روش تحلیل سیاسی

مذاکرات تنها راه حل پرونده هسته ای ایران است/ مردم بهترین پشتیبان و حامی دستاورد هسته ای هستند

آنا: یک تحلیل گر مسائل سیاست خارجی با اشاره به دستاورد تولید میله سوخت هسته ای و استقبال اشتون و کلینتون از نامه سعید جلیلی گفت:آنچه از سخنان آنها درک می شود چنین است که سیاست تحریم به نتیجه نرسیده و به ادامه مذاکرات اقبال نشان داده اند.

 حسن بهشتی پور در گفتگو با خبرنگار سیاسی آنا در پاسخ به این سوال که مذاکرات ایران با گروه 1+5 پس از اعمال تحریم ها چگونه پیش خواهد رفت؟ تصریح کرد:

 اساسا راه حل دیگری به غیر از مذاکره در پرونده هسته ای ایران وجود ندارد، استراتژی غرب فشار و مذاکره اما استراتژی ایران در پرونده هسته ای همکاری و مذاکره است که این همکاری باید متقابل باشد.  وی در این باره تصریح کرد: همان طرح گام به گام روسیه همکاری متقابل را می طلبد به این معنی که غرب با مشاهده حرکات ایران موارد مدنظر را تامین کند نه اینکه همه اقدامات یک طرفه انجام شود.  این تحلیل گر مسائل بین الملل با اشاره به دیدار کاترین اشتون و هیلاری کلینتون گفت: به نظر می رسد این دیدار پس از نامه سعید جلیلی به مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا مورد استقبال آنها قرار گرفته و آنچه من از این استقبال می فهمم چنین است که غرب دریافته که سیاست تحریم به نتیجه نرسید زیرا ایران توانست به تولید میله سوخت هسته ای دست پیدا کند. 
حسن بهشتی پور با تاکید براین نکته که تولید میله سوخت با غنی سازی اورانیوم کاملا متفاوت است، خاطرنشان کرد: این دستاورد ارزشمندی است زیرا تکنولوژی تولید میله سوخت به دقت و ظرافت زیادی نیاز دارد؛ در همین راستا روسها پس از درخواست ایران برای تامین اورانیوم 20 درصد شرایط مختلفی را مطرح کردند و البته میله سوخت هم باید از فرانسه وارد می شد و آنها تولید میله سوخت را محال می دانستند اما ما در شرایط تحریم به آن دست پیدا کرده ایم.  این کارشناس در ادامه گفت: غرب متوجه شد که سیاست تحریم نه تنها نقشی نداشته بلکه عملا ایران را به سوی خودکفایی سوق داده و در شرایط کنونی از ادامه مذاکرات استقبال کرده است، با این حال دوم اسفند مسوولان آژانس بین المللی انرژی اتمی به ایران می آیند که نتیجه مذاکرات آنها با ایران در روند مذاکرات 1+5 تاثیرگذار خواهد بود؛اینکه مذاکرات به چه منظر، هدف و موضوعی ادامه می یابد هنوز مشخص نیست و باید در مورد آن بحث کرد. 
 

براي شروع مذاكرات هر دو طرف بايد كوتاه بيايند

منبع : سایت فرارو 29 بهمن 1390

http://www.fararu.com/vdcdoo0fjyt0zn6.2a2y.html      

فرارو- يك كارشناس مسائل بين المللي معتقد است: « اگر واقعا اراده اي در دو طرف براي شروع مذاكرات وجود داشته باشد بايد هر دو طرف كوتاه بيايند. يعني هم بايد غرب استراتژي فشار و مذاكره خود را كنار بگذارد و هم اينكه ايران اصرار خود بر اينكه بايد بر روي مسائل بين المللي و يك پكيج كلي مذاكره كند ، كنار بگذارد.»

دبیر شورای امنیت ملی ایران طی نامه‌ای به مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا خواستار گفتگوهای گام به گام برای حل موضوع هسته‌ای با رویکرد سازنده و مثبت شد. جليلي در این نامه گفته است:

 «ما آمادگی خود را برای گفتگو در رابطه با طیف گسترده ای از مسائل که می تواند زمینه را برای همکاری های سازنده و رو به جلو فراهم آورد اعلام می کنیم.»وي اضافه كرده:

«  رویکرد مثبت و سازنده در رابطه با طرح ها و ابتکارات جدید جمهوری اسلامی ایران در این دور گفتگوها می تواند چشم انداز مثبتی برای گفتگوهای ما باز کند.»

