با روزنامه ایران مصاحبه مفصلی در باره روابط ایران و روسیه و کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز انجام دادم که متن آنرا بعد از اصلاح اشتباه فاحش روزنامه ایران در اینجا قرار می دهم 

حسن بهشتي‌پور‌ کارشناس ارشد مسائل روسيه و آسياي مرکزي مي‌گويد مهم‌ترين مسئله روسيه در صحنه بين‌الملل، سامانه موشكي امريكاست. ايشان اعتقاد دارند، موضوع دومي كه پوتين وعده داده كه در سياست‌ خارجي گسترش قابل توجهي دهد موضوع پيمان بريكس است.

روسيه تلاش مي‌كند تا با افزايش موقعيت پيمان بريكس حوزه تأثيرگذاري اقتصادي اين كشورها را گسترش دهد تا بتواند در عرصه اقتصاد بين‌الملل در برابر امريکا و متحدانش تعادل ايجاد كند. موضوع سوم در سياست خارجي روسيه دغدغه‌اي است که در مورد گسترش ناتو به سمت شرق دارند. روابط ايران با آسياي مركزي و قفقاز، سياست روسيه در سوريه و سياست داخلي پوتين از موضوعات مهم ديگري است که اين کارشناس حوزه اوراسيا به آن پرداخته، که از نظرتان مي‌گذرد.

مهم‌ترين چالش‌هاي مهم پيش روي پوتين در سال‌هاي آتي چيست؟
مهم‌ترين مسئله روسيه در صحنه بين‌الملل، سامانه موشكي امريكا است كه به غلط سپردفاع موشكي نامگذاري كردند. بايد در رسانه‌هاي ما نيز به اين واژه‌سازي‌هاي غرب‌ساخته توجه شود. در ارتباط با امريكا حل اين مسئله در اولويت سياست خارجي روسيه است. روس‌ها مدعي هستند كه امريكايي‌ها دو چيز را بايد مي‌پذيرفتند. يكي اين كه امريكا بايد تضمين مي‌داد كه از اين سامانه عليه روسيه استفاده نكند. امريكا مي‌گويد كه ما چنين تضميني نداديم و نخواهيم داد چون اساساً اين سامانه عليه روسيه طراحي نشده است. اما موظف به چنين تضميني نيستيم چون آزادي عمل از ما گرفته مي‌شود. بنابراين امريكايي‌ها اين را رد كردند و روس‌ها ناراحت هستند.
دومين موضوع اين است كه در نوامبر 2010 در اجلاس ليسبون سران ناتو در حاشيه اين اجلاس، اوباما و مدودف رؤساي جمهوري امريكا و روسيه ملاقات كردند و به ادعاي روس‌ها، امريكايي‌ها وعده داده بودند كه روس‌ها را در ساخت و تجهيز سامانه موشكي مشاركت مي‌دهند. روس‌ها از مفهوم مشاركت اين موضوع را برداشت كرده بودند كه بيايند پاي كار و در تمام جزئيات سامانه موشكي قرار بگيرند. ولي امريكايي‌ها قبول نكردند و به روس‌ها اعلام كردند كه سامانه مستقلي توسط روس‌ها شكل بگيرد و اين سامانه با سامانه موشكي امريكا ارتباط برقرار كند. روس‌ها علاقه‌مند بودند كه در سامانه موشكي امريكا همكاري كنند اما امريكايي‌ها نپذيرفتند كه روس‌ها در فرماندهي ناتو كنترل داشته باشند و فقط به روس‌ها اجازه مي‌دادند كه تبادل اطلاعات كنند.
آقاي اوباما در سال 2008 طرح ايجاد سامانه موشكي در لهستان و راداري در چك را به حالت تعليق درآورد تا به روس‌ها پيام دهد كه مي‌خواهد روابط خود را با روسيه بازسازي كند. وقتي اين سياست را پيش برد اعلام شد رادارها را به جاي چك در تركيه و موشك‌ها را در روماني مستقر مي‌كنند. اما روسيه باز هم مخالفت كرد و گفت اين سامانه موشكي چه در جنوب باشد و چه در غرب روسيه باشد هر دو منافع روسيه را تهديد مي‌كند. 

با سایت خبرگزاری قرانی در باره تحولات سیاسی آسیای مرکزی مصاحبه ای داشتم که متن کامل ان را در ایجا می گذارم رسوب كمونيسم در نظام‌های سياسی آسيای مركزی باقی مانده است

