز به یاری‌اش نخواهند آمد؛ همان‌طور که در جنگ اوکراین نیز مداخله‌ای نکردند. پس عقلانی است که روسیه از ایجاد جبهه‌ای گسترده‌تر خودداری کند.

حسن بهشتی پور

روزنامه هم میهن

فعال‌سازی مکانیسم ماشه (اسنپ‌بک) توسط سه کشور اروپایی (آلمان، فرانسه و بریتانیا) و درخواست بازگرداندن تحریم‌های شش قطعنامه پیشین شورای امنیت علیه ایران، اگرچه قابل پیش‌بینی بود، اما پیامدهای حقوقی و سیاسی قابل توجهی برای کشورمان خواهد داشت. این اقدام از نظر حقوقی فاقد مشروعیت است، زیرا این سه کشور خود تعهداتشان در قالب برجام را نقض کرده‌اند، اما در عرصه بین‌المللی، سیاست و قدرت اغلب بر حقوق اولویت دارد.

وضعیت قطعی بازگشت تحریم‌ها و نقش روسیه و چین

به نظر اینجانب، بازگشت تحریم‌های سازمان ملل تقریباً قطعی است و امکان جلوگیری از آن در فرصت ۳۰ روزه بسیار ضعیف است. حتی در صورت طرح موضوع در شورای امنیت، به دلیل تاثیرپذیری حقوق بین‌الملل از سیاست و قدرت، نمی‌توان مانع از عملی شدن خواست اروپا و آمریکا شد. نکته کلیدی در این مرحله، موضع کشورهای مختلف در قبال اجرای این تحریم‌هاست.

نوشته: حسن بهشتی‌پور

نشست دوجانبه ولادیمیر پوتین و دونالد ترامپ در پایگاه نظامی «المندورف-ریچاردسون» در آلاسکا، اگرچه از سوی دو طرف «سازنده» و «مثبت» توصیف شد، اما در عمل بدون هیچ توافق مشخصی پایان یافت. این دیدار بیش از آنکه گامی به‌سوی حل بحران اوکراین باشد، نمایانگر فاصله عمیق میان خواسته‌های دو طرف بود.

خواسته‌های متضاد، نتیجه‌ای مبهم

پوتین در نشست خبری پس از دیدار، بر لزوم شناسایی ریشه‌های جنگ اوکراین تأکید کرد و فضای مذاکرات را مثبت و محترمانه خواند. ترامپ نیز از «پیشرفت بزرگ» سخن گفت، اما اذعان کرد که هنوز توافقی حاصل نشده و چند نکته باقی مانده است. با این حال، رسانه‌های آمریکایی گزارش دادند نشست بدون توافق درباره اوکراین پایان یافت.

واقعیت این است که خواسته‌های پوتین و ترامپ کاملاً متفاوت است. پوتین انتظار دارد بخشی از تحریم‌های آمریکا علیه روسیه به دلیل جنگ اوکراین لغو شود، اما در شرایط فعلی چنین زمینه‌ای وجود ندارد. این اختلافات عمیق نشان می‌دهد حل‌وفصل مسائل میان واشنگتن و مسکو با یک دیدار امکان‌پذیر نیست و همه چیز به دور بعدی مذاکرات که به درخواست پوتین در مسکو برگزار خواهد شد، موکول شده است.

نوشته حسن بهشتی پور

مقدمه

جنگ روسیه و اوکراین، که بیش از سه سال است ادامه یافته، به یکی از پیچیده‌ترین و طولانی‌ترین منازعات نظامی در قرن بیست‌ویکم تبدیل شده است. این جنگ نه‌تنها منافع منطقه‌ای و بین‌المللی را تحت تأثیر قرار داده، بلکه نشان‌دهنده تغییرات ژئوپلیتیکی عمیق در نظام بین‌الملل است. تحلیلگران و کارشناسان بر این باورند که این جنگ، صرفاً یک درگیری نظامی نیست، بلکه تقابل دو دیدگاه استراتژیک درباره امنیت، حاکمیت و آینده نظم جهانی است. در این یادداشت، به بررسی ابعاد مختلف این جنگ، دلایل تداوم آن و راهکارهای احتمالی برای خروج از بن‌بست کنونی می‌پردازیم.

نوشته: حسن بهشتی‌پور

اختصاصی برای سایت ایراس

https://www.iras.ir/?p=12450

تحولات اخیر سوریه نشان می‌دهد که روسیه، با وجود چالش‌های جهانی نظیر جنگ اوکراین، همچنان در پی حفظ و تقویت جایگاه خود در این کشور است. سوریه برای مسکو نقطه ثقل استراتژی خاورمیانه‌ای‌اش محسوب می‌شود. کرملین با بهره‌گیری از ابزارهای نظامی، دیپلماتیک و اطلاعاتی، با آنکه تار آخرین روزها از حکومت بشار اسد حمایت می‌کرد، اکنون برای بازسازی موقعیت خود در این کشور با طیف گسترده‌ای از بازیگران متعارض — از ترکیه و کردها تا جولانی و اسرائیل — وارد تعامل شده است. این یادداشت به بررسی ابعاد مختلف این راهبرد و چالش‌های پیش‌روی روسیه در سوریه می‌پردازد.

نویسنده حسن بهشتی‌پور - کارشناس مسائل بین‌الملل

روزنامه جام جم

با گذشت بیش از سه سال از آغاز جنگ میان روسیه و اوکراین، این بحران همچنان یکی از جدی‌ترین چالش‌های امنیتی جهان به‌شمار می‌رود؛ بحرانی که نه‌تنها دامنه‌ای منطقه‌ای بلکه پیامدهایی بین‌المللی فراترازسیاسی وبه‌ویژه در حوزه انرژی وغذا داشته است.ریشه‌های این درگیری درمجموعه‌ای ازعوامل تاریخی، ژئوپلیتیکی وامنیتی نهفته است که درک آن برای یافتن راه‌حل سیاسی ضروری است.

روسیه با سه هدف عمده وارد این جنگ شد: نخست، تصور توانایی در تسخیر کی‌یف و سرنگونی دولت زلنسکی که آن را دست‌نشانده غرب می‌دانست؛ دوم، دفاع از حقوق حدود هفت میلیون شهروند روس‌تبار اوکراین که مسکو مدعی سرکوب آنهاست؛ و سوم، جلوگیری از عضویت اوکراین در ناتو که به‌عنوان تهدیدی مستقیم برای امنیت ملی روسیه تلقی می‌شود، به‌ویژه باتوجه به مرز مشترک ۱۵۸۰ کیلومتری میان دو کشور. بااین‌حال، تحقق این اهداف با دشواری‌های زیادی مواجه شد. حمله اولیه روسیه برای تسخیر کی‌یف از محور شمالی از طریق بلاروس ناکام ماند و ارتش روسیه ناگزیر به عقب‌نشینی شد. در نهایت، مسکو به تصرف و الحاق چهار استان شرقی اوکراین بسنده کرد؛ مناطقی که برخی از آنها پیشتر نیز در سال ۲۰۱۴ عملا از کنترل کی‌یف خارج شده بودند و به نوعی خودمختار محسوب می‌شدند.

گفتگوی اختصاصی حسن بهشتی پور کارشناس مسائل اوراسیا با«روایت فردا»:

پذیرش تجزیه اوکراین استخوانی لای زخم خواهد ماند/

براساس گزارش بلومبرگ پوتین در مذاکرات صلح اخیر شرط جدیدی را مطرح کرده که بر اساس آن، مسکو خواهان کنترل کامل چهار منطقه از اوکراین است که هنوز به طور کامل تحت تصرف نیروهای روسی درنیامده‌اند. پوتین در مذاکرات صلح اخیر شرط جدیدی را مطرح کرده که بر اساس آن، مسکو خواهان کنترل کامل چهار منطقه از اوکراین است که هنوز به طور کامل تحت تصرف نیروهای روسی درنیامده‌اند.

حسن بهشتی پور با بیان اینکه در عمل روسیه چهار استان شرقی اوکراین باضافه شبه جزیره استراتژیک کریمه در شمال دریای سیاه را اشغال و به خاک خود ضمیمه کرده است، گفت: پوتین در واقع می‌خواهد اوکراین عملاً تجزیه کشور خود را بپذیرد. همچنین، کشورهای دیگر که به علت تجاوز روسیه به خاک اوکراین، این کشور را تحریم کرده‌اند این تحریم ها را لغو و ضمیمه شدن این چهار استان را به رسمیت بشناسند.

بهشتی‌پور: نرمش روسیه باید تحلیل شود

پایان احتمالی جنگ اوکراین تاثیری بر مذاکرات ایران و آمریکا خواهد گذاشت؟/حرف‌های امثال احمدی‌نژاد کیلومترها با واقعیت فاصله دارد

بهشتی پور کارشناس سیاست خارجی به خبرآنلاین گفت: بحران اوکراین اگر تمام شود در سطح بین المللی تاثیر مثبتی خواهد داشت. از جمله در روند مذاکرات ایران و آمریکا؛ اما اگر بحران تشدید شود برای کل دنیا اثرات منفی دارداز جمله ایران .

جواد مرشدی: دونالد ترامپ در آخرین واکنش ها به جنگ اوکراین ابراز امیدواری کرد که در هفته جاری توافقی میان روسیه و اوکراین برای پایان دادن به جنگ به دست آید.دیروز(سه شنبه) هم کاخ سفید اعلام کرد که ویتکاف اواخر این هفته برای چهارمین بار به مسکو خواهد رفت و با پوتین دیدار خواهد کرد.

پیشنهاد نهایی ترامپ برای مذاکره صلح/سهم واشنگتن، مسکو و کی‌یف از این جنگ چه شد؟

ظاهرا پیشنهاد نهایی آمریکا برای پایان جنگ اوکراین مستلزم موافقت کی‌یف با چارچوبی است که بر مبنای آن آمریکا شبه‌جزیره کریمه را به عنوان بخشی از روسیه به رسمیت می‌شناسد و اوکراین باید تسلط غیر رسمی روسیه را بر تقریبا تمام سرزمین‌های اشغالی از سال ۲۰۲۲ بپذیرد.از سوی دیگر برخی نیز معتقدند اوکراینی‌ها در ۲۴ ساعت گذشته سیگنال‌هایی فرستاده اند که نشانگر تمایل آنها به بحث در خصوص یک آتش بس ۳۰ روزه به جای پذیرفتن چارچوب طرح صلح ترامپ، در نشست لندن است.

