لزوم کنارگذاشتن سیاست «فشار حداکثری» آمریکا
بیان خواستههای حداکثری برای دادوستد در مذاکرات آینده
وی با اشاره به دشواریهای مذاکره احتمالی با آمریکا در آینده افزود: «مؤلفههای دیگری هم درخصوص مذاکرات احتمالی آتی با آمریکا درمیان است. اگرچه تعیین سیاستهای کلان نظام در حوزه تصمیمگیری مقام معظم رهبری است، باز هم مهم است که در حوزه اجرایی چه کسی خردادماه در انتخابات ریاستجمهوری پیروز خواهد شد و سیاست آن نیز درقبال مذاکره با آمریکا چیست.
نکته دیگر آن است که وقتی ما انتظار رفع تحریمها از جانب آمریکا را داریم بهعنوان شرط مذاکره با این کشور، منظورمان کدام تحریمهاست؛ چون متأسفانه آمریکا تحریمها را تفکیک کرده است؛ برخی از تحریمها مربوط به پرونده هستهای ایران است و برخی مرتبط با اتهامات مختلف علیه ایران نظیر حمایت از تروریسم و بیثبات سازی منطقه خاورمیانه و نقض حقوق بشر در داخل کشور است. پرسش این است که بایدن آیا تنها تحریمهای مرتبط با پرونده هستهای ایران را کنار میگذارد و درباره دیگر تحریمهایی که ترامپ روزبهروز گسترش داده است سکوت میکند یا اینها را هم لغو میکند. راه دشواری در پیش است.»
افزایش ذخایر اورانیوم، بازدارنده سیاستهای تحریمی آمریکا نیست
بهشتیپور همچنین در ارزیابی شروط اعلامی کارشناسان ایرانی گفت: «بسیاری از این شروط از جانب کارشناسانی نظیر آقای موسویان مطرح میشود که نظر کارشناسیشان است و آنها هیچ مسئولیت عملی و اجراییای ندارند. ملاک این صحبتهای کارشناسان نیست، بلکه ملاک صحبت مقاماتی نظیر رئیسجمهور، وزیر امور خارجه یا مثلا دبیر شورای عالی امنیت ملی است. میبینیم که بسیاری از این شروط از جانب این مقامات مطرح نشده است.
بهعنوان مثال آقای روحانی تنها گفتند تعهد دربرابر تعهد و بازگشت دربرابر بازگشت؛ یعنی اگر آمریکا به شرایط پیش از خروج از برجام بازگردد، ما هم به همان شرایط بازخواهیم گشت. این استراتژی که مجلس برای رفع تحریمها دنبال میکند، مانند افزایش ذخیره اورانیوم، ما را به جایی نخواهد رساند. ما هرقدر هم ذخایر اورانیوم خود را افزایش دهیم، نهتنها تأثیر مثبتی در رفع تحریمهای آمریکا و تغییر سیاستهای تحریمی این کشور ندارد، بلکه ممکن است شرایط تحریمی را بدتر هم بکند.»