روش تحلیل سیاسی

نوشته : حسن بهشتی‌پور

روزنامه آرمان ملی پنج شنبه 31 خرداد 1403

وقتی کسی وارد کنشگری سیاسی می‌شود برخورد از جوانب مختلف با وی اجتناب ناپذیر است. یکی از آفت‌های کنشگری سیاسی در ایران این است که فرد اندیشمندی مثل آقای دکتر ظریف وقتی خود به خود وارد عرصه‌های انتخاباتی می‌شود و در کنار یک کاندیدا قرار می‌گیرد و علیه جریان دیگری صحبت می‌کند طبعا طرف مقابل هم موضع‌گیری می‌کند. البته به طور قطع این گونه حملات درست و پسندیده نیست. محیط کنشگری سیاسی در ایران مرکز اخلاق نیست.

البته خیلی خوب است که از نظر آرمانی این مسائل رعایت شود اما هیچ طرفی این مساله را رعایت نمی‌کند. مشکل اینجاست که به جای اینکه حرف‌ها را نقد کنیم شخصیت‌ها را نقد می‌کنیم. به عبارت دیگر به جای اینکه بخواهند حرف آقای ظریف را نقد کنند شخصیت وی را مورد نقد قرار می‌دهند و این نشان می‌دهد که اساسا برخی جریان‌ها به دنبال مقابله به هر شکلی هستند. باعث تاسف است آقای دکتر ظریف که شخصیتی اندیشمند و خیلی آدم بزرگ و از سرمایه‌های ملی ایران است اینگونه مورد برخی هجمه‌ها از جریان مقابل قرار می‌گیرد. البته که جایگاه آقای دکتر ظریف که شخصیتی بزرگ در کشور هستند را نمی‌توان نادیده گرفت، اما مکانیزم قدرت و ساختار قدرت ایران و سازوکاری که برای آن در قانون اساسی پیش‌بینی شده اینگونه است که مردم تعیین کننده هستند. همان‌طور که خود آقای ظریف نیز به همین مساله تعیین کنندگی رای مردم بارها اشاره داشته است. لذا برخی سخنرانی‌ها یا صحبت‌ها می‌تواند نقش موثری در جامعه داشته باشد و نگاه جامعه را تغییر دهد اما نه به این اندازه که بخواهد یک نفر را به جایگاهی برساند. مناسبات و ساختار قدرت در ایران به گونه دیگری است و افراد صرفا می‌توانند بر نظر مردم تاثیر بگذارند و به آنها جهت‌دهی کنند. آقای دکتر ظریف بین نخبگان جامعه از محبوبیت خاصی برخوردار است و طبعا آدم‌های محبوب تاثیر‌گذارند که باید در جا و زمان خود نقش‌آفرین باشند و صرفا همه چیز بر دوش آنها نباشد. قدر مسلم حمایت آقای دکتر ظریف از هر کسی می‌تواند برای آن نامزد رای بخرد اما این حمایت نیز باید مشخص باشد که کجا و از چه کسی صورت می‌گیرد. طبیعتا شخص مورد نظر خودش هم باید دارای جایگاه و پایگاهی باشد.

حسن بهشتی پور

یادداشت صفحه نخست روزنامه تعادل 30 خرداد 1403

هیچ فرد و جریانی در ایران وجود ندارد كه مخالف رفع تحریم‌ها باشد؛ تنها عده معدودی كه از آنها با عنوان كاسبان تحریم‌ها یاد می‌شود از تداوم تحریم‌ها و تنش‌ها خشنود هستند. افراد و گروه‌هایی كه به بهانه دور زدن تحریم‌ها، كاسبی پر رونقی راه انداخته‌اند و اموال مردم را به جیب می‌زنند. جماعت زیادی از ایرانیان اما موافق لغو تحریم‌ها هستند. اختلاف میان این دو تفكر از كجا شكل می‌گیرد؟ اختلاف اصلی بر سر چگونگی رفع تحریم‌هاست. باید دید آیا با شعار دادن می‌توان تحریم‌ها را پایان داد و لغو كرد؟ اینكه جریان سیاسی خاصی مدام یادآوری كند كه ضعف‌های برجام چه بوده و نقاط قوت این سند را اساسا نبیند آیا كمكی به رفع تحریم‌ها و حل مشكلات مردم می‌كند؟ برجام هرچه كه بود گذشت؛ باید دید امروز چه كار می‌توان برای كاستن از آلام مردم صورت داد؟ حتی منتقدان برجام هم كه كاسب تحریم نیستند، موافق لغو تحریم‌ها هستند. منتها روش آنها این است كه می‌گویند باید نگاه‌مان به داخل باشد. آنها تصور می‌كنند كه صرفا می‌شود از طریق درونزایی و افزایش تولید ملی طرف مقابل را از تداوم تحریم‌ها پشیمان كرد. اما اگر قرار بود از این طریق این مشكلات حل شوند، طی ۳ سال زمامداری دولت سیزدهم این مشكلات باید پشت سر گذاشته می‌شد. اما این گونه نشد؛ برای هر نوع واردات و صادراتی در عمل باید با كشورها مختلف و نهادهای گوناگون ارتباط داشت. معاملات تهاتر در قرن ۲۱ عملا موضوعی پایان یافته است.

حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل روسیه

اختصاصی برای سایت ایراس

روز سه شنبه 29 خرداد پوتین رئیس‌جمهور روسیه نخستین بار پس از ۲۴ سال به منظور دیداری دو روزه وارد پیونگ یانگ پایتخت کره شمالی شد. پوتین در جولای سال ۲۰۰۰، چهار ماه پس از نخستین انتخابش به عنوان رئیس‌جمهور، به پیونگ یانگ سفر کرده بود ؛ وی در آن زمان با استقبال گسترده کیم جونگ ایل، پدر رئیس جمهور کنونی کره شمالی قرار گرفت. کیم ایل جون سپتامبر گذشته در جریان سفر خود به شرق روسیه توافق مهمی را در مورد گشترش همکاری های دو کشور امضاء کرد. پوتین در یادداشتی که در روزنامه رودونگ سینمون کره شمالی هم زمان با سفرش به کره شمالی نوشت، تاکید کرد که دو کشور در ۷۰ سال گذشته روابط و شراکت خوبی براساس برابری، احترام متقابل و اعتماد ایجاد کرده‌اند.

بهشتی‌پور در گفت‌وگو با ایلنا: 27 خرداد 1403

آتش بس پیشنهادی پوتین بوی صلح و پایان جنگ نمی‌داد

کارشناس مسائل روسیه گفت: اگر کاندیدای جمهوری‌خواهان در انتخابات آتی آمریکا پیروز شود، فکر نمی‌کنم که او بتواند این راهبرد کلان و مهم ایالات متحده را که باعث تضعیف مسکو می‌شود کنار بگذارد.

حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل روسیه با اشاره به انعقاد توافق امنیتی آمریکا و اوکراین در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: یکی از دلایل انعقاد توافق ۱۰ ساله امنیتی میان آمریکا و اوکراین در حاشیه اجلاس گروه هفت این است که رئیس‌جمهوری ایالات متحده با توجه به وضعیت جسمانی خود، نمی‌تواند بیش از حد اقدام به سفرهای طولانی کند و در نهایت کشورهای ذینفع و به خصوص آمریکا سعی کردند در همین اجلاس توافق مذکور را به امضا برسانند. در این میان باید توجه شود که با انعقاد این توافق به نوعی می‌توان گفت که اوکراین به صورت غیررسمی می‌تواند وارد ناتو شود و برخی‌ هم این تحلیل را قبول ندارند. به هر ترتیب این توافق را می‌توان زمینه‌سازی برای ورود اوکراین به ناتو دانست؛ چراکه آموزش‌های لازم از سوی غرب به ارتش این کشور داده شده است اما نکته اینجاست که عضویت یک کشور در حال جنگ آن هم در ناتو با استناد به اساسنامه این سازمان عملاً ممنوع است و اوکراین برای عضویت در ناتو باید از جنگ خارج شود.

خبرنگار سایت خبر آنلاین درباره جنگ روسیه در اوکراین با حسن بهشتی پور کارشناس اوراسیا گفتگو کرده است که مشروح آن را می خوانید:

هدف قرار دادن جنگنده سوخو ۵۷ توسط نیروهای اوکراینی را چگونه ارزیابی می کنید؟ این اقدام در روند جنگ چه تاثیری خواهد گذارد؟ ضمن اینکه زمزمه هایی در ارتباط با استفاده از سلاح هسته ای توسط روسیه به گوش می رسد. آیا چنین اتفاقی خواهد افتاد؟

ببینید در صحبتهای پوتین این بود که صراحتا اعلام کرد که ما قصد نداریم از بمب اتمی در اوکراین استفاده کنیم و گفته ما بدون بمب اتمی هم در این جنگ میتوانیم پیروز شویم، منتها آن چیزی که شک برانگیخته این است که مانورهایی که روسیه در مرزهای اوکراین انجام داده از تجهیزاتی که امکان حمل سلاح هسته ای دارند استفاده کرده است. یعنی از آنجا که در این رزمایش از جنگنده ها و هواپیماهایی که قادر به حمل سلاح هسته ای هستند استفاده شده است، به همین دلیل با اینکه پوتین میگوید که ما بدون سلاح هسته ای هم میتوانیم بر اوکراین پیروز شویم ولی این تئوری که ممکن است روسیه به اوکراین حمله اتمی کند را منتفی نکرده است.