نشستی که قبل از برگزاری با چالش‌های جدی روبه‌رو شده بود؛ زیرا کناره گرفتن وزیر امور خارجهٔ ایالات متحده مارکو روبیو، و وزیر خارجهٔ بریتانیا دیوید لمی و دیگران از این نشست، عملاً این نشست را تنزل داده و سایهٔ سنگینی بر تلاش‌های جاری برای صلح انداخته است. اینکه ایا طرح صلح ترامپ به موفقیت خواهد رسید و اروپایی ها نیز ترامپ را دراین طرح همراهی خواهند کرد و همچنین ارتباط این صلح با روند مذاکرات ایران و آمریکا صولاتی بود که خبرگزاری "خبرآنلاین "از حسن بهشتی‌پور، پژوهشگر و کارشناس روسیه و اوراسیا پرسید که در ادامه می‌خوانیم:

حسن بهشتی پور در کفت و گو با روزنامه آرمان امروز :

اگر مذاکرات فعلی ایران و امریکا به نتیجه برسد و ایران به سمت بهره‌برداری صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای حرکت کند، تحریم‌ها رفع شوند و فضای تعامل اقتصادی باز شود، این وضعیت قطعا به نفع روسیه خواهد بود. روسیه نه‌تنها ایران هسته‌ای با غنی‌سازی محدود، راتهدیدی برای خود نمی‌بیند، بلکه ایران بدون تحریم، شریکی بالقوه و موثر برای توسعه مناسبات اقتصادی و صنعتی برای این کشور محسوب می‌شود. تنها چالشی که در حال حاضر برای روسیه وجود دارد، درگیری این کشور با غرب بر سر بحران اوکراین است؛ وضعیتی که البته موجب می‌شود مسکو در پی تقویت روابط خود با تهران باشد. هم‌اکنون نیز روسیه در این موضوع در حال گفت‌وگو با ایالات‌متحده است و از این جهت نمی‌تواند ایران را به ‌خاطر ورود به مذاکرات با واشنگتن سرزنش کند.

پیام‌هایی که ایران به روسیه می دهد و یا دیدارهایی که انجام می شود، معمولا در راستای سیاست‌های کلان نظام است و می‌تواند در قالب یک هماهنگی سه‌جانبه بین ایران، روسیه و چین در راستای حل و فصل معضلات از طریق دیپلماسی فهم شود.برای چین و روسیه نیز این پیام بسیار مهم است. از همین رو، این کشورها بارها ایران را به حفظ مسیر مذاکره تشویق کرده‌اند. کشورهای منطقه نیز از جمله عربستان‌سعودی به‌وضوح از این روند و احتمال رسیدن به مصالحه استقبال کرده‌اند.پیش‌تر عربستان‌سعودی از مخالفان برجام بود، اما اکنون شاهد هستیم که این کشور و دیگر کشورهای عربی، رویکردی حمایتی نسبت به توافق در پیش گرفته‌اند؛ نمونه بارز آن نیز سفر اخیر وزیر دفاع عربستان به تهران است که می‌توان آن را یکی از نشانه‌های این تغییر رویکرد دانست. باید توجه داشت که موضع روسیه در جریان مذاکرات ایران با امریکا، منطقی به نظر می‌رسد؛ چراکه به باور من، روسیه از حل‌وفصل اختلافات ایران و امریکا استقبال می‌کند، هرچند در افکار عمومی کشور این برداشت رواج دارد که روسیه از استمرار تنش‌ها میان تهران و واشنگتن سود می‌برد. واقعیت آن است که در هر درگیری یا تهدیدهای مشابه، ممکن است برخی کشورها منافع مقطعی کسب کنند، اما آنچه اهمیت دارد، رویکرد و راهبرد کلی کشورهاست.

به قلم حسن بهشتی‌پور

منبع: سرمقاله روزنامه سازندگی 23 اسفند 1403

قبل از هر چیز سوال اصلی که در مورد میانجیگری روسیه بین ایران و آمریکا باید مطرح می شود این است که مسکو با این میزان از تحریم‌هایی که از سوی ایالات‌متحده دریافت کرده و با توجه به مشکلاتی که همین حالا با آمریکا دارد، چطور می‌خواهد با برنامه‌ای دقیق، مشکل ما را حل کند؟ دقیقاً یک استدلال دو دو تا چهارتاست. عده‌ای در ایران تصورشان درخصوص روابط بین‌الملل بر این است که روسیه واقعاً ضدآمریکاست و فکر می‌کنند ما مثلاً از تعارض‌های روسیه و آمریکا می‌توانیم به نفع خودمان استفاده کنیم؛ درحالی که در این مورد خاص اتفاقاً مدل اوکراین پیش‌روی ماست که به راحتی روسیه و آمریکا بر سر آن با هم به توافق رسیدند اما فعلاً عملاً آمریکا به اوکراین پشت کرده و روسیه هم با توجه به این قضیه که می‌تواند با کارت‌های مختلف بازی کند، وارد گفت‌وگو با آمریکایی‌ها شده است. معلوم نیست حالا این روند به تدریج به نتیجه قطعی برسد، ولی مهم این است که ما حداقل حواسمان باشد که قدرت‌های بزرگ سر بزنگاه بر سر منافع خودشان توافق می‌کنند و ممکن است ایران، اوکراین یا هر کشور دیگری را قربانی کنند.

به گزارش ایسنا، 12 /12/1403

در دیدار «ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین که برای امضای قرارداد در زمینه معادن به واشنگتن سفر کرده بود با «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا که خبرنگاران نیز حضور داشتند،‌ گفت‌وگوهای ۲ طرف به چالش و مشاجره کشیده شد و مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت. مشاجره ترامپ و زلنسکی منجر به خروج زودهنگام رئیس‌جمهور اوکراین از کاخ سفید بدون امضای قرارداد معادن شد. این مشاجره از پاسخ ترامپ در ارتباط با روسیه و دفاع از آن با تاکید بر این که «به سمت هیچ طرفی غش نکرده است» آغاز شد و در پی آن ترامپ افزود: «اگر من طرف این ۲ طرف نباشم، ما توافقی نخواهیم داشت. تو از من می‌خواهی که کارهای وحشتناکی درباره پوتین انجام دهم و پس از آن بگویم "سلام ولادیمیر، چطور می‌توانیم توافق کنیم؟". این‌طور کار پیش نمی‌رود. من طرف ایالات متحده و جهان هستم و می‌خواهم قال قضیه کنده شود».

زلنسکی هم در پاسخ گفت: «پوتین بخش‌های بزرگی از اوکراین را اشغال کرده است. او کریمه را در سال ۲۰۱۴ اشغال کرد. من فقط درباره بایدن صحبت نمی‌کنم. بعد از آن اوباما، ترامپ، بایدن و ترامپ آمدند و خدا به رئیس‌جمهور ترامپ خیر دهد که او را متوقف خواهد کرد. در جریان سال ۲۰۱۵ هیچ‌کسی او را متوقف نکرد. او اشغال کرد و مردم را کشت. از ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۲ اوضاع همین‌گونه بود. مردم در خط تماس (بین روسیه و اوکراین) می‌مردند و هیچ‌کس او را متوقف نکرد. ما گفت‌وگوهای زیادی با او داشتیم و گفت‌وگوهای دوجانبه‌ای هم داشتیم. من در سال ۲۰۱۹ با او و با حضور ماکرون و مرکل (سران فرانسه و آلمان)، توافق آتش‌بس امضا کردیم اما او آن را شکست و مردم ما را کشت و زندانیان را مبادله نکرد. شما درباره چه نوع دیپلماسی صحبت می‌کنید؟».

نوشته حسن بهشتی پور

یادداشت روز روزنامه آرمان امروز هشتم اسفند 1403

به عنوان کسی که از همان روز اول تجاوز نظامی روسیه به اوکراین به مسئولین در شبکه خبر در برنامه زنده هشدار دادم که ایران نباید از تجاوز یک کشور به کشور همسایه حمایت کند زیرا اگر این رویه را تایید کند ممکن است روزی همین روسها به دلایل ژئوپلیتیک ایران به کشورمان حمله کنند و بار دیگر ماجرای سال ۱۳۲۴ فرقه دموکرات در تبریز و حزب دمکرات در مهاباد تکرار شود بنابراین بهترین موضع در این جنگ بی طرفی مثبت است اما بنده را به روس ستیزی متهم کردند با این حال من در نوشته های متعدد تاکید کردم اوکراین نباید عضویت در ناتو را از ترس تهاجم روسیه در دستور کار قرار میداد اتخاذ سیاست بیطرفی مانند فنلاند و سوئد در دوران جنگ سرد حتما امنیت ملی اوکراین را بیشتر تامین می کرد و بهانه را از دست پوتین می گرفت اما زلنسکی به این درس بزرگ تاریخی توجه نکرد که برای تامین استقلال و تمامیت ارضی کشور نمی توان به قدرتهای بزرگ اتکا کرد چرا که وقتی آنها منافعشان اقتضا کرد راحت موضع خود را تغییر می دهند.

حسن بهشتی‌پور، پژوهشگر مسائل بین‌الملل در پاسخ سوال «اعتماد» در باب اینکه تا چه اندازه تنش میان تهران و واشنگتن می‌تواند محور رایزنی لاوروف با مقام‌های رسمی کشورمان باشد، گفت: به نظر می‌‌رسد که یکی از اهداف اصلی سفر لاوروف به تهران، انتقال نتایج مذاکرات اخیر این مقام روس با مارک روبیو در ریاض و تشریح طرح‌های امریکا درباره آینده اوکراین برای طرف ایرانی است. با این حال، بعید است که روسیه قصد میانجی‌‌گری میان ایران و امریکا را داشته باشد. به باور بهشتی‌پور شواهد نشان می‌دهد مساله سوریه می‌تواند به ‌عنوان یکی از محورهای مهم رایزنی‌ها باشد، چرا‌که اخیرا مسکو تماس‌های تلفنی با احمد الشرع، رییس موقت دولت سوریه برقرار کرده و لاوروف نیز دیدارهایی در این خصوص داشته است. به نظر می‌رسد مقامات روسیه و ایران قصد دارند درباره آینده سوریه رایزنی کرده و راهکارهای مشترکی را برای تداوم نفوذ و پیشبرد منافع خود در این کشور بررسی کنند.

مصاحبه Laure-Maïssa Farjallah خبرنگار روزنامه فرانسوی زبان لبنانی L'Orient-Le Jour با حسن بهشتی پور در باره تاثیر مذاکرات روسیه با آمریکا بر ایران

در صورت توافق آمریکا و روسیه بر سر راه حل اوکراین ، مشارکت راهبردی روسیه و ایران تا چه اندازه برقرار خواهد بود؟

مشارکت ایران و روسیه راهبردی نیست و این غلط رایج است در خبرها است، روابط ایران و روسیه فعلا حداکثر در سطح همکاری های راهبردی است و این با شراکت راهبردی تفاوت اساسی دارد

مناسبات ایران و روسیه همیشه از مناسبات هر دو طرف با آمریکا تاثیر پذیرفته است اما این به معنای ان نیست که پیمان همکاری 20 ساله ای که اخیرا در مسکو امضاء شد با بهبود مناسبات روسیه با آمریکا کنار گذاشته می شود. به نظر می رسد روسیه حتی وقتی با آمریکا روابط خوب هم برقرار کند نمی تواند جایگاه منطقه ای و ژئو پلیتیک ایران را نادیده بگیرد .

