روش تحلیل سیاسی

5- خطر واهی دسترسی به حساب‌های بانکی مردم برای FATF

یکی دیگر از اطلاعات غلطی که به مخاطبان داده می شود این است که اگر ایران مقررات FATF را اجرا کند در عمل دسترسی به حساب های بانکی مردم را در دسترس کشورهای سلطه جوی خارجی قرار داده است، این یک دروغ بزرگ است. زیرا دسترسی به حساب های بانکی اساساً در این مقررات پیش بینی نشده است. اینجا بحث بر سر این است که اگر تخلفی در یکی از حساب های بین المللی انجام شود (مثلا اگر در هنگام صادرات و واردات در معاملات بانکی بین المللی (نه داخلی) خطایی صورت بگیرد) آنجا در مورد آن حساب باید پاسخگو باشیم که خوب البته این قضیه طبیعی است. یعنی در هر مبادله ای شما باید شفاف سازی کنید و اصولاً سیاست این گروه شفاف سازی بین المللی است. وظیفه اش این است. پس اول آنها به کل حساب ها نمی توانند دسترسی پیدا کنند. حتی دولت جمهوری اسلامی ایران هم به کل حساب های بانکی مردم دسترسی ندارد، بلکه باید با حکم قضایی به صورت موردی به حساب بانکی فرد متهم توسط بانک مورد نظر دسترسی پیدا می کند. چه برسد که یک نهاد بین المللی بخواهد به همه حساب های بانکی مردم ایران دسترسی پیدا کند. بنابراین این یک دروغ بزرگ است. ما باید این را بپذیریم که اف ای تی اف بر مبادلات بانکی بین المللی ایران به صورت رندم نظارت می کند. یک جایی اگر خلافی صورت گرفت یا مشکوک شد حق دارد آن مورد خلاف را گزارش کند و خواهان رسیدگی به آن مورد از طرف دولت ایران باشد؛ البته با ذکر دلیل اینکه چرا مشکوک است که دلیل حقوقی و باتکی خواهد داشت. اینکه مثلا مورد معامله چی بوده و در منشاء خلق پول کجا بوده است؟ پس این نکته که منتقدین مطرح می کنند اصولا هیچ صدمه ای به نظام بانکداری داخلی و بین المللی ایران وارد نمی کند.

6- ایجاد مانع برای کمک به گروه های مقاومت اسلامی

موضوع دیگری که منتقدین مطرح می کنند اختلاف نظر درباره تعریف تروریسم و مصادیق آن است از آنجا که ایران به گروه هایی مثل حماس، حزب الله یا انصار الله در یمن و غیره کمک مالی می کند و کشورهای عضو اف ای تی اف این گروه ها را ترویستی می دانند می خواهند به اسم مبارزه با تروریسم این گونه کمک ها را ردیابی کرده و جلوی آن را بگیرند. باید توجه داشت در سایت رسمی گروه مالی اقدام بین المللی( FATF ( تنها گروه های القاعده و داعش به عنوان گروه های تروریستی ذکرشده اند و نامی از جزب الله و حماس و انصارالله یمن نیست.[1] اما فرض می گیریم بعدها به هر دلیلی این گروهها اضافه شوند. در این مورد چند نکته مهم وجود دارد:

الف: درباره تعریف تروریسم و مصادیق آن سالها در سازمان ملل بحث شده [2] ولی هنوز همه کشورها روی تعریف واحد تروریسم و مصادیق گروه های تروریستی به دلایل مختلف آن به اتفاق نظر نرسیدند.[3]

بنابراین نمی‌توان به این بهانه قید همکاری های بین المللی در مورد مبارزه علیه تروریسم را بزنیم زیرا ایران خود یکی از قربانیان تروریسم داخلی و بین المللی است.

