آینده مذکرات هسته ای در نتایج سفر مورا و امیر قطر به تهران
آرزو فرشید- فوتبالدوستها نیمه دوم مسابقات را نیمه مربیها مینامند. اینجا اما حرف از سیاست است و دیپلماسی و مذاکرات پیچیده هستهای که گویا به وقت اضافه رسیده است. این طور که به نظر میرسد تصمیمگیرندگان در هر دو طرف هر چه در چنته داشتهاند رو کرده و به نتیجه نرسیدهاند. نه آن فشار حداکثری و تحریم و تهدیدهای طرف آمریکایی ایران را به سازش متقاعد کرده و نه پافشاری ایران بر مواضع آنها را از خر شیطان پیاده کرده است.
در چنین شرایطی است که ارادهها برای میانجیگری بین دو طرف اصلی این مناقشه یعنی ایران و آمریکا راسختر شده و مهمانان مهمی در راه هستند. از یک طرف انریکه مورا معاون مسوولی سیاست خارجی اتحادیه اروپا که رسما نقش تسهیل توافق را برعهده دارد، از طرف دیگر هم امیر قطر که چندی است سعی دارد جای عمان را بگیرد و به یک میانجی سنتی بدل شود. از این رو است که باید مقطع کنونی را «نیمه میانجیها» نامید.
درباره اینکه تلاشها برای میانجیگری به کجا میرسد و چه تحولی در پروسه مذاکرات هستهای ایجاد میشود تردید وجود دارد. برخی از کارشناسان خوشبین بوده و این آمد و رفتها را به فال نیک میگیرند. این گروه معتقدند که در پی پیشنهادات احتمالا تازه میتوان به راهحل میانهای رسید که احیای برجام را ممکن کند. برخی دیگر از تحلیلگران اما عینک بدبینی به چشم دارند. این گروه معتقدند که آمدن مهمانانی که میل به حل و فصل این ماجرا دارند برای گرهگشایی از پرونده هستهای و احیای برجام کافی نیست. به باور این گروه تا نشانههایی از انعطاف در طیف تندرو و بخش تصمیمگیرنده ایرانی دیده نشود، نباید به حصول توافق هم امیدوار شد.