ایران تا چه حد در مذاکراتی که بین روسیه و آمریکا انجام می شود، یک ابزار چانه زنی است؟

به دلیل جایگاه ژئو پولیتیکی ایران در منطقه خاورمیانه همیشه ایران یک برگ برنده برای طرفی بوده که با این کشور مناسبات خوب داشته است و این مساله به روسیه محدود نیست چنانکه زمانی در دوران حکومت پهلوی آمریکا از برگ بنده ایران در دوران جنگ سرد علیه شوروی استفاده می کرد . در مورد مناسبات چین و امریکا هم ایران نقش دارد .

- ایران چه پیشنهادی می تواند به روسیه بدهد تا پس از امضای توافق آمریکا و روسیه در صحنه بین المللی منزوی نشود؟

بخشی ازجایگاه ایران در منطقه و جهان به خاطر موقعیت ژئوپلیتیک ایران در منطقه است و بخش دیگری از ان نتیجه سیاستهای مستقلی است که این کشور به‌دست آورده است این جایگاه را نه روسیه و نه آمریکا به ایران نداده اند. بنابراین روسیه یا آمریکا نمی توانند این جایگاه را از ایران در منطقه بگیرند. علاوه بر این روسیه به دلیل آنکه می خواهد همچنان با ایران روابط سیاسی ، امنیتی و نظامی خود را حفظ کند تا در برابر آمریکا قدرت مانور بیشتری داشته باشد بنابراین بعید می دانم به اجرای سیاست تحریم حداکثری ایران کمک کند. ضمن آنکه بر فرض محال اگر روسیه چنین کرد حجم مناسبات اقتصادی ایران با روسیه در سال کمتر از سه میلیارد دلار است بنابراین همراهی احتمالی روسیه با آمریکا تاثیر تعیین کننده برای اقتصاد ایران نخواهد داشت

اوکراین و روسیه عملا بازیچه سیاست آمریکا شدند/

کیف و مسکو هر دو بازنده این جنگ بودند

ترامپ می‌خواهد از نزدیک شدن بیشتر روسیه به چین، جلوگیری کند

حسن بهشتی پور کارشناس ارشد روابط بین الملل به خبرآنلاین گفت که گفتگوی تلفنی ترامپ و پوتین به معنای توافق نهایی نیست بلکه گامی رو به جلو برای آغاز صلح و پایان یک جنگ عبث است.

: روسای جمهور آمریکا و روسیه پس از سه سال جنگ اوکراین در یک تماس تلفنی درباره راه رسیدن به یک توافق برای پایان جنگ گفتگو کردند و و نتیجه آن شد که در ریاض یکدیگر را ملاقات کنند. رسانه های خبری آمریکا این رویداد را تاریخی خواندند و حتی برخی این تماس تلفنی را یک توافق میان ترامپ و پوتین اعلام کردند. کار به جایی رسید که ترامپ به خیانت علیه اوکراین متهم شد و ناتو و دیگر کشورهای اروپا این تماس را محکوم کردند برخی گفتتند که ترامپ اوکراین را به روسیه فروخته است و برخی از تحلیلگران گفتند که اروپا ضعیفت تر از همیشه خواهد شد. در همین باره حسن بهشتی پور با نگاهی متفاوت از رسانه‌های آمریکایی می گوید این یک تلفن ساده بین دو رهبر بوده نه یک توافق تاریخی ! ما نباید به یک تلفنی که معمول دو رئیس جمهور دو کشور است بگوییم توافق آن هم از نوع تاریخی . این تلفن پس از سه سال بسته شدن تماس بین روسای جمهور دو کشور مهم است اما تاریخی نیست. ضمن آنکه به معنای پایان جنگ و توافق نهایی نیست. درادامه مطلب گفتگو زهره نوروزپور خبرنگار خبرآنلاین را با حسن بهشتی‌پور پژوهشگر اوراسیا و کارشناس ارشد سیاست خارجی ، با هم می خوانیم:

بهشتی‌پور کارشناس مسائل روسیه در گفت‌وگو با ایلنا تشریح کرد:

ابعاد راهبرد ابومحمد الجولانی برای تعامل با مسکو

دمشق خواهان فاصله گرفتن کامل از مسکو نیست و رئیس‌ دولت این کشور در شرایط فعلی به دنبال تثبیت اوضاع است و بر همین اساس ترجیح می‌دهد که در این فضا با روسیه تعامل کند.

پس از سرنگونی حکومت بشار اسد در سوریه، دولت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای سعی کردند تا روابط خود با نظام جدید مستقر در دمشق را باز تعریف کنند. باید توجه داشت که روس‌ها از زمان اتحاد جماهیر شوروی پایگاه دریایی در بندر طرطوس در شرق مدیترانه و غرب سوریه را در اختیار داشتند و پس از آنکه به صورت مستقیم برای حفظ بشار اسد و مبارزه با جریان‌های تروریستی وارد این کشور شدند، یک پایگاه هوایی در نزدیکی بندر لاذقیه را ایجاد کردند. نکته مهم این است که سوریه در زمان حافظ اسد و بشار اسد برای روس‌ها به عنوان یک متحد مهم در خاورمیانه قلمداد می‌شد و در شرایط کنونی هم برای مسکو بسیار مهم است که این دو پایگاه نظامی همچنان به پیشبرد اهداف روسیه در سوریه حفظ شود. این دو بندر که پایگاه‌های روسیه در آن قرار دارند عموماً علوی‌نشین هستند و این در حالیست که دولت جدید سوریه که نمی‌خواهد با کشورهای گوناگون درگیر شود، ترجیح می‌دهد که با مسکو هم وارد چالش جدی نشود. مسأله دیگر این است که دولت مستقر در دمشق به رهبری ابومحمد الجولانی با ترکیه رابطه مستحکمی دارد در اختیار ماندن این دو پایگاه برای روسیه تعارض منافع با آنکارا ندارد.

امضای پیمان‌های همکاری بلندمدت میان کشورها نشان‌دهنده اراده آن‌ها برای تقویت روابط دوجانبه و ایجاد ساختاری پایدار برای همکاری‌های سیاسی، اقتصادی و نظامی است. ایران و روسیه به‌عنوان دو کشور تأثیرگذار در منطقه، طی دو دهه گذشته تجربه همکاری‌های فراوانی در زمینه‌های مختلف داشته‌اند. از امضای پیمان همکاری پنج ساله در سال ۲۰۰۱ تا تصمیم برای تدوین پیمانی ۲۰ ساله در سال ۲۰۲۲، این روابط فراز و نشیب‌های بسیاری را پشت سر گذاشته است.

پیمان جدید ایران و روسیه می‌تواند فصل تازه‌ای را در مناسبات دو کشور رقم بزند و تأثیرات قابل‌توجهی بر همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی آن‌ها داشته باشد. این پیمان علاوه بر ایجاد فرصت‌های اقتصادی و امنیتی جدید، می‌تواند به تقویت جایگاه ایران در منطقه و نظام بین‌الملل کمک کند. در همین راستا با حسن بهشتی‌پور، کارشناس روابط بین‌الملل گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌خوانید.

حسن بهشتی‌پور گفت: به لحاظ تاریخی اولین سند راهبردی بلندمدت میان ایران و روسیه به سفر آقای خاتمی به مسکو در اسفند ماه سال ۱۳۷۹ باز می‌گردد که پیمانی 5 ‌ساله میان طرفین به امضا رسید و این نخستین همکاری دوجانبه میان تهران و مسکو بعد از انقلاب بود.

اعتمادآنلاین حدیث روشنی- سفر مسعود پزشکیان، رییس‌جمهور ایران به روسیه در شرایطی انجام شد که تحولات بین‌المللی به ‌ویژه جنگ اوکراین و آغاز به کار دولت دوم دونالد ترامپ، زمینه‌‌ساز تغییرات عمده‌ای در معادلات ژئوپلیتیک جهان شده است. از نظر گروهی از تحلیلگران این سفر و امضای سند راهبردی مشترک 20 ساله میان تهران و مسکو نه‌تنها به ‌عنوان یک اقدام دیپلماتیک، بلکه به ‌عنوان یک گام کلیدی در راستای اجرای اسناد همکاری متعددی میان ایران و روسیه تلقی می‌شود که می‌تواند به ‌طور قابل توجهی بر روابط دوجانبه و امنیت منطقه‌ای در بلندمدت تاثیر بسزایی داشته باشد. به باور و ارزیابی گروهی دیگر از تحلیلگران این توافق 20 ساله که شامل همکاری‌‌های گسترده‌ای در زمینه‌های مختلفی ازجمله انرژی، نظامی و هسته‌‌ای است، در شرایط کنونی به ‌ویژه در مواجهه با تحریم‌ها و فشارهای غرب، اهمیت مضاعفی پیدا کرده است. در همین باب گمانه‌زنی‌های متعددی مطرح شده است. به باور گروهی این توافق می‌تواند به ایران کمک کند تا از کارت‌های خود در رایزنی‌های احتمالی با طرف غربی استفاده کند. گروهی دیگر اما با اشاره به همزمانی این سفر با تشدید درگیری‌ها در اوکراین مدعی شدند گسترش ابعاد همکاری دو بازیگر می‌تواند بسترساز تنش شود. حال آنکه نگاهی دیگر به ابعاد جدید همکاری‌های تهران و مسکو وجود دارد و آن اینکه سفر پزشکیان به روسیه نمایانگر تلاش‌های ایران برای تقویت روابط استراتژیک در شرایطی حساس است. ذیل این تحلیل به نظر می‌رسد این سفر می‌تواند به ‌عنوان یک فرصت برای بررسی چالش‌های موجود و تقویت همکاری‌های دوجانبه در زمینه‌های مختلف، ازجمله امنیت انرژی و همکاری‌های نظامی، عمل کند. هر چند که باتوجه به اختلافات ژئوپلیتیک و راهبردی میان تهران و مسکو، موفقیت این سفر و اجرای توافقات آن، به‌ عنوان یک آزمون جدی برای روابط ایران و روسیه در آینده نزدیک محسوب می‌شود. به این بهانه روزنامه اعتماد با هدف واکاوی ابعاد مهم توافق راهبردی 20 ساله میان ایران و روسیه و تاثیرات آن بر رویکرد احتمالی دول غربی مشخصا امریکا و تروییکای اروپایی در ارتباط با تهران با حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل بین‌الملل گفت‌وگو کرده است که در ادامه مطلب میخوانید:

«حسن بهشتی‌پور» کارشناس مسائل روسیه و قفقازدر مصاحبه با -ایرنا- گفت، تاکید تهران و مسکو بر اهمیت حاکمیت ملی و تامین آن را از دیگر نکات برجسته معاهده مشارکت جامع است اینکه ایران شراکت نظامی با روسیه علیه تهدیدها را نپذیرفته از نکات مهم معاهده است.