ب: به طور معمول مبادله ایران با حزب الله لبنان، حماس یا انصار الله یمن یا سایر گروه های موسوم به مقاومت درجاهای دیگر از طریق سیستم بانکی انجام نمی شود، زیرا اصولا چنین امکانی در سطح بین المللی برای ایران یا گروه های مذکور وجود ندارد. بنابراین در صورت پیوستن ایران به پیمان پالرمو یا CFT هیچ مشکلی از این جهت برای ایران به وجود نمی آید زیرا مبادلات ایران با این گروهها به صورت نقدی انجام می شود.

7- ترساندن از خود تحریمی نهادهای داخلی

اطلاعات غلط دیگری که مخالفان پیوستن ایران به پالرمو و CFT در اذهان عمومی مطرح می کنند این است که گفته می شود ایران دچار خود تحریمی می شود. یعنی اگر این مقررات اف ای تی اف را انجام بدهیم و به پیمان های پالرمو و سی اف تی عملا بانک های ما موظفند اطلاعات مربوط به شرکت ها یا افراد حقیقی که مشمول تحریم بین المللی شدند دراختیار اف ای تی اف بگذارند و در نتیجه حسابهای بانکی این افراد را کنترل یا متوقف می کنند.

درمورد این اطلاعات غلط هم باید گفت شرکت ها و افراد ایرانی که با تحریم بین المللی روبرو شدند اگر بخواهند با نظام بانکداری بین المللی کار کنند آن موقع دیگر مشمول تحریم بین المللی اند نه داخلی بنابراین چه ایران مقررات را اجرا کند چه نکند آنها دچار تحریم هستند. اما اگر این شرکتها و افراد حقیقی بخواهند در داخل کشور کار کنند خوب اساساً هیچ بانکی در داخل کشور مجبور نیست آنها را تحریم کند، به دلیل اینکه تا زمانی که فعالیت آنها جنبه بین المللی نداشته باشد هیچ اجباری برای ارائه اطلاعات فعالیت آن شرکتها و افراد حقیقی به FATF وجود ندارد ضمن آن که آن شرکتها و افراد حقیقی در اقدام های احتیاطی خودشان تحت عناوین دیگر به نام سایر افراد به فعالیت خود ادامه می دهند.

8- نفی ضرورت اجرای مقررات FATF در شرایط تحریم

-موضوع دیگری که مخالفان پیوستن ایران به پیمان پالرمو وپیمانCFT می گویند وقتی ما دچار تحریم های بین المللی هستیم چه اهمیتی دارد که ما برای اجرای کامل مقررات FATF به این دو پیمان بپیوندیم؟ آنها معتقدند اجازه بدهید اول تحریم های بین المللی کامل لغو شود بعد ما می توانیم برویم به سمت اینکه پیوستن به دو پیمان مذکور . در این مورد نیز چند توضیح مهم ضرورت دارد

الف: موضوع لغو تحریم ها و پیوستن به دو پیمان پالرمو[4] و CFT براساس آنچه پیش از این توضیح دادیم باهم تعارضی ندارند. به معنای اینکه شما می توانید مقررات اف ای تی اف را اجرا کنید برای اینکه بهانه برای منع مبادلات بانکی بین المللی برای ایران برداشته شود، در این صورت ما با کشورهایی که خودشان عضو اف ای تی اف هستند و مقررات آن را هم دارند اجرا می کنند مثل چین، روسیه، آفریقای جنوبی و برزیل و گروه بریکس می توانیم مبادلات بانکی داشته باشیم. چون این کشورها هم عضو اف ای تی اف هستند و هم در حال اجرای مقررات آن هستند. این کشورها با اینکه نمی خواهند تحریم های تحمیلی از سوی آمریکا را اجرا کنند اما به دلیل اینکه ایران در وضعیت قرمز قرار دارد، در مبادله های بانکی و مالی با ایران دچار مشکل اساسی هستند. پس اول با اجرای مقررات اف ای تی اف و پذیرفتن پیمان های پالرمو و سی اف تی این بهانه را از دست آمریکا و مجموعه کشورهای دیگر خارج کنیم.

