کشورها زمان کمی است که گفت‌وگوها را آغاز کرده‌‌‌‌اند، یک تیم جدیدی هم از طرف ایران به مذاکرات رفته‌‌‌‌ است. مذاکرات ایران و آمریکا هم به صورت مستقیم برگزار نمی‌شود بلکه با واسطه 1+4 است. طرفین انتظارات حداکثری دارند که مانع از رسیدن سریع به نتیجه می‌شود. ایران‌ شروطی تعیین کرده که تحقق آن‌ها سخت است و طرف مقابل هم انتظاراتی دارد که منطقی پشت آن نیست و بر آن‌ها هم پافشاری می‌کنند؛ همین کار را پیچیده کرده و روند گفت‌وگوها را کند کرده است. چون تیم مذاکره‌کننده ایران تغییر کرده است، مذاکرات اخیر بیشتر برای آشنایی طرف‌ها با مواضع یکدیگر انجام شده است و بعد از گفت‌وگوها، در حال حاضر ایران و 1+4 به یک پیش‌نویس جدید دست پیدا کرده‌‌‌‌اند که از این به بعد بر روی آن مذاکره می‌کنند. باید صبورانه و واقع‌‌‌‌بینانه فضای مذاکرات را واکاوی کرد، ایران اعلام کرده که آمریکا باید تمام تحریم‌ها را لغو کند، ایران راستی‌آزمایی کند و سپس خسارات وارده به ایران بعد از خروج آمریکا از برجام هم پرداخت شود. در طرف مقابل هم چنین وضعیتی حاکم است، آن‌ها هم می‌گویند ایران باید پروتکل الحاقی را اجرا کند، به سوالات آژانس جواب دقیق بدهد، همه مراحل کاهش تعهدات را به اردیبهشت ۹۸ برگرداند، تولید اورانیوم فلزی را متوقف کند، غنی‌سازی ۶۰ و ۲۰ درصد را متوقف کند، غنی‌سازی را به میزان تعیین‌شده در برجام برساند و درباره موضوعاتی چون موشکی و... هم گفت‌وگو کند. این موضوعات نشان می‌دهد که مذاکرات بسیار پیچیده خواهد بود. این‌ها سیاست‌های اعلامی است و باید درباره آن‌ها گفت‌وگو شود و اینگونه نیست که بگوییم حتما باید حرف یکی از دو طرف به کرسی بنشیند. باید مذاکرات انجام شود تا به نقطه توافق و رضایت دست پیدا کنند. من پیش‌بینی می‌کنم این مذاکرات چند ماهی زمان ببرد اما دو طرف باید تا اندازه‌ای کوتاه بیایند تا به نتیجه برسند. موضوع برای ایران از جهت اقتصادی اهمیت دارد و برای طرف مقابل از جهت عدم اشاعه و این مسائل به هم مرتبط هستند.