به گزارش خبرنگار سیاست خارجی ایرنا، جمعه ۲۸ دی‌ماه کاخ کرملین شاهد یکی از مهمترین رویدادهای دوجانبه میان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه بود. مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور ایران و ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه «معاهده مشارکت جامع راهبردی» را امضا کردند، سندی که چارچوب همکاری و نقشه راه روابط ۲ کشور را در ۲ دهه آینده و در حوزه‌های مختلف مشخص و تنظیم خواهد کرد. این معاهده گرچه در پی هیچ اتحادی علیه هیچ کشور ثالثی نبوده و بندهای آن به صورت شفاف در رسانه‌ها منتشر شده اما واکنش غرب به آن شامل تکرار ادعاهای گذشته است. به منظور بررسی ابعاد مختلف این معاهده و دلایل موضع‌گیری اتحادیه اروپا در قبال آن با «حسن بهشتی‌پور» کارشناس مسائل روسیه و قفقاز به گفت‌وگو پرداختیم.

کارشناس مسائل بین الملل گفت: قراداد بستن شرط لازم است اما شرط کافی نیست. آنچه که همکاری اقتصادی را تقویت می‌کند اجرای توافقات است که اجرای این توافقات منوط به زیرساخت ها است.

«حسن بهشتی پور» در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به معاهده جامع راهبردی مشترک ایران و روسیه، اظهار داشت: این توافقنامه درواقع به‌روزرسانی پیمان قبلی است. روند مذاکره با طرف روسی جهت به‌روزرسانی این سند دو سال طول کشید.

زمان این پیمان ۲۰ سال تعیین شده و نکات مهمی برای نقشه راه دو کشور وجود دارد. بنابراین برای اثربخشی بیشتر این توافقنامه نیاز است که قراردادها ذیل این توافقنامه امضا شود. البته در برخی موارد قراردادهایی وجود دارد. یکی از مشکلات ما با روسیه این است که قراردادها امضا می‌شود اما اجرایی نمی‌شود.

در ادامه مشروح گفت‌وگوی «حسن بهشتی پور»، این کارشناس مسائل روسیه را با «مردم سالاری» می‌خوانید:

ارزیابی شما از توافقنامه راهبردی بین ایران و روسیه که مربوط دو دهه گذشته بوده چیست؟ چه فرایندی را توانسته ایجاد کند؟

این توافق اسفند ماه سال 1379 در دولت اقای خاتمی طی سفر رسمی که به روسیه داشت به عنوان نخستین پیمان همکاری دوجانبه بین ایران و روسیه بعد از انقلاب امضا شد و در فروردین 1380 به تصویب مجلس ایران و دومای روسیه رسید و رسمیت پیدا کرد.

در بندی از این توافق آمده است که توافق دوجانبه می‌تواند پنج سال تمدید شود، بر این اساس در سال 85 و در سال 90 در دولت اقای احمدی نژاد و در سال 95 در دولت اقای روحانی تمدید شد.

در دی ماه 1400 آقای رئیسی به مسکو سفر کرد و پیشنهاد داد که این توافق دوجانبه باتوجه به نیازهایی که در روابط دو کشور به وجود آمده و تغییرات در روابط بین دو کشور بازنگری و به روز شود، روسیه هم از این پیشنهاد استقبال کرد، اما روند بازبینی پیمان قبلی خیلی طول کشید (حدود سه سال) تا نهایتا در این سفر آقای پزشکیان به روسیه، به امضای آقای پزشکیان و آقای پوتین رسید.

تا جایی که در سیاست‌های روسیه طی 40 سال گذشته مطالعه کرده‌ام، هرگز مسئولین این کشور رسماً با استفاده صلح‌آمیز ایران از انرژی هسته‌ای و غنی‌سازی اورانیوم تحت نظارت آژانس مخالفت نکرده‌اند. از آنجا که روسیه تولیدکننده عمده اورانیوم غنی‌شده و سوخت هسته‌ای در جهان است، اصرار داشت که سوخت مورد نیاز نیروگاه هسته‌ای بوشهر را خودش تامین کند.
زمانی که توافقنامه ساخت نیروگاه هسته‌ای بوشهر بین ایران و روسیه امضا شد، ایران اساساً هنوز به فناوری غنی‌سازی اورانیوم دست پیدا نکرده‌بود و به همین دلیل اساساً این امکان وجود نداشت که ایران خودش سوخت این نیروگاه را تولید کند. در قرارداد ساخت نیروگاه اتمی بوشهر، روس‌ها در مورد پسماند هسته‌ای هم متعهد شده‌بودند که فرآوری آن را بر عهده بگیرند و پسماندهای هسته‌ای نیروگاه بوشهر را از ایران خارج کنند.
البته پسماند سوخت هسته‌ای کارایی دوگانه دارد و می‌تواند در فرآیند بازفرآوری از آن پلوتونیم استخراج کرد که امکان استفاده از آن در تولید تسلیحات هسته‌ای وجود دارد. تمام این فرآیندها، یعنی تولید سوخت هسته‌ای، ساخت میله یا صفحه‌های سوخت و همچنین فرآیند دفن پسماند هسته‌ای، فناوری‌ها و مهارت‌های خاصی را نیاز داشت که ایران سال ۱۹۹۵ در زمان توافق ساخت نیروگاه بوشهر از آنها بی‌بهره بود.
بعد از اینکه ایران به فناوری غنی‌سازی دست پیدا کرد، از روس‌ها درخواست کرد که بخشی از سوخت مورد نیاز نیروگاه اتمی بوشهر را خود ایران تامین کند. یکی از انگیزه‌های ایران این بود که در پاسخ به سوال کشورهای غربی که در مورد کاربرد اورانیوم غنی‌شده توسط ایران سوال می‌کردند، استفاده از آن در نیروگاه اتمی بوشهر را مطرح کند.

تاثیر مجوز بایدن برای اوکراین بر آینده دولت ترامپ

‌پاسخ احتمالی مسکو به اتحادیه اروپا و واشنگتن

حسن بهشتی‌پور، تحلیلگر مسائل روسیه در گفتکو با خبرنگار خبرگزاری ایلنا گفت: ارتش اوکراین به دلیل محدود بودن پشتیبانی و تعداد موشک‌های دوربرد غربی نمی‌تواند به صورت گسترده حتی با چراغ سبز آمریکا و انگلیس حملات وسیعی علیه روس‌ها انجام دهد.

بهشتی پور در تشریح دلایل و ابعاد اعطای مجوز آمریکا به اوکراین برای استفاده از موشک‌های دوربرد علیه روسیه در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد قبل از هر چیز باید به این نکته توجه داشت که ارتش روسیه طی روزهای گذشته حملات گسترده‌ای را علیه زیرساخت‌های اوکراین انجام داد و این اقدام برخی از غیرنظامیان اوکراینی را هدف قرار داد و در نهایت همین موضوع بهانه‌ای را برای آمریکا و همچنین انگلیس مهیا کرد تا در نهایت مجوز استفاده از تسلیحات دوربرد را به اوکراین اعطا کنند. این در حالیست که بایدن فقط دو ماه دیگر در کاخ سفید حضور خواهد داشت و می‌بایست اقداماتی که قرار است انجام دهد را با رئیس جمهوری منتخب در میان بگذارد که این اتفاق رخ نداده است. در ادوار گذشته رؤسای جمهوری ایالات متحده هم دست به چنین اقدامی زده‌اند؛ به طور مثال بوش پدر در آخرین روزهای خود دستور حمله به سومالی را صادر کرد تا دموکرات‌ها و بیل کلینتون پس از روی کار آمدن با مشکلاتی روبه‌رو شوند.

حسن بهشتی پور کارشناس مسائل بین‌الملل در مصاحبه با خبرنگار ایسنا گفت که مواضع ترامپ درباره جنگ اوکراین و تحولات منطقه نشان می‌دهد دیدگاه‌هایش متوهمانه و بدون توجه به واقعیت‌هاست؛ از این رو باید منتظر تشکیل دولتش در بهمن ماه و اولین گام‌های آن باشیم.

درباره رویکرد دولت ترامپ در رابطه با جنگ اوکراین و غزه با تاکید بر اینکه یکی از ویژگی‌های ترامپ همین پیش‌بینی‌ناپذیری‌اش است. از این رو روی کاغذ شاید بتوان خیلی از مسایل را ارزیابی و پیش‌بینی کرد، اما در واقع این کار شدنی نیست و باید منتظر بود دید در واقعیت چه اتفاقی می‌افتد.

به علاوه هنوز تیمی که با او همکاری خواهد کرد کاملا مشخص نشده است و باید منتظر ماند تا اول بهمن‌ماه سال جاری تا ببینیم چه تیمی و با چه رویکردی از سوی ترامپ کار خود را آغاز می کند.

تلاش ترامپ برای انجام اقدامات ماندگار در بازگشت دوباره ترامپ در چهار سال ریاست جمهوری‌اش تجربه‌هایی را به دست آورد، به هر حال او در ۲۰۱۶ فاقد تجربه سیاسی بود و الان می‌توان گفت که یک سیاستمدار تا حدودی با تجربه است. از طرفی چهار سال بعد از ریاست جمهوری‌اش را هم تجربه کرده است که خیلی تحت فشار و با سرخوردگی بزرگ همراه بود. اکنون یک بازگشت دوباره برای خودش ساخته است و از طرفی مطمئن است چهار سال بیشتر نمی‌تواند در ریاست جمهوری باشد بنابراین انگیزه بیشتری دارد که اقداماتی انجام دهد که در تاریخ آمریکا ماندگار شود. مهم است بدانیم که سیاست‌های کلانی که مطرح می‌کرد که اول آمریکا باشد و با هر اتحادی مخالف بود و ناتو را برای آمریکا هزینه می دانست، می‌خواهد ادامه دهد یا نه! ترامپ در آن مقطع همه چیز را با سود و زیان مالی می‌سنجید و درک این را نداشت که ناتو ابزار قدرت آمریکا در اروپاست و فقط تاکید می‌کرد که اعضای ناتو باید ۲ درصد درآمد ناخالص داخلی‌شان را خرج ناتو کنند و برای امنیت‌شان خودشان هزینه کنند.

مصاحبه بهشتی پور با سایت عربی شبکه الجزیره

ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور ایران با مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران، در حاشیه یک مجمع فرهنگی به مناسبت سیصدمین سالگرد تولد شاعر و فیلسوف ترکمن، مگتیمقلی فراگی، در عشق آباد، ترکمنستان، در 11 اکتبر 2024 ملاقات کرد.

تهران - مسعود پزشکیان برای اولین بار از زمان انتخابش به عنوان رئیس جمهور ایران در ژوئیه گذشته با همتای روس خود، ولادیمیر پوتین ، در حاشیه همایش بین المللی که به میزبانی عشق آباد پایتخت ترکمنستان برگزار می شود، دیدار کرد. رابطه بین زمان ها و تمدن ها ... اساس صلح و توسعه است.

رؤسای جمهور دو کشور در دیدار روز جمعه( 20 مهر ماه 1403 )، روابط «دوستانه و راهبردی» دو کشور را در اولویت قرار دادند و درباره تحولات خاورمیانه گفت‌وگو کردند و بر لزوم تکمیل این توافق تاکید کردند سند مشارکت استراتژیک بین آنها به زودی.