ب: وقتی بهانه از دست آمریکا و متحدانش گرفته شد آیا این امر، قضیه تحریم های ما را حل می کند یا نه؟ پاسخ این است تحریم های ایران باید طی مذاکرات و مسیرهای خاص خودش پایان داده شود. اما حل نشدن مشکل ایران با FATF حتی اگر تحریم ها هم برداشته شود ، یک مانع مهم در روابط ما با کشورهایی است که می خواهند از طریق بانکی با ایران ارتباط بازرگانی و مالی داشته باشند. مثل کشورهای همسایه ایران با اینکه عضو اف ای تی اف نیستند ولی مقررات آن را اجرا می کنند، در سیستم بانکداری و پولی با ما دچار مشکل هستیم . پس بنابراین یک بار برای همیشه ما باید این مشکل را حل کنیم.

پ: اگرچه اجرای مقررات تعیین شده توسط اف ای تی اف زمینه را برای اینکه ایران بتواند در نظام بانکداری بین المللی فعال بشود فراهم می‌ کند اما به معنای این نیست که همه مشکلات بانکداری ایران حل بشود. برای حل بخشی از بانکداری ایران باید یک سری اصلاحات در داخل انجام بشود. از جمله ما باید مشکلات بنگاه داری را حل کنیم. بخش دیگر مسئله باید در امور بین الملل حل بشود که مربوط به تحریم های بین الملل است. اما اجرای مقررات اف ای تی اف کمک می کند به اینکه ما بتوانیم با کشورهای دوست روابط عادی برقرار کنیم و بتوانیم حداقل این بهانه را از دست طرف های تجاری ایرانی بگیریم.

9- اجرای مقررات FATF تعارضی با منافع ملی و امنیت ملی ایران ندارد

اجرای استاندارد های اف ای تی اف تعارضی با منافع ایران ندارد. بلکه این استانداردها با فروش مواد مخدر و قاچاق کالا مبارزه می کند و انضباط مالی در بانک ها به وجود می آورد و این قضیه منافع جدی برای نظام پولی و بانکی ایران دارد. چون ما هم در داخل قانون مبارزه با پول شویی را داریم که در سال ۱۳۸۵ تصویب شده و هم در واقع اجرای مقررات اف ای تی اف را از سال ۱۳۹۵ شروع کردیم و کمک کردیم به اینکه مثلاً چک های حامل دیگر کشیده نشود، کد ملی افراد روی چک ها باشد، نظام چک صیادی را اجرا کردیم و حساب ها دقیقا معلوم است به این معنا که اگر کسی از یک سطحی بخواهد پول بیشتری وارد کند باید منشأ پول را معرفی بکند، این ها همه به منظور اجرای مقررات اف ای تی اف در بانکهای ایران توسط بانک مرکزی ابلاغ شده است. اثرات مثبت اجرای ان را در اقتصاد ایران هم شاهد هستیم و هیچ زیانی هم به اقتصاد کشور ما وارد نکرده است.

علاوه بر این مخالفان اجرای FATF مدعی هستند اگر ایران پیمان های پالرمو و سی اف تی را بپذیرد، یک سری مشکلات امنیتی برایش به وجود می آید که من هیچ وقت نفهمیدم اینها دقیقا چه مشکلات امنیتی را می گویند؟ که اگر متوجه میشدم می شود آنها را بررسی کرد.

10- ملاحظات دقیق مجلس شورای اسلامی در مورد دو پیمان پالرمو و CFT

در موضوع پیمان پالرمو و پیمان موشوم به CFT ، مجلس شورای اسلامی در دوره دهم پس از رفع ایراد های شورای نگهبان در جلسه سوم مهر ماه 1397 ملاحظاتی را گذاشت که عملاً از اینکه بخواهد مانعی از اجرای مقررات پولی و مالی در داخل کشور باشد یا موجب سوءاستفاده دیگران از نظام بانکداری ایران بشود، جلوگیری می کند. بنابراین افرادی که می گویند این تحفضی که مجلس روی مقررات این پیمانها گذاشته برای نظام بین الملل قابل قبول نیست و آنها از ما نمی پذیرند، این در واقع قصاص قبل از جنایت است. چند توضیح ضروری نیز در این مورد قابل ذکر است :