 شايان ذكر است چندی پیش کاترین اشتون درنامه ای به سعید جلیلی خواستارتداوم مذاکرات 1+5 با تهران شده بود.»

مصاحبه کننده :فرزاد رمضانی بونش

مقدمه:

در دو دهه پس از استقلال جمهوری ترکمنستان از شوروی پیشین سیاست خارجی این کشور با تحولاتی روبرو بوده است است و همزمان با افزایش استقلال از مسکو دست به روابط گسترده ای با سایر کشورها زده است. در این بین با توجه به برگزاری اخیر انتخابات ریاست جمهوری در این کشور کوشیدیم تا با طرح گفتگویی با حسن بهشتی پور به سیاست خارجی این جمهوری، اهداف و نگاه این کشور به بازیگران منطقه ای و جهانی بپردازیم:

مرکز بین المللی مطالعات صلح: به طور کلی مهم ترین اهداف سیاست خارجی جمهوری ترکمنستان چیست؟

ترکمنستان با بیش از۴۸۰ هزار کیلومتر مربع کشورپس از قزاقستان وسیع ترینکشور در منطقه آسیای مرکزی است اما به دلیل بیابانی بودن دوسوم خاک این کشور، جمعیتی در حدود پنج تا پنج و نیم میلیون نفر دارد.  برخورداری از منابع سرشار نفت و گاز، از لحاظ ژئو اکونومی  جایگاه ویژه ای را به این کشور داده است. به طوری که ترکمنستان پس از روسیه، ایران و قطر، چهارمین ذخایر گاز دنیا را در اختیار دارد. این کشور همچنین روزانه حدود ۲۲۰ هزار بشکه نفت تولید که نیمی از آن را صادر می کند. این موقعیت باعث شده است تا ترکمنستان بتواند جایگاه نسبتا خوبی در تاثیرگذاری در معادلات منطقه ای وانرژی  بین المللی داشته باشد.

۱-روزیکشنبه  23 بهمن 1390(12 فوریه 2012) مردم ترکمنستان برای سومین باراززمان استقلال این کشوردرسال 1991 به پای صندوق های رای گیری رفتند.تا ازمیان هشت کاندیدای تائید صلاحیت شده یک نفررا برای پنج سال آینده برگزینند. این انتخابات جزو معدود انتخاباتی است که برای پیش بینی نتایج آن، تحلیل گران نیازی ندارند تا براساس نظرسنجی ها وشناخت خود ازساختار سیاسی موجود به گمانه زنی بپردازند. زیرا به دلایل مختلف مشخص بود آقای" قربان قلی بردی محمد اف" رئیس جمهوری فعلی ترکمنستان برنده انتخابات خواهد بود. 

2- هفت کاندیدای  رقیب اقای محمد اف بدون استثناءازمسئولین فعلی ترکمنستان دررده های مختلف هستند، که درتبلیغات انتخاباتی با تعریف وتمجید ازسیاست های آقای محمد اف نشان دادند که اصولا آنها ازمردم می خواهند که به رئیس جمهوری کنونی رای دهند وصرفا برای گرمی تنورانتخابات ونیزنشان دادن رقابتی بودن انتخابات وارد عرصه رقابت یکطرفه  با  آقای محمد اف شده اند.

 3- کاندیداهای رقیب در سومین دوره انتخابات ریاست جمهوری ترکمنستان عبارتند از :  

 قربانقلی‌ بردی‌ محمداف، رئیس جمهور فعلی ؛ یارمحمد اورازقلی‌اف، وزیر انرژی و صنعت ؛ آنا گلدی یازمراداف ، وزیر منابع آب ؛ صفرمراد باتیراف ، رئیس مجتمع نساجی گوک تپه ؛       رجب بازاراف ، معاون استاندار داش‌آغوز؛کاکاگلدی عبدالله‌اف، رئیس دفترشرکت ملی گازترکمنستان دراستان ماری؛ قربان‌ محمد ملانیازاف ، از کارکنان شرکت نفت ترکمنستان و حسن‌قلی غایب‌اف، از کارمندان وزارت ساخت و ساز؛ و هستند.