این در بحبوحه تشدید تنش در خاورمیانه و تهدید اسرائیل برای حمله به اهداف حیاتی در اعماق ایران رخ می‌دهد که این پرسش‌ها را در مورد اینکه چقدر جدی مسکو در کنار تهران در مواجهه با این چالش‌های واقعی است، ایجاد می‌کند.

محافل ایرانی از روسیه خواستند جنگنده سوخو 35 و سامانه پدافند هوایی اس-400 به تهران بدهد.

حسن بهشتي پور، تحلیلگر روابط بین الملل ، گزارش های مربوط به اجرای معاملات تسلیحاتی بين ايران و روسيه را تا زمانی که يک اعلاميه رسمی صادر نشده است، "مبهم" می بيند و توضيح می دهد که اشتياق تهران به اظهار نظر در مورد دريافت يا عدم دريافت سلاح های استراتژیک از روسيه ممکن است عمدی باشد.

بهشتی‌پور: موضع روسیه درباره کریدور زنگزور باید مشخص شود

جلوگیری از جنگ و چالش زنگزور روی میز مذاکره روسای جمهور دو کشور

درست است که نتانیاهو و پوتین از سال های خیلی قبل با یکدیگر روابط شخصی نیز داشته اند ولی اخیرا بر سر قضیه حمایت اسرائیل از اوکراین یک مقداری روابط بین روسیه و اسرائیل شکرآب و سرد شده است.

جواد مرشدی: رئیس جمهور به مناسبت بزرگداشت سیصدمین سالگرد مختومقلی فراغی شاعر شهیر ترکمن به ترکمنستان سفر کرد. اما مهم‌تر از این مناسبت، گفت و گوی رئیس جمهور ایران با رئیس جمهور روسیه است که هم‌زمان با چالش فزاینده میان جمهوری اسلامی ایران و اسراییل و نیز آتش زیرخاکستر و بحران زنگزور، از اهمیت مضاعفی برخوردار است.

دیدار مهمی که نزد افکار عمومی این سوال را متبادر می کند که با توجه به تنش های موجود میان ایران و اسرائیل از یک سو و روابط دوستانه پوتین و نتانیاهو از سوی دیگر، آیا پوتین حاضر به میانجی گری برای ایجاد آرامش در منطقه خواهد شد.

همچنین با توجه به حمایت روسیه از ایجاد کریدور "زنگزور" و مخالفت صریح ایران از ایجاد این دالان آیا این دیدار به شفافیت موضع روس ها در این خصوص خواهد انجامید؟

اینکه در دیدار رئیس جمهور با پوتین چه مسائلی در اولویت خواهد بود و چه دستاوردی حاصل خواهد شد سوالی بود که از حسن بهشتی پور کارشناس مسائل بین الملل پرسیدیم. مشروح این گفتگو را بخوانید:

سناریوی‌های موجود در خصوص شکست روسیه در نبرد کورسک

حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل روسیه در گفت‌وگو با ایلنا تشریح کرد: روسیه در شرایط فعلی به دنبال آن است تا بتواند با استفاده از نظامیان چچنی برای پیروزی در کورسک اقدام کند.

حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل روسیه در تشریح دلایل و پیامدهای سفر پولادیمیر پوتین به چچن در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: به نظر می‌رسد که روسیه به هر ترتیب نمی‌خواهد نیروهای نظامی خود در شرق اوکراین به خصوص در استان دونتسک را در این وضعیت عقب بکشد و این در حالیست که نیروهای نظامی اوکراین به عمق بیش از ۴۰ کیلومتری استان کورسک نفوذ کرده‌اند. روسیه به خوبی می‌داند که یکی از اهداف عملیات اوکراین در کورسک این بود که نیروهای روسیه از شرق اوکراین خارج شوند و به کورسک منتقل شوند و حالا به همین دلیل مسکو احساس کرده که برای تقویت خطوط درگیری با اوکراین در کورسک باید از نیروهای چچنی استفاده کند. بر همین اساس است که ما می‌بینیم پوتین به چچن می‌رود و از دانشگاه نظامی در این منطقه دیدار می‌کند. در مقابل باید توجه شود که رمضان قدیروف، رهبر چچن هم از ابتدای جنگ اوکراین اعلام کرد که در کنار روسیه و پوتین خواهد بود و به همین دلیل است که حالا سخن از اعزام نیروهای چچن به جبهه درگیری با اوکراین به میان آمده است.

حسن بهشتی‌پور درباره عملیات اوکراین و پیشروی در خاک روسیه در منطقه کورسک، با بیان اینکه ارتش اوکراین باید به سمت مناطقی که روسیه تصرف کرده برود و آن‌ها را تحت کنترل بگیرد، گفت: اینکه چرا به منطقه کورسک رفته جای سوال دارد و البته در معادلات توافق برای آتش‌بس قابل بررسی است. به نظر می‌آید این حمله از سوی اوکراین باید در منطقه شرقی دونباس انجام می‌گرفت اما در شمال‌شرق و در منطقه کورسک انجام شده، «به علاوه این میزان پیشروی مورد ادعای اوکراینی‌ها کمی عجیب است. به نظر می رسد اوکراینی‎ها ترجیح دادند منطقه عملیاتی را به داخل خاک روسیه بکشانند تا از یک سو با وارد آوردن خسارات بر شهروندان عادی روسیه در کورسک و مناطق پیرامون آن، افکار عمومی مردم روسیه علیه پوتین و سیاستهای جنگ طلبانه اش را تحریک کنند و از سوی دیگر به جای تخریب مناطق اشغالی اوکراین منطقه عملیاتی را در خاک روسیه قرار دادند که خسارت جنگ گریبان مردم منطقه شرق اوکراین را نگیرد. زیرا فعلا اوکراین توان باز پس گیری مناطق اشغالی را ندارد و انجام عملیات در این مناطق وضعیت را برای مردم آنجا دشوار تر می کرد. به همین دلیل به نظر می رسد ارتش اوکراین با الهام گیری از تحرکات گروه واگنربه رهبری پریکوژین در دوم تیرماه سال گذشته به راحتی توانست تا شهر رستوف پیش روی کند ، تصمیم گرفتند بااستفاده از غافلگیری و وارد آوردن ضربه در نقطه ضعف ارتش روسیه در کورسک جبهه جدیدی را در جنگ بین دو طرف بازکنند. علاوه براین تلاش ارتش اوکراین در طراحی چنین حملاتی به منظور بالا بردن روحیه ارتش این کشور است که طی دو سال گذشته ضربات جدی در مناطق از دست رفته اوکراین به آن وارد شده بود. همچنین این حمله امکان جدیدی را فراهم می‌کند که ارتش اوکراین بتوانند از طریق در نفوذ در پشت نیروهای روسیه ، موقعیت آنها را دور بزنند.

روسیه در واقع در حال جنگیدن با غرب است نه اوکراین

حسن بهشتی‌پور کارشناس ارشد مسائل بین المللی در گفت‌وگو با ایلنا:

روسیه با تجاوز به اوکراین درعمل اتحادیه اروپا و آمریکا را علیه خود متحد کرد

پیش روی نیروهای اوکراین به کورسک در داخل روسیه یک ضربه روانی عمیق علیه مسکو است

از نگاه دولتهای اروپایی، روسیه به اوکراین بسنده نخواهد کرد و این روند به معنای ضربه زدن به امنیت کشورهای قاره سبز تفسیر می شود.

حسن بهشتی‌پور، با اشاره به پیش روی و ضد حمله اوکراین در خاک روسیه در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا گفت: به صورت کلی در شرایط جنگی اخبار پراکنده و هدایت‌شده منتشر می‌شوند و در مورد نبرد کورسک هم همین مسالٔه صادق است اما پرسش اصلی این است که چرا اوکراین این منطقه را برای اجرای عملیات نفوذ انتخاب کرده و تمرکزش را بر آزادسازی چهار استان اشغالی خود قرار نداده است؟ واقعیت این است که کورسک یک ناحیه مرزی در خاک روسیه قرار دارد و اوکراین سعی کرد که از این منطقه به نوعی وارد خاک روسیه شود. انتخاب این منطقه به این جهت بود که اوکراینی‌ها بتوانند یک ضربه روانی به روس‌ها وارد کنند؛ تا جایی که فرماندار این ناحیه اعلام کرده که در همان ابتدای کار مجبور شده است دستور دهد غیر نظامیان شهر کورسک را تخلیه کنند.

حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل روسیه

اختصاصی برای سایت ایراس

روز سه شنبه 29 خرداد پوتین رئیس‌جمهور روسیه نخستین بار پس از ۲۴ سال به منظور دیداری دو روزه وارد پیونگ یانگ پایتخت کره شمالی شد. پوتین در جولای سال ۲۰۰۰، چهار ماه پس از نخستین انتخابش به عنوان رئیس‌جمهور، به پیونگ یانگ سفر کرده بود ؛ وی در آن زمان با استقبال گسترده کیم جونگ ایل، پدر رئیس جمهور کنونی کره شمالی قرار گرفت. کیم ایل جون سپتامبر گذشته در جریان سفر خود به شرق روسیه توافق مهمی را در مورد گشترش همکاری های دو کشور امضاء کرد. پوتین در یادداشتی که در روزنامه رودونگ سینمون کره شمالی هم زمان با سفرش به کره شمالی نوشت، تاکید کرد که دو کشور در ۷۰ سال گذشته روابط و شراکت خوبی براساس برابری، احترام متقابل و اعتماد ایجاد کرده‌اند.

بهشتی‌پور در گفت‌وگو با ایلنا: 27 خرداد 1403

آتش بس پیشنهادی پوتین بوی صلح و پایان جنگ نمی‌داد

کارشناس مسائل روسیه گفت: اگر کاندیدای جمهوری‌خواهان در انتخابات آتی آمریکا پیروز شود، فکر نمی‌کنم که او بتواند این راهبرد کلان و مهم ایالات متحده را که باعث تضعیف مسکو می‌شود کنار بگذارد.

حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل روسیه با اشاره به انعقاد توافق امنیتی آمریکا و اوکراین در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: یکی از دلایل انعقاد توافق ۱۰ ساله امنیتی میان آمریکا و اوکراین در حاشیه اجلاس گروه هفت این است که رئیس‌جمهوری ایالات متحده با توجه به وضعیت جسمانی خود، نمی‌تواند بیش از حد اقدام به سفرهای طولانی کند و در نهایت کشورهای ذینفع و به خصوص آمریکا سعی کردند در همین اجلاس توافق مذکور را به امضا برسانند. در این میان باید توجه شود که با انعقاد این توافق به نوعی می‌توان گفت که اوکراین به صورت غیررسمی می‌تواند وارد ناتو شود و برخی‌ هم این تحلیل را قبول ندارند. به هر ترتیب این توافق را می‌توان زمینه‌سازی برای ورود اوکراین به ناتو دانست؛ چراکه آموزش‌های لازم از سوی غرب به ارتش این کشور داده شده است اما نکته اینجاست که عضویت یک کشور در حال جنگ آن هم در ناتو با استناد به اساسنامه این سازمان عملاً ممنوع است و اوکراین برای عضویت در ناتو باید از جنگ خارج شود.