الف: مجلس شورای اسلامی در مورد پالرمو موادی که می‌تواند خطرناک باشد و بعدا ما را دچار دردسر کند را ذکر کرده و تفسیر آن را براساس قوانین داخلی ایران و قانون اساسی دانسته که از نظر ایران قابل قبول نیست. در واقع مواد 2، 3، 5، 10 و 23 پالرمو را براساس قوانین و اصول قانون اساسی خودمان تفسیر خواهیم کرد و نه بر اساس آنچه دیگران تصمیم بگیرند. ضمن اینکه اگر ماده 14 برخلاف شرع باشد، اجرایی نخواهیم کرد. [5]

ب: منتقدان آنچه مجلس مهم مصوب کرده خوب می‌دانند ولی آنها معتقدند اعمال شرطی که اساس کنوانسیون را خدشه دار کند از طرف مقابل قابل پذیرش نیست . مخالفان می گویند طبق قوانین بین‌المللی اگر در ماده‌ای شرط بگذارید که اساس کنوانسیون را زیر سوال ببرد، آن شرط برای اکثریتی که آن کنوانسیون را امضا کرده‌اند، قابل قبول نخواهد بود. در مقابل حقوقدانان موافق نیز می‌گویند اول آنکه ایران تنها نیست که در بعضی مواد تحفظ خود را اعلام کرده است. بلکه سایر کشورها هم درباره قوانین خود گفته‌اند. ثانیا طبق ماده 23 FATF، عنوان شده که قوانین داخلی کشورها برای FATF محترم و قابل اجراست. در حقیقت یک اختلاف حقوقی است. دوم آنکه روند اعتراض احتمالی آنها در حدود یکسال و نیم طول می‌کشد و FATF نمی‌تواند ان‌قلت بگذارد و تنها اعضای کنوانسیون پالرمو ممکن است به ایران ایراد بگیرند. اگر آنها را متقاعد کردیم که فبها و اگر نکردیم به وضعیت کنونی برمی‌گردیم و چیزی را از دست نمی‌دهیم. یک وقت هست که تعهدی را می‌پذیریم که غیرقابل بازگشت است و یک موقع تعهدی را پذیرفته‌ایم و قانونا موادی که با مقررات داخلی ما قابل قبول است را ذکر کرده‌ایم. بر فرض اینکه گیر بدهند و متقاعد هم نشده باشند مثل قانون کار خواهد شد. قوانین بین‌المللی درباره قانون کار ایران سال‌هاست که اختلاف نظر داریم. آیا ما الان دچار معضل شده‌ایم؟ یا درباره ماده 18 قانون حقوق بشر تحفظ داریم و این همه سال است که به ما گیر می‌دهند در حالی که در صحنه بین‌الملل دچار مشکل نشده‌ایم.

پ: حتی اعضای اصلی FATF مثل چین و روسیه تحفض خودشان را در مورد موادی از پیمان پالرمو اعلام کردند. پس ایران تنها نیست. این کشورها مقررات را هم اجرا کرده بر روی چندتا از بندهای پالرمو تحفض گذاشته اند. اگر ایران در این مورد استثناء می شد و می خواست یک رویه حقوقی را در جهان باب کند، شاید محل تردید بود ولی بحث این است که ایران تنها نیست، و حداقل هشت کشور دیگر هم این کار را کردند، علاوه بر این اگر ایران این دو پیمان را با تحفض مشخص شده توسط مجلس نهم بپذیرید و طرف مقابل نپذیرفت، نهایتاً مثل وضعیت الآن می شویم. اما اینکه ما از قبل بیاییم قضاوت کنیم که "اصولاً از ما نمی پذیرند" به نظر من بلاوجه است و هیچ معیار دقیقی ندارد.

