دور نمای مناسبات ایران و ترکیه
این دو عامل در روابط ایران و ترکیه تاثیرگذار بوده است، به ویژه این که ایران بشار اسد و دولت سوریه را به طور کلی متحد استراتژیک خود می داند و از طرف دیگر هم قرار داشتن سوریه در خط مقدم جبهه مقاومت برای ایران بسیار حائز اهمیت است. مسئله این است که باید سرنوشت سوریه را خود مردم سوریه تعیین کنند. اما این طور نیست که ایران نسبت به سرنوشت سوریه با توجه به موقعیت این کشور در جبهه مقاومت و رویارویی با اسرائیل، بی توجه باشد. بنابراین ایران خشنود نیست که تغییرات به گونه ای باشد که یک دولت طرفدار اسرائیل در سوریه به قدرت برسد.
روابط ترکیه با رژیم صهیونیستی در روزهای گذشته با تیرگی شدیدی همراه بوده است. به نظر می رسد این مسئله بر جایگاه ترکیه در جهان اسلام بسیار تاثیرگذار خواهد بود. به نظر شما این مسئله در فضای روابط ایران و ترکیه چگونه تحلیل می شود و چه تاثیری بر جایگاه ایران در جهان اسلام خواهد داشت؟
ترکیه می داند که هر چقدر بیشتر از اسرائیل فاصله بگیرد، به نفع ایران است و ایران از این مسئله استقبال خواهد کرد. اما باید به این نکته هم توجه داشت که اگر ترکیه در حال فاصله گرفتن از اسرائیل است، این اقدام را برای جلب رضایت جهان اسلام انجام نداده است. بلکه به خاطر منافع خود این سیاست را برگزیده است. یعنی در واقع به این دلیل که ترکیه نسبت به حمله به کشتی خود و کشته شدن نه نفر از اتباع این کشور اعتراض دارد و فکر می کند که گزارش سازمان ملل هم بی طرفانه نبوده است، سفیر اسرائیل را اخراج کرده است. چون ترکیه انتظار داشت که اسرائیل بابت این اقدام عذرخواهی کند ولی این انتظار با پاسخی از طرف اسرائیل مواجه نشده و حاضر به این کار نشده است.
در جهان اسلام قطعا از این که ترکیه از اسرائیل فاصله بگیرد استقبال خواهد شد، اما این که جایگاه ترکیه با این مسئله تحت تاثیر قرار بگیرد امر بعیدی است. چون به هر حال این ها اقدامات مقطعی است. الان یک پیمان استراتژیک نظامی میان ترکیه و اسرائیل برقرار است و این دو کشور همکاری نظامی با یکدیگر دارند.
به نظر شما فضای به وجود آمده در روابط ایران و ترکیه و اختلافاتی که به نظر می رسد در حال اضافه شدن است، در میان مدت چه تبعاتی برای دو کشور دارد؟
به نظر من این ها اختلافات مقطعی است. آن چه در مناسبات میان ایران و ترکیه حاکم است مناسبات دو کشور همسایه است و این مناسبات پایدار است. به نفع دو کشور نیست که اختلاف در روابط ایجاد شود و افزایش اختلاف میان ترکیه و ایران به نفع امریکا و اسرائیل است. به نظر من نه ترکیه مایل است که اختلافاتش با ایران زیاد شود و نه ایران. اما طبیعی است که هر کشوری بر اساس منافع ملی خود عمل کند و اهداف خود را دنبال کند، گاهی این اهداف سمت و سوی مشترک پیدا می کند و همکاری شکل می گیرد و گاهی هم فاصله پیدا می کند. بنابراین این اختلافات طبیعی است و در چند سال گذشته هم موارد متعددی این گونه بوده است