یک کارشناس مسائل قفقاز گفت: اخیرا ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه و نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان، پس از ماه‌ها اختلاف و تنش در روابط دو کشور، در مسکو دیدار کردند. کرملین، ویدیویی از این دیدار منتشر کرد که در آن پوتین خطاب به پاشینیان گفت که روابط دوجانبه با موفقیت در حال گسترش است.

حسن بهشتی‌پور در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی اظهار داشت: «اگرچه نیکول پاشینیان، نخست وزیر ارمنستان که از سال 2018 به این سمت منصوب شد، سیاست نزدیک شدن به غرب را در دستور کار قرار داد. اما در واقع، وی هیچگاه ضد روس نبوده است. زیرا برخی علاقه‌مند هستند وی را ضد روس معرفی کنند، اما واقعا اینطور نیست.»

پس از حادثه مرگبار و تروریستی در مسکو که ده‌ها غیرنظامی کشته و زخمی در یک سالن کنسرت برجای گذاشت، رسانه‌ها و خبرنگاران روس چگونه به خبرنویسی پرداخته و چه چیزی به مخاطبان خود القا کردند؟ دکتر حسن بهشتی‌پور، کارشناس روابط بین الملل در یادداشت اختصاصی برای دیدارنیوز این موضوع را تحلیل کرده است.

دیدار نیوز ۰۷ فروردين ۱۴۰۳

دیدارنیوز _ سرویس بین‌الملل: در شبکه‌های اجتماعی درخصوص تاکتیک‌های خبرنویسی خبرنگاران روسی در حادثه تروریستی مسکو مطلبی به قلم یکی از همکاران رسانه‌ای منتشر شد که دکتر حسن بهشتی‌پور تحلیلی درباره این مطلب برای دیدار نیوز ارسال کرد.

ابتدا متن اصلی و سپس تحلیل آقای بهشتی‌پور آورده می‌شود؛

جدای از سیاست‌های امنیتی، سیاسی و روانی دولت روسیه در نحوه اطلاع رسانی حادثه تروریستی اخیر مسکو، مطلب پیش رو به بخشی از تاکتیک‌های خبرنویسی خبرنگاران روسی فعال در رسانه‌های اصلی این کشور، درباره این حادثه می‌پردازد.

مصاحبه حسن بهشتی پور با خبر آن لاین

روسیه برای اینکه از فضای ضد اوکراینی استفاده کند و به اختلافات بین این دوکشور دامن بزند در ابتدا سعی کرد این افراد را اتباع اوکراین معرفی کند و این عملیات را به اوکراین نسبت دهد.

طبق عکس هایی که منابع روسی منتشر کرده اند می توان گفت مهاجمان حادثه مسکوعمدتا از اسم و نسبتی که به آنها داده شده تاجیکستانی هستند و بدون شک این دستگیر شدگان هیچ ربطی به اوکراین ندارند ،نه از نظر اسم و رسم و نه از نظر جایگاهی که داشته اند .روسیه برای اینکه از فضای ضد اوکراین ی استفاده کند و به اختلافات بین این دو کشور دامن بزند در ابتدا سعی کرد این افراد را اتباع اوکراین معرفی کند و این عملیات را به اوکراین نسبت دهد که بعد از ردیابی مالک خودرو رنو ودستگیری سرنشینان آن اسامی این افراد و اطلاعات اولیه حاکی از این است که این افراد اتباع تاجیکستان هستند که البته دولت تاجیکستان رسما اطلاعیه داده که ما هیچ نقشی در این موضوع نداشته ایم و این افراد اتباع تاجیکستان نیستند. بنابراین فرضیه نقش اوکراین را می توان رد کرد .

نوشته : حسن بهشتی پور

اختصاصی برای سایت ایراس

همانطور که انتظار می رفت پوتین برای پنجمین بار در یک انتخابات مدیریت شده ریاست جمهوری در روسیه، پیروز قاطع انتخابات اعلام شد. براساس نتایج اعلام شده رسمی از سوی کمیسیون برگزار کننده انتخابات ، 99.72% آراء کسانی که طی سه روز در انتخابات ریاست جمهوری روسیه از روز جمعه 25 اسفند تا 27 اسفند شرکت کردند. 87.30 % به ولادیمیر پوتین (نامزد مستقل به صورت رسمی اما در واقع حمایت شده از سوی حزب "روسیه واحد" ) رای دادند. سه نامزد دیگر که به نظر می رسد برای بازار گرمی مشارکت مردم در رقابت های انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرده بودند؛ به ترتیب نیکولای خاریتونوف (کاندیدای حزب کمونیست روسیه دومین حزب در پارلمان روسیه ) تنها توانست 4.30%، بدست آورد. ولادیسلاو داوانکوف بازرگان ۳۹ ساله جوان‌ترین نامزد (کاندیدای حزب "مردم جدید") 3.83 %، کسب کرد و لئونید اسلوتسکی (کاندیدای حزب لیبرال دموکرات روسیه سومین حزب در پارلمان روسیه ) 3.21 %، رای شرکت کنندگان در انتخابات را بدست آورد.

میزان آراء اعلام شده برای کاندیداهای رقیب پوتین تقریبا همان ترتیبی را دارند که تعداد کرسی های احزاب در مجلس دومای روسیه از آن برخوردار هستند. با این تفاوت که کاندیدای جبهه ائتلافی تحت عنوان مردم جدید توانست از کاندیدای حزب لیبرال دموکرات که سومین حزب در پارلمان روسیه است، چند صدم درصد بیشتر رای بیاورد.

بهشتی‌پور در گفت‌وگو با ایلنا:

نتیجه انتخابات نشان می دهد مردم روسیه همچنان بر فرد‌گرایی و مرکزگرایی تأکید دارند

حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل روسیه با اشاره به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری روسیه و انتقاد غرب از پوتین در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: اگر انتخابات روسیه را واقع‌بینانه تحلیل کنیم، باید بگویم که این انتخابات همانند ادوار گذشته برگزار شده است؛ به گونه‌ای که در سال ۲۰۱۸ هم پوتین به عنوان نامزد اصلی و چند نفر دیگر به عنوان نامزدهای حزب کمونیست و حزب لیبرال دموکرات در این رویداد حضور داشتند و حالا هم در انتخابات کنونی همین روند تکرار شده است. اینکه دیده می‌شود اتحادیه اروپا در این دوره از انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه آن را به تندی نقد می‌کند، ریشه در درگیری غرب با روسیه بر سر پرونده اوکراین دارد. توجه داشته باشید که در روسیه ما شاهد یک دموکراسی هدایت شده هستیم. این بدان معنا نیست که آرای سایر نامزدها به نفع پوتین خوانده می‌شود اما در کل انتخابات در این کشور به گونه‌ای جلو می‌رود که پوتین برنده نهایی آن باشد.

حسن بهشتی‌‏پور کارشناس مسائل روسیه در گفت‌‌وگو با هم‌‏میهن تشریح کرد:

مقاومت‌های داخلی در تهران و مسکو مقابل توسعه روابط

۱۷ بهمن ۱۴۰۲

شهاب شهسواری خبرنگار گروه بین‌الملل

حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل روسیه معتقد است که تهران و مسکو برای امضای یک پیمان کارآمد باید تلاش کنند روابط خود را از تأثیر روابط دو کشور با غرب و آمریکا آزاد کنند. بهشتی‌پور می‌گوید که چه در تهران و چه در مسکو بی‌اعتمادی گسترده‌ای نسبت به طرف مقابل وجود دارد و هرچند رهبران ارشد دو کشور اراده جدی برای توسعه روابط دارند، در سطوح مختلف مقاومت‌هایی برای توسعه روابط میان ایران و روسیه وجود دارد. در ادامه متن کامل گفت‌وگوی «هم‌میهن» را با حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل روسیه مطالعه می‌کنید.

با گذشت دو سال از آغاز نبرد بزرگ در شرق اروپا و در حالی که جبهه میدانی فرسایشی شده و در حوزه دیپلماتیک نیز همه ابتکارها به بن بست خورده، مقامات چین از دور جدید میانجی گری خود برای پایان دادن به بحران میان روسیه و اوکراین خبر دادند. "شی‌جینگ‎پی" رئیس جمهور چین تنها چند ماه پس از آغاز جنگ سفری رسمی به مسکو داشت و در پی آن طرح ۱۰ بندی برای اتمام جنگ رونمایی کرد اما به جایی نرسید. حال «لی هوی» نماینده ویژه پکن در امور اوراسیا تلاش دارد برای حل‌وفصل بحران وارد عمل شود. این اقدام از چند منظر مهم است. حسن بهشتی پور تحلیلگر ارشد مسائل اوراسیا در پاسخ به سوال قدس مبنی چرای اقدام چین برای وساطت به جهت اتمام جنگ می گوید : چند ماه پس از شروع جنگ، "شی‌جینگ‎پی" رئیس جمهور چین سفری رسمی به مسکو داشت و آنجا یک طرح مهمی را اعلام کرد برای اتمام جنگ اوکراین. پیشنهاد ۱۰ ماده ای چین برای پایان جنگ به قدری کلی بود که نه روسیه می‌توانست قبول کند و نه اوکراین، اما روسیه استقبال کرد چرا که در نهایت به نفعش بود ولی اوکراین نپذیرفت؛ این موضوع به دلیل فشار غربی‎ها به اوکراین بود و اگر اوکراینی‌ها این را می‎پذیرفتند عملا وضع موجود را یعنی الحاق کریمه به روسیه و اشغال چهار استان شرقی خودش در تصرف روسیه را عملا به رسمیت می‎شناختند و یا به نوعی کامل پذیرفته بودند. یکی از دلایل اما نپذیرفتن اوکراین برای آتش بس بخاطر مشخص نبودن پیشنهاد چینی‌ها بود، که در آن بازگشت نیروهای روسی به مرزهای بین ‎المللی گنجانده نشده بود.

حسن بهشتی‌پور در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی گفت: بعد از حمله دو سال پیش روسیه به اوکراین، روابط این کشور با برخی از همسایگان اروپایی‌اش به‌شدت مخدوش شد، به‌نحوی‌که آینده روشنی را برای آن نمی‌توان متصور شد.

