ارزيابي نشست امنيت هسته‌اي واشنگتن در گفت‌وگو با حسن بهشتي‌پور
پيگيري سياست تهاجمي آمريكا در پوشش صلح‌جويانه

نشست دو روزه امنيت هسته‌اي واشنگتن ديروز با حضور 40 رهبر جهان، كار خود را با صدور بيانيه‌اي پايان داد. باراك اوباما رئيس‌جمهور ايالات‌متحده به دنبال آن بود تا از رهگذر اين نشست سياست‌هاي هسته‌اي و امنيتي خود را با همراهي رهبران جهان با توان بيشتري دنبال كند. به‌منظور بررسي و ارزيابي اين نشست امنيتی با حسن بهشتي‌پور كارشناس مسائل هسته‌اي گفت‌وگويي داشتيم كه در زير مي‌آيد:
به‌ عنوان نخستن سوال اهداف ايالات‌متحده از برگزاري نشست واشنگتن چيست؟
اوباما مي‌ خواهد بابرگزاری اینگونه اجلاس های به ظاهر صلح طلبانه ،استراتژي تهاجمي خود را در قالب استراتژي كاملا انسان‌دوستانه و صلح‌طلبانه پوشش بدهد. همچنانکه  اوباما در سال گذشته در اجلاس پراگ، مسئله خلع‌سلاح را مطرح كرد. كشوري كه حداقل 10500 كلاهك هسته‌اي دارد و اولين قدرت هسته‌اي جهان است .شعار خلع‌سلاح هسته‌اي را مطرح مي‌كند .این سیاست براي كارشناسان تعجب‌برانگيز نبود. او همچنين  استراتژي هسته‌اي ايالات‌متحده را ارائه کرد كه پس از سال 2000 براي اولين‌بار مطرح می شود  . در این استراتژی تهدید هسته ای غیر مستقیم علیه ایران و کره شمالی مطرح شده که حتي در دوران جورج بوش پسر هم عنوان  نشد.

 رئيس‌جمهور آمريكا در استراتژي جديدآمریکا، نكته‌اي را  برجسته كرد وآن اين بود كه آمریکا به هيچ كشوري كه سلاح هسته‌اي نداشته باشد و عضو NPT باشد. حمله نخواهد كرد. مگر كشورهايي كه NPT را اجرا نمي‌كنند مثل ايران و كره‌شمالي، حتي بوش هم از چنين ادبياتي استفاده نكرد ولي اوباما به حرف خود مبني بر اينكه به هيچ كشوري كه سلاح هسته‌اي ندارد حمله نمي‌كند پوشش صلح‌جويانه و خلع‌سلاح هسته‌اي داد. ودر همان حال ایران و کره شمالی را بصورت غیر مستقیم تهدید کرد.
چند روز قبل نيز آمريكا با روسیه پيمان استارت 2 را امضا كرد و در اين فضاسازي، كنفرانس امنيتي را برگزار كرد تا از حضور 47 نفر از سران و مسئولان جهان بهره بگيرد تا از يك طرف پشتیبانی رهبران کشورهای شرکت کننده در اجلاس واشنگتن را در باره استراتژي جديد هسته‌اي خود بدست آورد   و از طرف ديگر نوعي يارگيري جهانی عليه ايران و كره‌شمالي ايجاد كند.