خبرگزاری رویترز روز پنجشنبه ۲۴ خرداد به نقل از یک گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خبر داد که ایران به سرعت سانتریفوژهای دیگری را در واکنش به قطعنامه شورای حکام، در تاسیسات فردو نصب کرده است.

در گزارش آژانس که خبرگزاری رویترز آن را مشاهده کرده، آمده است: «ایران در روزهای ۹ و ۱۰ ژوئن (۲۰ و ۲۱ خرداد) به آژانس اطلاع داد که هشت آبشار حاوی ۱۷۴ سانتریفوژ آی‌آر-۶ طی سه تا چهار هفته آینده در واحد ۱ تأسیسات غنی‌سازی فردو نصب خواهد شد».

هر سانتریفیوژ آی آر آی حدود 5 سو توان غنی سازی اورانیوم دارد یعنی در واقع هر سانتریفوژ مدال آی آر 6 ، حدود پنج برابر سانتریفوژهای مدل آی آر 1 امکان غنی سازی اورانیوم دارد اگر بخواهیم دقیق تر محاسبه کنیم ایران هشت آبشار 174 تایی سانتریفوژ ، یعنی 1392 سانترفیوژ جدید به کار خواهد گرفت که معادل 6960 عدد از سانتریفوژهای مدل آی آر 1 کارایی دارد ضمن آنکه این نوع هم طول عمر بیشتری دارند و هم برق کمتری مصرف می کنند .

بر اساس گزارش آژانس، ایران تا روز ۲۲ خرداد دو آبشار جدید از سانتریفوژهای آی‌آر-۶ را تکمیل کرده است و در فردو نصب می کند.وطی سه تا 6 هفته آینده این تعداد را هشت آبشار می رساند . علاوه براین قرار است در سایت نطنز 18 آبشار 174 تایی نیز نصب شود.

شورای حکام آژانس ۱۶ خرداد امسال با تصویب قطعنامه‌ای از جمهوری اسلامی ایران خواست که «بی‌درنگ» به پرسش‌های بازرسان درباره منشاء ذرات اورانیوم کشف‌شده در سایت‌های اعلام‌نشده خود پاسخ دهد.

پیشتر همین خبرگزاری به نقل از دیپلمات‌ها گزارش داده بود که تهران در واکنش به این قطعنامه، ظرفیت غنی‌سازی اورانیوم در دو سایت زیرزمینی خود را گسترش داده است.

تمام فعالیت‌های هسته ای ایران براساس پادمان هسته ای در چارچوب پیمان ان پی تی زیر نظر آژانس بین المللی هسته ای ، انجام می شود و تلیغات رسانه ای در مورد زیر سئوال بردن فعالیت‌های صلح آمیز ایران هیچ توجیهی ندارد. باید دید آیا این اقدام جدید ایران که ناظران سیاست مقاومت در برابر فشار از آن یاد می کند می تواند سرانجام طرفهای غربی را به اجرای تعهدادتشان در چارچوب برجام ترغیب کند.

روزنامه هم میهن 23 خرداد 1403

حسن بهشتی‌پور، تحلیل‌گر مسائل اوراسیا به «هم‌میهن» می‌گوید: «می‌توان گفت که سیاست غرب در قفقاز جنوبی با هدف حذف ایران و روسیه تنظیم شده‌است.»

بهشتی‌پور معتقد است: «اصولاً سیاست غرب این است که ایران را از هرگونه همکاری حذف کنند و منافع ژئوپلیتیک ایران را مسدود کنند و اجازه ندهند که ایران وارد همکاری با کشورهای دیگر شود. در همین قفقاز جنوبی شاهد بودیم که غربی‌ها جلوی موفقیت پروژه اتصال انرژی آذربایجان-ایران-ترکیه را متوقف کردند، همانطور که در جنوب آسیا هم پروژه اتصال انرژی ایران-پاکستان-هندوستان را مسدود کردند، در آسیای میانه ترکمنستان را به دلیل همکاری‌های انرژی با ایران تحت فشار قرار می‌دهند و اساساً دنبال این هستند که در همکاری‌های منطقه‌ای جلوی حضور ایران را بگیرند.»