بهشتی‌پور با اشاره به انتقاد سفیر روسیه در فنلاند از اقدام این کشور در بستن مرزهای خود با روسیه اظهار داشت: «در دوران جنگ سرد، سیاست فنلاند و همچنین سوئد، سیاست بی‌طرفی بود که موجب شد پیمان هلسینکی منعقد شده و به تنش‌زدایی در سال 1975 منجر شود. این پیمان، نقطه عطفی در تاریخ خلع سلاح در صحنه بین‌الملل بود و موجب ایجاد سازمان امنیت و همکاری اروپا شد.اما جنگ روسیه با اوکراین، عملا موجب شد دو همسایه مهم این کشور یعنی سوئد و فنلاند عضو ناتو شوند که این ضربه بزرگی برای روسیه بود. اگرچه اهمیت اوکراین به‌دلیل داشتن 1586 کیلومتر مرز مشترک با روسیه، خیلی بیشتر از فنلاند است، اما در هر صورت، امروز فنلاند، سوئد و نروژ در زیر پرچم ناتو قرار گرفته‌اند. جمهوری‌های لتونی، استونی و لیتوانی نیز در سال‌های قبل به عضویت ناتو درآمده بودند. لذا واقعیت این است که روسیه در دوران بعد از جنگ اوکراین، عملا خود را در اروپا در محاصره می‌بیند. اکنون مسکو بیشتر توجه خود را معطوف به توسعه روابط با چین، ایران، ترکیه، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و هند کرده است. روسیه تلاش دارد به این ترتیب تحریم‌ها را دور بزند. از آنجا که ترکیه، هند، چین، امارات و عربستان سعودی نقش پررنگی در کمک به مسکو در دور زدن تحریم‌ها ایفا کرده‌اند، بنابراین اتکای روسیه به این کشورها بیشتر قابل توجه است.

نویسنده: حسن بهشتی پور

یاداشت اختصاصی برای سایت ایراس

امروز پنجم اسفند برابر با 24 نوامبر است دقیقا دو سال از شروع حمله روسیه به اوکراین گذشت و هنوز هیچ آینده روشنی برای پایان این جنگ خانمانسوز وجود ندارد.

تهاجم تمام عیار روسیه به اوکراین رنج بسیار زیاد برای مردم در دو طرف برجای گذشت درطرف اوکراین دهها هزار نفر کشته و زخمی و میلیون ها نفر آواره شده اند. با این حال پوتین در آخرین مصاحبه اش اعلام می کند هنوز به اهداف تعیین شده در این جنگ نرسیده است.

اکثریت مردم اوکراین با همه امکانات خود و با حمایت آمریکا و اتحادیه اروپا در برابر این تهاجم وسیع ایستادند، تا به روسیه نشان دهند در قرن 21 نمی توان به صرف احساس تهدید از سوی کشور همسایه ف جنگی را شروع کنید که به اشغال چهار استان این کشور بینجامد.

منطق روسیه برای تجاوز به خاک همسایه خود سه تهدید عمده معرفی شد. اول عضویت اوکراین در ناتو که می توانست مرزهای 1856 کیلومتری دو کشور را با تهدیدی جدی روبرو کند زیرا سالهای طولانی اوکراین نقش خط حائل بین روسیه و غرب را داشته و در برابر دو تهاجم مهم ناپلئون و هیتلر در کنار روس ها جنگیدند، عضویت اوکراین در ناتو موجب می شود نه تنها این خط حائل از بین برود بلکه خاک اوکراین به عنوان پایگاهی مهم برای ضربه وارد آوردن به روسیه تبدیل می شد به ویژه وقتی بدانیم از کی اف پایتخت اوکراین تا مسکو از طریق جاده های زمینی 800 کیلومتر و مرز هوایی تنها 600 کیلومتر فاصله است. دوم نگرانی روسیه از وضعیت هفت میلیون روس تبار که عمدتا در شرق اوکراین زندگی می کنند . روسیه مدعی است این روس تبارهای اوکراینی در معرض تهدیدهای جدی برای ادامه زندگی در اوکراین بودند. سوم روسیه مدعی است نئونازیها در کی اف حاکم هستند و روسیه برای آنکه این هر سه تهدید را خنثی کند دست به عملیات ویژه زده است.

خبر درگذشت الکسی ناوالنی، سرسخت‌ترین منتقد ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه ،همه ناظران سیاسی تحولات روسیه را شوکه کرد . در این ارتباط روزنامه نوایا گازتا به نقل از مادر او، لیودمیلا ناوالنایا نوشت: «من نمی‌خواهم هیچ تسلیتی را بشنوم. ما او را در ۱۲ فوریه 2024 در زندان دیدیم. زنده، سالم و شاد بود.» یولیا ناوالندی گفت که پوتین باید به دلیل «وحشیگری» علیه ناوالنی و روسیه مجازات شود. دیمیتری موراتوف، سردبیر روزنامه روسی و برنده جایزه صلح نوبل نیز مرگ ناوالنی را یک «قتل» خواند و گفت که معتقد است شرایط زندان منجر به مرگ او شده است.

یولیا، همسر الکسی ناوالنی که در کنفرانس امنیتی مونیخ در آلمان حضور دارد از جامعه بین‌المللی خواست تا علیه «رژیم وحشتناک» روسیه مبارزه کنند. یولیا در مورد مرگ شوهرش گفت: «نمی‌دانم باید این خبر وحشتناکی را که شنیده‌ایم را باور کنیم یا نه.» او گفت که ولادیمیر پوتین و دولت او «بی وقفه دروغ می گویند.» در همین حال لئونید ولکوف، رئیس دفتر وی، اعلامیه زندان را به‌عنوان «اعتراف به کشته شدن» ناوالنی در زندان توصیف کرد اما هشدار داد که آن‌ها هنوز تاییدی دریافت نکرده‌اند. ناوالنی چند روز پیش ، پس از شکایت از سوء تغذیه و سایر بیماری‌ها به‌دلیل بدرفتاری در زندان در بیمارستان تحت درمان قرار گرفته بود.

حسن بهشتی‌پور در گفت‌وگو با«آرمان ملی»: یکشنبه 17 دی ماه 1402 صفحه 6

آرمان ملی- احسان انصاری: چرا روابط ایران و روسیه قابل پیش‌بینی و شفاف نیست و روس‌ها هر ازچندگاهی رفتاری از خود نشان می‌دهند که نشان دهنده اتحاد با ایران نیست؟ موضع ایران و روسیه درباره بحران غزه چیست و چرا شاهد یک همکاری فزاینده بین ایران و روسیه در بحران غزه نیستیم؟ دو کشور چه موضعی نسبت به بحران غزه دارند؟

«آرمان ملی» برای پاسخ به این سوالات با حسن بهشتی‌پور، تحلیل‌گر روابط بین‌الملل گفت‌وگو کرده است. بهشتی پور معتقد است:« واقعیت این است که روسیه در جایگاهی نیست که بتواند نظر نتانیاهو را برای توقف جنایتی که در حال انجام است در غزه تغییر بدهد و یا او را متقاعد کند. بر این اساس، خیلی بعید است که بین ایران و روسیه در موضوع غزه همکاری موثری شکل بگیرد، چون اساسا دیدگاه‌های ایران نسبت به آینده فلسطین با دیدگاه روسیه در مورد آینده فلسطین تفاوت دارد. روسیه قائل بر شکل‌گیری دو دولت است، یعنی دولت فلسطین با پایتختی قدس شرقی و دولت اسرائیل با پایتختی قدس غربی است، در حالی که ایران دنبال تشکیل کشور واحد فلسطین از طریق یک همه‌پرسی است که روسیه موافق آن نیست». در ادامه ماحصل این گفت وگو را می‌خوانید.

در روزهای گذشته ششمین نشست مجمع همکاری اعراب و روسیه در سطح وزیران در شهر مراکش برگزار شد. این نشست بر راه‌های تقویت همکاری بین کشورهای عربی و فدراسیون روسیه در زمینه‌های مختلف تمرکز داشت که با انتشار بیانیه مشترکی به کارش پایان داد. بخش مهمی از این بیانیه بر ادعای واهی امارات درخصوص مالکیت بر جزایر سه گانه تاکید داشت. پرسش این است که چرا روسیه در این موضوع با امارات متحده عربی همراهی می‌کند؟

ابتدا اینکه روسیه در شرایط حاضر برای دور زدن تحریم‌ها به امارات متحده عربی نیازمند است. دوبی به یکی از مراکز مهم دور زدن تحریم تبدیل شده، بنابراین روس‌ها سعی می‌کنند با نزدیک شدن به امارات متحده عربی زمینه‌های دور زدن تحریم‌ها را فراهم کنند. اکنون بسیاری از شهروندان روس‌ به امارات رفته و بانک‌ها و شرکت‌های مختلفی را به صورت صوری ایجاد کرده‌اند برای اینکه بتوانند تحریم‌ها را دور بزنند. بنابراین روسیه نیاز دارد که با امارات همکاری کن. از سوی دیگر از جانب طرف اماراتی هم شاهد آن بودیم که چه استقبال گسترده‌ای از پوتین به عمل آمد. امارات با این استقبال گرم از پوتین نشان داد که علی‌رغم رابطه نزدیکی که با آمریکا و غرب دارد همچنان به همکاری با روسیه ادامه می‌دهد.

مصاحبه با حسن بهشتی پور تحلیل گر مسائل بین المللی

اسپوتنیک ایران , 17 آذرماه 1402

به گزارش اسپوتنیک، ابراهیم رئیسی قبل از سفر به مسکو و در فرودگاه مهرآباد نیز درباره دستور کار مذاکرات از موضوع فلسطین و توقف فوری بمباران غزه یاد کرده بود، سخنانش در کرملین با سخنان پوتین مبنی بر اینکه با همتای ایرانی خود درباره مسائل منطقه از جمله فلسطین و جنگ غزه گفت‌وگو خواهد کرد، همراه شد. ایران و روسیه پیش از این نیز در پیوند با موضوع فلسطین، اقدامات مشترکی را در مجامع دیپلماتیک و و مذاکرات مجزا دنبال کرده بودند. از نگاه تهران و مسکو، نقش آمریکا به عنوان بانی و حمایت کننده از ماشین نسل کشی اسرائیل در نوار غزه بسیار برجسته است و از این رو، دو کشور تلاش‌هایی را در مجامع دیپلماتیک مانند سازمان ملل متحد و شورای امنیت این سازمان برای توقف خشونت و اقدامات غیرقابل توجیه اسرائیل داشته‌اند.

علاوه بر آن، مسکو چندی پیش همزمان میزبان معاون وزیر امور خارجه ایران و نمایندگان مقاومت اسلامی فلسطین حماس بود که خود نشانی از تلاش‌های مشترک با تهران در موضوع فلسطین داشت. دو روز پس از آنکه امیرعبداللهیان در اجلاس همسایگان خزری در مسکو، سخنان مشروحی درباره لزوم اقدام در واکنش به جنایات رژیم اسرائیل داشت و پیشنهادهای همچون تحریم اسرائیل را مطرح کرد، رئیس‌جمهوری ایران نیز در مسکو، موضوع فلسطین را به عنوان یکی از دغدغه‌های کشورمان در کنار مذاکرات برای توسعه مناسبات دوجانبه یادآور شد.

گفتگو خبرنگار شورای راهبردی آنلاین با حسن بهشتی پور

گفتگو: یک کارشناس مسائل روسیه و قفقاز با بیان اینکه روسیه عملکرد دولت پاشینیان را قبول ندارد و اقداماتی را که در حمایت از دولت او و مورد انتظارش باشد، انجام نمی‌دهد، تاکید کرد: تنش ها در روابط مسکو و ایروان بلند مدت نیست و روسیه منتظر است تا تغییراتی که انتظار دارد، در انتخابات بعدی ارمنستان ایجاد شود و تیم جدیدی در مدیریت این کشور به قدرت برسد که اگر رابطه نزدیکی با روسیه نداشته باشد، حداقل حامی غرب نیز نباشد. اکنون روسیه تلاش می‌کند با جناح‌های مخالف پاشینیان در ارمنستان کار کند.