گروه بين‌الملل: آسيای مركزی از جمله مناطق مسلمان‌نشينی در جهان است كه پس از فروپاشی اتحاد شوروی در سال 1991 روند نوسازی سياسی خود را آغاز كرد؛ در اين ميان نقش مسلمانان و احزاب اسلامی در كشورهای اين منطقه بسيار كمرنگ بوده و عملاً دور از دايره قدرت قرار دارند. روسيه و آمريكا به عنوان دو بازيگر خارجی مهم در آسيای مركزی بر روند نوسازی و توسعه اين منطقه تاثيرات مخربی گذاشته و در همين حال احزاب سياسی و رشد اسلام خواهی عملا در بازی بزرگ سياسی آسيای مركزی تاثيرات چندانی نداشته است. خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) برای بررسی چرايی اين مسئله با حسن بهشتی‌پور، كارشناس ارشد مسائل بين‌الملل، گفت‌وگويی انجام داده كه شرح آن را در ذيل می‌خوانيد: در حال حاضر منطقه آسيای مركزی با چالش بی ثباتی سياسی رو به رو است ،چه فاكتور های داخلی و خارجی موثر بر اين بی ثباتی هستند؟ مهم ترين چالش آسيای مركزی در حال حاضر اين است كه دوران گذار به توسعه اقتصادی و سياسی خيلی طولانی شده است بيش از 20 سال از استقلال اين كشورها می گذرد به نسبت‌های متفاوتی هنوز از توسعه سياسی و اقتصادی فاصله دارند‬، مهم ترين فاكتور داخلی نا كارآمدی دستگاه‌های حكومتی است كه به شدت تمركز گرا است و هنوز خود را از رسوبات دوران كمونيستی گذشته رها نكرده‌اند‬، در بخش خارجی هم رقابت های قدرت های بازيگر مانند آمريكا و روسيه بجای آنكه در جهت توسعه منطقه باشد در جهت درگيری و اختلاف گام بر می‌دارد.

مصاحبه با سایت ایراس در باره روابط ایران و روسیه به بهانه سفر لاوروف وزیر امورخارجه روسیه به تهران

بر اساس اعلام دفتر مطبوعاتی وزارت امور خارجه روسیه، سرگئی لاوروف برای مذاکره پیرامون بحران سوریه و بررسی راه‌کارهای خروج از این بحران راهی تهران می‌شود، اما طبیعی است زمانی که تنها شش روز به مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 در مسکو باقی مانده، یکی از دستور کارهای دیگر این سفر و دیدار لاوروف با مقامات ایران، بررسی مسائل هسته‌ای میزبان خواهد بود.

قسمت دوم مفروض غلط

مفروض در تحلیل سیاسی یعنی نظریه یا دیدگاهی که نیاز به اثبات ندارد. درحالی که در مورد فرض، ما باید حتما فرض یا فرضیه ای که در نظر گرفتیم برای مخاطب اثبات کنیم .

براین اساس فرق فرض با مفروض در این است که فرض یا فرضیه نیاز به اثبات دارد اما مفروض نیاز به اثبات ندارد . حالا چرا لازم نیست مفروض را اثبات کنیم ؟

این موضوع از دو جهت ممکن است مطرح باشد :

اول : به دلیل آنکه دیدگاه یا نظریه مطرح شده در تحلیل آنقدر بدیهی است که نیاز به اثبات ندارد

مانند این نظریه که " وابستگی به قدرتهای سلطه جو به استقلال کشورها صدمه می زند ."

براساس این نظریه هرچه میزان وابستگی یک کشوربه قدرتهای سلطه جو بیشترباشد ازاستقلال آن کشور دراتخاذ تصمیم های سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی کاسته می شود. مکمل این دیدگاه نظریه دیگری است که به نسبی بودن پدیده های سیاسی در دنیای امروز معتقد است بر اساس این نظریه :

" در بررسی فعالیت های سیاسی هیچ امرمطلقی وجود ندارد

حسن بهشتی پور در گفتگو با هفته نامه مثلث؛ 20/3/91

مذاکرات مسکو زمانی به نتیجه می رسد که راهبرد " همکاری و مذاکره" جایگزین استراتژی " فشار و مذاکره" شود

حسن بهشتی پور، کارشناس مسائل هسته ای در آستانه برگزاری نشست مسکو ، در یک گفتگویی تفصیلی به بررسی نشست اخیر میان ایران و گروه 1+5 و درخواست های غرب از ایران پرداخت. به عقیده بهشتی پور تازمانی که غرب در برابر ایران استراتژی فشار و مذاکره را در پیش بگیرد به نتایج ملموسی نخواهند رسید درواقع غرب برای خروج مذاکرات از بن بست باید به سیاست همکاری و مذاکره روی بیاورد.وی معتقد است مذاکرات مسکو همچون مذاکرات بغداد در فضای مثبتی دنبال خواهد شد و این مسئله که به نسبت مذاکرات استانبول 2 پیشرفت محسوسی در مذاکرات بغداد دیده نشد را نباید به حساب بی نتیجه بودن مذاکرات گذاشت. نشانه این که فضای مذاکرات اخیر مثبت بوده این است که هم راجع به مکان مذاکرات به توافق رسیدند و هم زمان مذاکرات بعدی در کمتر از یک ماه دیگر تعیین شده است. همچنین دستور کار و چارچوب مشخصی برای مذاکرات تعریف شده است که مطابق آن مشخص است هر یک از طرفین چه نظراتی دارند و می خواهند راجع به چه مسائلی بحث بکنند.