قابل توجه آقای علی لاریجانی
درباره مذاکره با آمریکا فکر می کنم ما با دو مشکل اساسی روبرو هستیم
اول کسانی که حسن نیت دارند و دلشان واقعا برای پیشرفت کشور می سوزد و تمام همت خود را برای حل مشکلات معطوف کرده اند اما این گروه به فهم مشترکی در باره موضوع های مهمی مثل مذاکره کردن با آمریکا ، برجام ؛ اف ای تی اف و غیره نرسیدند و مادامی که این درک مشترک بین دلسوزان مخالف و موافق به وجود نیاید به راه حل مشترک هم نمی رسیم.
دوم در مورد کسانی است که منافع آنها در ادامه تحریم ها است برای انکه با این گروه به تفاهم برسیم ، باید سیاستهایی را در پیش بگیریم که دیگر منافع آنها از راه ادامه تحریم ها تامین نشود و یا حتی با ادامه تحریم ضرر کنند در این حالت شاید راه تفاهم با مخالفان واقعی تحریم ها فراهم شود.
در واقع ترامپ با موضع نگرفتن در مورد مذاکره با ایران سیاست ابهام را پیش می برد تا بتواند با مخالفین مذاکره با ایران در داخل آمریکا تعامل کند آنها با زرنگی در حالی که به مذاکره با ایران نیاز دارند خود را مستغنی از مذاکره نشان می دهند و در واقع می خواهند فریبکاری کنند. تاکید و اصرار بر سیاست مذاکره به هیچ وجه نشان ضعف نیست باید دید در میدان مذاکره چگونه عمل می کنیم آنها از وضعیت داخلی ایران با اتکا به عوامل نفوذی خود اطلاعات کافی دارند آنها بر اساس اعلام آمادگی ایران برای مذاکره یا تمایل نشان ندادن ایران برای مذاکره قضاوت نمیکنند آنها به داشته های ما برای میز مذاکره توجه دارند. اتفاقا در جنگ رسانه ای و روایت سازی کشوری موفق است که در سیاست اعلانی خود دم از مذاکره و صلح خواهی بزند اما در سیاست اعمالی با قدرت و قوت توان اقتصادی ، هسته ای و نظامی و دیپلماسی رسانه ای خود را بالا ببرد این خط مشی می تواند موثر واقع شود وگرنه دم نزدن از مذاکره چه کمکی به کشور می کند همین صحبت از گفتگو اگر هیچی نداشته باشد برای داخل کشور و بازار ایران آرامش بخش و امید افزا خواهد بود