پریگوژین بارها اعلام کرده بود که به هیچ وجه زیر بار انعقاد چنین قراردادی نخواهد رفت و حتی اعلام کرد که فرماندهی و سازماندهی تمامی اقدامات وزارت دفاع روسیه در قبال واگنر باید مستقیماً با هماهنگی وی و زیر نظر او انجام شود. به هر ترتیب این مواضع برای پوتین و وزیر دفاع روسیه غیرقابل هضم بود و زمانی که پوتین از وزیر دفاع روسیه حمایت کرد، همین مساله موجب عصبانیت رئیس واگنر شد. حالا و با توجه به کشته شدن پریگوژین، گروه واگنر تحت فشار قرار گرفته که باید در سوریه و لیبی سلاح خود را تحویل دولت این دو کشور دهند و در نهایت به ارتش روسیه بپیوندند. این اقدام روسیه نشان می‌دهد که آنها از سوی واگنر احساس خطر کرده‌اند و می‌خواهند با سازماندهی این گروه قانون گریز ، در آینده اقدام های آنها را کنترل کرده یا خنثی کنند.

مسکو با این اقدام به دنبال برعهده گرفتن فرماندهی واگنر است و از سوی دیگر وزارت دفاع روسیه هم به دنبال آن است تا بتواند از طریق فرمانده منصوب به خود سازمان دهی این جریان را به عهده بگیرد اما درمورد آینده این گروه می توان سه سناریو احتمالی را در نظر گرفت :

سناریوی نخست آن است که عناصر واگنر به همراه فرماندهان خود مطابق میل مسکو به ارتش روسیه بپیوندند. سناریوی دوم هم مقاومت آنها در برابر وزارت دفاع روسیه و امکان ایجاد شورش در شهرهایی است که واگنر در آنها نفوذ خوبی دارد. در نهایت سناریوی سوم هم بحث ایجاد دو دستگی بین اعضای واگنر است بطوریکه بعضی از آنها به خواسته های وزارت دفاع تن دهند چراکه برای ادامه حیات خود نیاز به پشتیبانی مالی روسیه دارند . و بعض دیگری که بیشتر دارای تمایلات افراطی هستند و یا جان خود را در خطر می بینند می توانند دردسر ساز برای روسیه و یا حتی مناطقی در خاورمیانه مثل شوریه یا در آفریقا شوند. طی سال‌های اخیر که واگنر در سوریه، لیبی و حتی اوکراین مشغول به سرویس‌دهی به نفع کرملین بوده، بارها وزارت دفاع روسیه از سوی آنها منفعل خوانده شده و آنها معتقدند هر دستاوردی که در میدان جنگ در اوکراین برای مسکو کسب شده، واگنر در آن نقش موثر داشته است.

گروه واگنر و رهبر پیشین آن یعنی پریگوژین هر ساله بودجه‌های کلانی را از ساختار امنیتی روسیه دریافت می‌کردند بدون آنکه پاسخگوی دلایل و ابعاد مصرف شدن این بودجه باشند که البته خروجی آن هم چندان مطلوب نبوده است. به هر ترتیب باید منتظر ماند و دید که کدام یک از سه سناریوی مذکور عملیاتی می‌شود. حتی ممکن است که بعداً واگنر پس از مدتی منحل شود و یا فرماندهی آنها به وزارت دفاع روسیه سپرده شود و در نهایت این جریان به عنوان یک تیپ یا گردان نظامی در چهارچوب وزارت دفاع روسیه به حیات خود ادامه دهد، اما به هر ترتیب این اقدامات روسیه علیه جریانی مانند واگنر را باید نوعی تسویه حساب دانست.