موضوع دیگری که مطرح می شود اینست که اگر ایران تصمیمی برای تولید سلاح اتمی ندارد، دلیل تولید اورانیوم فلزی چیست. آقای غریب آبادی، نماینده ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی در این خصوص توضیح داده که ایران در صدد تولید سوخت جدید و پیشرفته برای راکتور تهران است و برای سوخت این راکتور در بخشی از فرایند تولید سوخت از اورانیوم فلزی استفاده می شود که پس از ترکیب با سایر مواد، دیگر اورانیوم فلزی نخواهد بود و کل این فرایند که در مرحله تحقیقات قرار دارد، زیر نظر آژانس صورت می گیرد. بنابراین نمی تواند یک اقدام نظامی تلقی شود، به این دلیل که به نوعی هم ورودی و هم خروجی مشخص است، پس بقیه این موضوعات تبلیغات و فضا سازی رسانه ای است. ضمن اینکه اورانیوم فلزی در صنایع غیر نظامی هم کاربردهای متعددی دارد که یکی از این کاربرد ها تولید جلیقه های محافظ بدن در برابر اشعه ایکس در رادیولوژی ها است که در حال حاضر ز جلیقه های سربی استفاده می شود که سنگین هم هستند.

به طور کلی می توان گفت که فعالیت های ایران زیر نظر آژانس انجام می گیرد و کار محرمانه ای وجود ندارد و به گفته آقای غریب آبادی، فلز اورانیوم برای تولید سوخت راکتور تهران استفاده می شود که پس از ترکیب در فرایند تولید، اصولا دیگر اورانیوم فلزی نیست و در نهایت سوختی هست که در تهران برای راکتورها استفاده می شود و در حال اتمام است.