6- ادعای نادرست غیر قابل حل بودن مشکل ایران در تغییر وضعیت قرمز

یکی دیگر از نقدهایی که مطرح می شود این است که می گویند حتی اگر ایران به این پیمان ها بپیوندد در جلسه ای که در شورای عالی تصمیم گیری اف ای تی اف برای تغییر وضعیت کشورها برگزار می شود تصمیم گیری بر اساس اتفاق آراء خواهد بود؛ و چون اسرائیل و آمریکا عضو این شورا هستند با تغییر وضعیت ایران مخالفت می کنند. پس بنابراین اگر ما مقررات را هم اجرا کنیم عملا در آن جلسه تصمیم گیری رأی نخواهیم آورد، چون اسرائیل و آمریکا رای منفی می دهند.

در مورد این ادعا نیز باید چند نکته را یادآور شویم:

الف: روی سایت اف ای تی اف در باره نحوه رای گیری برای تغییر وضعیت کشورها توضیحی ارائه نشده است و یا لااقل بنده نتوانستم پیدا کنم که در کجا قید شده است که حتماً باید به اتفاق آرا باشد. ولی فرض می گیریم که برای خارج شدن وضعیت ایران از لیست سیاه و رفتن اش به وضعیت خاکستری باید اتفاق آرا بین ۴۰ کشور عضو شورای FATF باشد. خوب آیا این امر دلیلی می شود برای اینکه ایران این بهانه را از دست طرف مقابل نگیرد؟

ب: اگر ایران بتواند با اجرای مقررات‌ دقیق اف ای تی اف وضعیت با ثباتی در نظام بانکداری کشور به همراه اصلاحات لازم برای جلوگیری از بنگاه داری بانکها به عمل بیاوریم و سیاست شفاف سازی را براساس قانون مبارزه با پول شویی مصوب مجلس شورای اسلامی در بهمن سال 1386 به وجود بیاوریم،[6] اسرائیلی ها نمی توانند عملاً از نظر بین المللی مانع بشوند؛ یعنی باید بتوانند یک منطقی را ارائه بدهند برای اینکه بتوانند مخالفتی داشته باشند. درست مثل وضعیتی می ماند که در شرایط بین المللی یک کشوری کاملاً شرایط لازم را داشته باشد و یک عضوی بیاید مانع او بشود. ایران می تواند از نظر حقوقی این موضوع را پیگیری کند؛ مهم ترین بخش اش این است که حداقل از نظر بین المللی حرف ایران پیش است و طرف اسرائیلی و طرف های دیگر هستند که باید توجیه کافی داشته باشند. ولی مادامی که ما مقررات را نپذیرفتیم و اجرا نکردیم داریم در واقع خودمان با دست خودمان مشکل آفرینی برای کشورمان درست می کنیم.

جمع بندی بحث :

1- اگر ایران هرچه زودتر به دو پیمان پالرمو و CFTبپیوندد ، شرایط برای پیگیری خارج شدن ایران از وضعیت قرمز و رفع مشکلات این بخش از نظام بانکداری جهانی برای ایران فراهم می شود. در واقع این اقدام علامت مثبتی را به اقتصاد داخل ارسال می کند که امید به حل مشکل در آینده وجود خواهد داشت و خود این موضوع شرایط مثبتی در مبادلات ایران با سایر کشورها حتی در شرایط تحریمی ایجاد می کند.

2- چون معلوم نیست تحریم‌های آمریکا چه زمانی تمام شود، بهتر است در ابتدا مانعFATF برداشته شود که در این‌صورت ایران می تواند با امکانات بیشتری با تحریم‌های آمریکا مقابله کند. آیا باید منتظر شویم که در ابتدا تحریم‌های بین‌المللی لغو شود و بعد کنوانسیون را بپذیریم یا اینکه اصلا قید آن را بزنیم. در واقع این را باید برای مردم صریح و شفاف بیان کرد. نتیجه ماندن ایران در وضعیت قرمز میلیون‌ها دلار خرج هزینه‌های حمل و نقل و بیمه اعم از کشتیرانی و بیمه کالاها خواهد شد و هزینه‌های کلانی برای دور زدن تحریم‌ها خواهد داشت.