حسن بهشتی پور با بیان اینکه باید روابط روسیه و ارمنستان را از روابط این کشور با شخص پاشینیان، نخست وزیر فعلی و دولت او جدا دانست، خاطرنشان کرد: روسیه از عملکرد آقای پاشینیان ناخشنود است و انتقادات جدی نسبت به نزدیک شدن او به اتحادیه اروپا در درجه اول و بعد آمریکا دارد. اما مساله این است که روابط این دو کشور، جنبه‌های بسیار گسترده و مهم سیاسی، اقتصادی، نظامی، امنیتی و فرهنگی دارد. ضمن اینکه مواضع مقامات روسیه از پوتین گرفته تا نخست وزیر و وزیرخارجه این کشور، نیز نشان می‌دهد که آنها همچنان روی ارمنستان به عنوان متحدی استراتژیک حساب می‌کنند.

وی ادامه داد: از آنجا که آنها عملکرد دولت پاشینیان را قبول ندارند، طبیعتا اقداماتی را که در حمایت از دولت او و مورد انتظار او باشد، انجام نمی‌دهند؛ اما به این معنا نیست که روسیه به طور کلی ارمنستان را کنار گذاشته و به خاطر پاشینیان همه روابط مهم راهبردی را که در 30 سال گذشته با ارمنستان داشته، نادیده می‌گیرد.

در گفت و گوی قدس با حسن بهشتی پور هشتم آبان 1402

پیرامون تحولات فلسطین و اوکراین بررسی شد

جنگ اوکراین و جنگ غزه بازیگران مشترک دارند. آمریکا در جنگ اوکراین و در جنگ غزه یک بازیگر اصلی است.

اروپایی‌ها امروز به نظر می‌رسد، دیگر خواستار ادامه جنگ در اوکراین نمی باشند. چه مردم و چه دولتمردان اروپا. آنها دلایل معقولی نیز برای مخالفت با ادامه این جنگ دارند. در همین 19 ماهی که از شروع جنگ می‌گذرد، چندین دولت فقط در انگلیس سرنگون شده است. سرنگونی دولت‌های بوریس جانسون و لیز تراس بی ‌ارتباط با جنگ اوکراین نبود. بسیاری از کشورهای اروپاییِ درگیر جنگ اوکراین، و حتی آمریکا انتخابات گوناگونی پیش رو دارند و نامزدهای انتخاباتی در این کشور می‌دانند، دفاع از ادامه این جنگ پُر خسارت به نفعشان نخواهد بود چرا که، اگر اولین قربانیان جنگ اوکراین را، مردم اوکراین بدانیم، دومین قربانیان بزرگ این جنگ مردم همین کشورها هستند. در همین راستا حسن بهشتی پور کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با قدس در تحلیلی درباره آینده جنگ اوکراین و روسیه، گفت: صرف نظر از نتیجه این جنگ، مسکو و کی یف هر دو بازنده اصلی این جنگ هستند. و تنها کشوری که برنده این جنگ خواهد بود ایالات متحده آمریکا می باشد چراکه این کشور همچنان از منافع اقتصادی، سیاسی و ژئوپلیتیک جنگ اوکراین بهره برداری می‌کند.

گفتگوسایت شورای راهبردی آنلاین با حسن بهشتی پور کارشناس مسائل بین‌الملل

بهشتی پور با اشاره به تبعات ناشی از جنگ اوکراین گفت: روسیه و کره شمالی مشترکا مصمم به تقویت همکاری‌های خود در حوزه‌های مختلف هستند و روسیه متعاقبا با افزایش فشارهای آمریکا و اروپا مواجه خواهد شد.

حسن بهشتی پور در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی با اشاره به سفر کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی به روسیه، دیدارش با پوتین در مرکز فضایی شرق دور «وستوچنی» را که در آن موشک‌های فضاپیما تولید می‌شود، معنادار دانست و تصریح کرد: کشورهای غربی، با تلاش برای برجسته کردن همکاری‌های تسلیحاتی کره شمالی و روسیه، مدعی هستند پیونگ یانگ، در حال تامین نیاز تسلیحاتی مسکو در جنگ است و متقابلا روسیه نیز به صنایع موشک سازی و حتی هسته‌ای کره شمالی کمک می‌کند.

وی با تاکید براینکه این ادعاها بیشتر مبتنی بر حدس و گمان است، افزود: بعد از دوران کرونا، این اولین دیدار رهبر کره شمالی با یک مقام خارجی است و با توجه به اینکه کره شمالی متحد چین به شمار می‌رود، نزدیک شدن این کشور به روسیه، اقدام قابل توجهی است. روسیه در حالی که با تحریم‌های بین المللی شدید مواجه شده، چاره‌ای جز این ندارد که حتی با کشورهای تحت تحریم نیز، روابط خود را گسترش دهد.

دندان تیز کردن روسیه برای گرجستان

پوتین در حال بازتعریف مفهوم اقتدار است

حسن بهشتی پور کارشناس مسائل اوراسیا به خبرآنلاین گفت: روسیه به دنبال احیای روسیه‌ تزاری است. این خیلی خطرناک است چرا که با این برنامه‌، جغرافیای سیاسی منطقه به هم می‌ریزد. اما روس‌ها این دردسرها را اقتدار تلقی می‌کنند

ماهان نوروزپور: سال ۱۹۹۲ منطقه‌ای به نام اوستیای جنوبی از کشور گرجستان جدا شد و اعلام استقلال کرد. نه تنها گرجستان بلکه بیشتر کشورهای عضو سازمان ملل استقلال اوسیتای جنوبی را به رسمیت نمی‌شناسند و این منطقه را به طور غیر رسمی منطقه تسخینوالی می‌دانند. حمایت روسیه از جدایی اوستیای جنوبی و مخالفت دولت گرجستان منجر به جنگ کوتاهی بین روسیه و گرجستان در سال ۲۰۰۸ شد که در نتیجه‌ی آن روسیه اوستیای جنوبی را به عنوان یک جمهوری مستقل به رسمیت شناخت. اوستیایی‌ها اقوامی هستند که زبانشان دورادور به فارسی پیوند می‌خورد.

در انتخابات ریاست جمهوری اوستیای جنوبی در آوریل ۲۰۲۲، گاگلوف به عنوان رییس‌جمهور منتخب قدرت را به دست گرفت. قرار بود همه‌پرسی بین مردم اوستیا مبنی بر الحاق شدن یا نشدن این کشور به خاک روسیه در ژوئیه ۲۰۲۲ برگزار شود که توسط گاگلوف لغو شد. این سیاستمدار اوستیایی الحاق شدن به روسیه را برنامه‌ی اصلی سیاست خارجی جمهوری اوستیا خواند.» اخیرا در آستانه‌ی پانزدهمین سالگرد اسقلال اوستیای جنوبی گاگلوف در دیدار با دیمیتری مدویدف و رییس‌جمهور آبخازیا گفته است:« اوستیای جنوبی هرگز به انتخاب تاریخی خود خیانت نکرده و آماده‌ی توسعه و ادغام و همگرایی تا پویستن به خاک روسیه است.» رییس‎ جمهور سابق روسیه هم چندی پیش نوشت: که ممکن است روسیه مسکو مناطق جدا شده‌ی گرجستان شامل اوستیای جنوبی و آبخازیا را به خاک خود ملحق کند.اما این ایده چقدر شدنی است و روسیه از الحاق اوستیای جنوبی چه در سر دارد؟ در این باره با حسن بهشتی‌پور کارشناس اوراسیا گفت و گو کردیم:

تحلیل ابعاد درگیری پریگوژین با وزارت دفاع روسیه

هفتم شهریور 1402

«حسن بهشتی‌پور» کارشناس ارشد مسائل روسیه با اشاره به ضرب‌الاجل اعلام شده از سوی ارتش روسیه برای خروج عناصر واگنر از سوریه و لیبی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: اخیرا جانشین وزیر دفاع روسیه با سفر به سوریه و لیبی خواستار اخراج عناصر گروه واگنر از مسئولان این دو کشور شده است. واقعیت این است که خارج شدن واگنر از لیبی باعث می‌شود که موقعیت دولت طرفدار روسیه در شرق این کشور تضعیف شود اما مسأله این است که واگنر یک نوع ارتش پوششی برای مسکو به حساب می‌آمد تا ارتش کلاسیک روسیه مستقیماً وارد مجادلات منازعات منطقه‌ای و بین‌المللی نشود. باید متوجه باشیم که اختلاف میان واگنر و وزارت دفاع روسیه افزایش پیدا کرده بود و مسکو به دنبال آن بود که این جریان به یک گروه نظامی نظم‌پذیر تبدیل شود و یکی از راه‌های پیشنهادی آنها، انعقاد قرارداد میان وزارت دفاع روسیه با عناصر واگنر بود اما یوگنی پریگوژین، رییس این جریان با این اقدام مخالف بود.

حسن بهشتی‌پور، تحلیلگر مسائل منطقه در گفت‌وگو با روزنامه هم‌میهن در ارزیابی اجلاس جده گفت: در رابطه با نفس برگزاری این کنفرانس باید گفت هر اقدامی در جهت صلح انجام شود، اقدامی نیکو و پسندیده است که هر آدم عاقلی در دنیا از آن حمایت خواهد کرد؛ حالا با هر انگیزه‌ای باشد. یعنی شما برای صلح کار کنید، با هر انگیزه‌ای که باشد، حتماً کار، کار خوبی است. چون در راستای توقف جنگی که به زیان مردم روسیه و به زیان مردم اوکراین است تلاش می‌کنید و قطعاً موجب این می‌شود که حداقل از زیان بیشتر و کشتار بیشتر بی‌گناهان جلوگیری شود.

بهشتی‌پور در ارزیابی عدم شرکت روسیه در این اجلاس افزود: اینکه روسیه در اجلاس شرکت نکرده به این دلیل است که بیشتر چینی‌ها نمایندگی می‌کنند چون خود چینی‌ها، قبلاً یک طرح 12 ماده‌ای داده بودند و روسیه از آن استقبال کرد، ولی اوکراین نپذیرفت. این 12 ماده کلیات مختلفی را مطرح کرده بود که نه با آن می‌شد مخالفت کرد و نه موافقت، ولی اوکراین چون از درون مفادش احساس کرده بود که تثبیت اشغال‌گری روسیه است، بنابراین طرف اوکراین و غرب نپذیرفتند. ولی شرکت نکردن روسیه در این اجلاس نشان‌دهنده یک حالت دوفاکتو است. یعنی نه می‌خواسته نفی کند، چون رسماً اعلام کرده نتایجش را پیگیری خواهد کرد و نه می‌خواسته مشارکت بکند که یک اعتباری به طرف عربستانی داده شود. شاید شرایط را مناسب ندیده است که بتواند امتیازاتی که مورد نظرش است را از این کنفرانس به دست بیاورد.