برگزاري نشست واشنگتن از سال 1945 و برگزاري كنفرانس سانفرانسيسكو و تاسيس سازمان ملل در آمريكا به لحاظ شركت گسترده رهبران جهان بي‌سابقه است. آيا اين شركت گسترده نشاني از كاميابي ايالات‌متحده در اجراي سياست‌هاي امنيتي خود در سطح جهان است؟
صرف حضور رهبران كشورها به معناي موفقيت يا عدم موفقيت آن نيست. قطعا اگر شركت نمي‌كردند باعث سرافكندگي آمريكا مي‌شد مانند شركت نكردن نتانياهو نخست‌وزير رژيم صهيونيستي. اما صرف حضور آنها موفقیت آمیز نیست همچنانکه  هوجين تائو رئيس‌جمهور چين كاملا نشان داد كه در مسائل هسته‌اي ايران، همراه آمریکا نيست. البته رسانه های آمریکایی اول اعلام كردند كه چيني ها پذيرفته‌اند ولي پس از آن در موضع‌گيري‌هاي خود چيني‌ها نشان دادند كه همراه ايالات‌متحده نيستند و خواستار تداوم گفت‌وگوها با ایران هستند. اما اين هم به آن معنا نيست كه چيني‌ها به قطعنامه پيشنهادي راي ندهند.

مثال دیگر در باره  اينكه روساي جمهور و نخست‌وزيران در اين نشست شركت كردند تا از موضع آمريكا در برابر استفاده تروريست‌ها از بمب اتمي حمايت كنند. اما آیا آنها در باره وجود چنین تهدیدی متقاعد شدند؟ بايد مشخص شود كه چطور تروريست‌ها مي‌توانند بمب اتمي را توليد كنند. و آن را به صورت امن نگه دارند و از همه مهم تر آنکه بتوانند در زمان و مكان مشخص بکارگیرند. حتي برخي كشورهاي دارنده سلاح اتمي که در مورد امن‌سازي آن تا حدودي پيش رفته‌اند مانند هند و پاكستان ولي در مورد اينكه آيا بتوانند در زمان و مكان مشخص از آن استفاده كنند هنوز بین کارشناسان بحث است . چه برسد به آنکه تروريست‌ها بتوانند بمب اتمی بدست آورند و از آن در زمان و مکان معین استفاده کنند. لذا به نظر من اين پوششي است براي سیاستهای تهاجمی آمريكا تابتوانند  سياست‌هاي یکجانبه گرایانه خود را با پوشش مبارزه علیه تروریسم جهانی  توجيه كنند.
هفته آينده تهران ميزبان نشست خلع‌سلاح هسته‌اي است. كنفرانس واشنگتن چه تاثيري بر اين نشست مي‌گذارد؟
اين دو كنفرانس كاملا با هم متفاوت هستند.  هر چند در عالم سياست همه چيز به هممی تواند  مرتبط باشد.ا موضوع نشست تهران درباره خلع‌سلاح هسته‌اي در جهان است در حالی که  نشست واشنگتن درباره امنيت هسته‌ايو مبارزه علیه تروریسم هسته ای است.
امنيت هسته‌اي از راه های  مختلفي تامين مي‌شود كه يك راه آن خلع‌سلاح است. اما غربي‌ها اين دو كنفرانس را مقايسه مي‌كنند و مي‌گويند اجلاس تهران برگزار نشده شكست خورده است. در حالي كه اجلاس تهران بيشتر اجلاسي كارشناسي و فني است كه به دنبال اجراي مسئله خلع‌سلاح است و نه شعاري. ايران به دنبال اين است تا خلع‌سلاح را به عنوان موضوع جهاني دنبال كند. هر چند كه بيشتر شبيه آرمان است چرا كه در شرايط جهاني كشورهاي دارنده سلاح هسته ای ،اهرم قدرت خود را از دست نمي‌دهند.
تحليل شما درباره اظهارات خصمانه اوباما در تهديد هسته‌اي ايران چيست؟
بيان چنين تهديدي جرم است حتي اگر به صورت بلوفسیاسی  باشد. تهديد هسته‌اي یک كشور مستقل با مقررات بين‌المللي در تعارض است. ولي چون آمريكا هژموني سلطه است كشورهاي ديگر راجع به آن موضع‌گيري نمي‌كنند. اما در هرحال ايران بايد آن را جدي بگيرد و در سطح بين‌المللي دنبال كرده و اوباما را در سطح بين‌الملل تحت فشار قرار دهد.

اصل مطلب را در در اینجا ببینید