4- اینکه منتقدان دارند نقد می‌کنند، کار بسیار درستی می‌کنند و نباید گفته شود اینها کاسب تحریم هستند بلکه اغلب آنها افرادی دلسوز کشور هستند که انتقاد می‌کنند. تنها مشکل این است که جایگزینی برای FATF بیان نمی‌کنند و راه جایگزین، افتادن در مسیر تحریم‌ها و تولید بابک زنجانی‌ها به منظور دور زدن تحریم‌هاست. بنابراین نه منتقدان باید طرفداران FATF را به خیانت متهم کنند و نه موافقان، مخالفان را که دلسوزانه مخالفت می‌کنند متهم به دست داشتن در قاچاق مواد مخدر و کالا و پولشویی کنند. این اتهامات برای داخل کشور به مثابه سم مهلک است و ما باید به هم اعتماد کنیم و دنبال راه حل منطقی باشیم.

5- اف ای تی اف را نباید در کشور یک موضوع تمام شده و پایان یافته فرض کرد. حتی اگر ما هم بپنداریم که دیگر کاری با مباحث و مسائل مربوط به این موضوع نداریم، در آن سوی ماجرا این FATF است که با ما کار دارد و دامنه تصمیماتش درباره ایران به طور مستمر روی زندگی شهروندان ما تأثیر خواهد گذاشت. به عبارت دقیق‌تر هر چند این موضوع در داخل ایران به شکلی قربانی رقابت‌ها و دعواهای سیاسی و همین طور برداشت‌های رادیکال و عموماً اشتباه از آن شده است اما این به معنای لزوم فراموش کردنش نیست.

6- جمهوری اسلامی ایران بعد از انقلاب به طور مستمر به عضویت ده‌ها معاهده و توافق بین‌المللی درآمده که همه آنها از یک سو دارای جنبه‌هایی مثبت و از سوی دیگر دارای جنبه‌هایی منفی بودند. موضوع FATF نیز چیزی جدا از این منطق نیست و اتفاقاً این هنر حکومت‌داری این است که توان و امکان مدیریت جنبه‌های مثبت و منفی هر پدیده‌ای را داشته باشد. به طور نمونه می‌توان به تصویب کنوانسیون «مریدا» اشاره کرد که در سال 84 توسط دولت نهم پذیرفته شد و در سال 87 نیز با تأیید مجمع تشخیص مصلحت نظام تبدیل به قانون شد. مریدا در واقع یکی از کنوانسیون‌های مورد درخواست FATF است که در تکمیل کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی یا همان پالرمو تدوین یافته و اتفاقاً برخی از مقررات آن نیز سختگیرانه‌تر از کنوانسیون پالرمو است.[7] اینکه از نظر فنی منطق پذیرش یک کنوانسیون سختگیرانه‌تر و رد کردن کنوانسیونی ساده‌تر از آن چیست، باید از مخالفان FATF در کشور پرسیده شود.

7- موضوع FATF با ابعادی که در حال حاضر دارد سه مشخصه را شامل می‌شود. به معنای دقیق‌تر این مسأله «همه تجارت و تبادلات» کشور را با «همه کشورها» و توسط «همه شهروندان ایرانی» متأثر از خود می‌کند. این یعنی ابعادی به مراتب فراتر از تحریم‌های یکجانبه امریکا علیه کشورمان. تجربه تحریم‌های دور قبل هسته‌ای به ما بخوبی نشان داد که حتی دوستانمان نیز تا جایی حاضر به هزینه دادن برای همراهی با ایران هستند و از جایی به بعد منافع خود را قربانی ما نخواهند کرد. شش قطعنامه تحریمی شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران یکی از چندین گواه این ادعا است. در شرایط پیش رو نیز نه تنها بعید نیست بلکه به احتمال زیاد قطعی است که خیلی از دوستان و شرکای ما، منافع خویش را بر مسائل سیاسی مبتلا به ما ارجحیت بدهند. چیزی که اتفاقاً در حکومتداری معمول و منطقی است و جای گلایه هم نخواهد داشت. در شرایطی که ما قبلاً هم این مهم را آزموده و تجربه کرده‌ایم، آزمودن مجدد آن جای سؤالاتی جدی به جای می‌گذارد.

