واكنش‌هاي منفي برخي جريانهاي داخلي كشورمان به چند تحريم جديد امريكا عليه ايران در حالي صورت گرفته است كه بايد در ارزيابي عملكرد امريكا در برخورد با توافقنامه ژنو رويه‌اي خويشتندارانه و هوشمندانه ی در پيش گرفته شود. يعني در تحليل و رصد مواضع غرب از داوري و قضاوت‌هاي عجولانه خودداري شود. 

تنها در اين صورت، مي‌توان منطق تحليل و فهم درست از روند تعهداتي را كه پيش مي‌آيد به مخاطبان منتقل نمود زيرا رفتارهاي احساساتي در برخورد با اتفاقات موردي و تعميم آن به كل ماجرا موجب مي‌شود تا قضاوت و واكنشي خارج از واقعيت صورت گيرد. بويژه كه در اين شرايط، رژيم اسرائيل تلاش مي‌كند تا مانع تراشي كند. 
مقامات تل آويو تا پيش از توافق ژنو تلاش مي‌كردند تا جلوي اين تفاهم را بگيرند و بعد از آن‌كه موفق به انجام اين كار نشدند، مي‌خواهند از اجرايي شدن آن جلوگيري كنند. 
ما بايد اين روند را در فضايي منطقي رصد كرده و دقيقاً بدانيم به چه دليل و كجا چه واكنش‌هايي داشته باشيم. در عين حال بايد هوشمند هم باشيم تا مبادرت به توجيه هر موضع امريكا نكرده و از اقدامات و نقشه‌هاي آن‌ها اطلاعات درستي داشته باشيم. يعني دريابيم كه آيا اختلاف ميان كاخ سفيد و وزارت خزانه‌داري امريكا، يك نقشه و تاكتيك است يا نه اختلافاتي واقعي است. تحريم‌هاي جديد بعد از توافق ژنو از سوي وزارت خزانه‌داري امريكا در حالي صورت گرفته كه پيش از اين، اختلافات شديدي بين كنگره و كاخ سفيد وجود داشت. 
اين موضوع نشان مي‌دهد که علاوه بر وجود اختلاف نظرهاي عميق ميان دولت و کنگره امريكا بر سرتحريم‌هاي ايران، در داخل دولت امريكا نيز برسر اين موضوع اختلاف وجود دارد و مواضع جان کري وزير امور خارجه امريكا با ديويد كوهن، مسئول خزانه‌داري اين کشور درباره تحريم‌هاي ايران متفاوت است. اين اختلاف در بيانيه وزير خزانه‌داري هم مشخص است. آن‌ها مي‌گويند اين تحريم براي كساني است كه تحريم‌هاي گذشته را زير پا گذاشته‌اند. يعني تحريم جديدي اعمال نشده است. 
بنابراين به نظر مي‌آيد اين اختلافات واقعي است زيرا درك مشتركي از سند وجود ندارد و از آنجايي كه هنوز كاخ سفيد موفق نشده ديدگاههاي خود را بر كنگره حاكم كند، كنگره به‌شدت تحت تأثير اسرائيلي‌ها موضع‌گيري مي‌كند. از اين رو ما بايد ضمن اين‌كه برخورد منطقي و ديپلماتيك با روند اتفاقات داشته باشيم در عين حال هم بايد در داخل كشورمان وفاق ملي به وجود آوريم. چرا كه برخي تصور مي‌كنند مي‌توانند با اين سند طوري يكجانبه برخورد كنند كه گويي قرارداد تركمنچاي منعقد شده در حالي كه اين سند به عنوان يك سند مقدماتي است كه جنبه سياسي دارد نه جنبه حقوقي و بايد به طور عميق و آن طور كه هست، مورد بررسي قرار بگيرد زيرا توافق شش وزير خارجه قدرتهاي بزرگ دنيا پشت آن قرار دارد و اين براي ايران يك دستاورد است كه نبايد آن را ناديده گرفت. 
از طرفي با توجه به تعارضات در دولت امريكا و كنگره اين كشور درباره ايران، اين اوباماست كه بايد اين موضوع را حل كند. واقعيت اين است که رويكرد تحريم‌هاي جديد با روح توافقنامه ژنو در تضاد است زيرا مبنا بر اين است كه اساساً تحريم‌ها عليه ايران متوقف شود تا اعتمادسازي صورت گيرد.