پانویس ها :

1). متن کامل توصیه نامه های FATF در نشانی زیر قابل دریافت است

https://www.fatf-gafi.org/en/publications/Fatfrecommendations/Fatf-recommendations.html

2).تا سپتامبر 2024، 192 کشور به پالرمو پیوستند که از آنها 187 کشور عضو سازمان ملل هستند ، علاوه بر آن جزایر کوک، واتیکان، نیوئه، کشور فلسطین و اتحادیه اروپا عضو هستند. شش کشور عضو سازمان ملل متحد هنوزعضو کنوانسیون پالرمو نیستند عبارتند از جمهوری کنگو* ایران* پاپوآ گینه نو ، جزایر سلیمان ، تووالو و سومالی ( علامت * در کنار اسم کشور نشان می‌دهد که دولت آن کشور کنوانسیون را امضا کرده اما به تصویب نهایی مجلس آن کشورنرسیده است) برای اطلاعات بیشتر به نشانی زیر مراجعه کنید :

https://en.wikipedia.org/wiki/United_Nations_Convention_Against_Transnational_Organized_Crime

https://treaties.un.org/pages/ViewDetails.aspx?src=TREATY&mtdsg_no=XVIII-12&chapter=18&clang=_en

3- لایحه پیشنهادی دولت درباره پالرمو را در نشانی زیر ببینید :

https://rc.majlis.ir/fa/legal_draft/state_popup/866949?fk_legal_draft_oid=866948&a=download&sub=p

4- متن کامل پالرمو به زبان انگلیسی در نشانی زیر قابل دریافت است

https://www.unodc.org/documents/treaties/UNTOC/Publications/TOC%20Convention/TOCebook-e.pdf

5- متن کامل پیمان پالرمو را به زبان فارسی در نشانی زیر می توانید در قالب فایل پی دی اف دانلود کنید: https://www.rajanews.com/news/282815

6- اسامی کشورهایی که در وضعیت تحت بررسی یا خاکستری هستند می توانید در نشانی زیر دنبال کنید:

https://www.fatf-gafi.org/en/countries.html#high-risk

7- کنوانسیون مریدا، که با نام رسمی "کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با فساد" شناخته می‌شود، یک معاهده بین‌المللی است که در سال 2003 در شهر مریدا، مکزیک، به تصویب رسید. این کنوانسیون به منظور مبارزه با فساد در سطح جهانی طراحی شده است و شامل مجموعه‌ای از اقدامات پیشگیرانه، جرم‌انگاری، همکاری بین‌المللی و بازگرداندن دارایی‌های ناشی از فساد است. متن کامل این معاهده را می توانید در نشانی زیر ببینید:

https://fiu.gov.ir/portal/home/?generaltext/239132/239138/239165/

منابع:

[1] https://www.fatf-gafi.org/en/topics/Terrorist-Financing.html

[2] https://www.un.org/en/global-issues/countering-terrorism

[3]. https://journals.iau.ir/article_524391_0.html

[4] https://www.unodc.org/documents/treaties/UNTOC/Publications/TOC%20Convention/TOCebook-e.pdf

[5] https://www.tabnak.ir/fa/tags/40753/1

[6] https://rc.majlis.ir/fa/law/print_version/133400

[7] https://fiu.gov.ir/portal/home/?generaltext/239132/239138/239165