روش تحلیل سیاسی

اين كارشناس مسائل بين‌الملل ادامه داد: اولين اولويت ايران پيشبرد سياست هسته‌يي است؛ چرا كه بيشترين مشكلات در حال حاضر براي اين موضوع است. اگرچه موضوع هسته‌يي ايران در طول 30 سال گذشته يكي از چهارپايه چالش‌هاي موجود ميان ايران و آمريكا و كشورهاي اروپايي بوده، اما در سال‌هاي اخير به‌خصوص پس از سال 1982 مساله‌ي هسته‌يي ايران تاثير بيشتري بر موقعيت سياست خارجي كشور در جامعه بين‌المللي گذاشته است.

وي با بيان اينكه ديپلماسي هسته‌يي ايران بايد فعال‌تر شود، گفت: براي اين‌كه بتوانيم جايگاه خود را در سطح بين‌المللي تثبيت‌تر كنيم بايد از روش‌هاي متنوع و گسترده‌تر استفاده كرده و از ديپلماسي عمومي و به‌ويژه رسانه‌اي نبايد غافل شويم تا بتوانيم تصوير مثبتي از ايران را به جهان معرفي كنيم.

اين كارشناس مسائل بين‌الملل درباره‌ي مقابله با رژيم صهيونيستي و دفاع از مردم فلسطين اضافه كرد: مقابله با رژيم صهيونيستي جنبه‌ي اعتقادي دارد يعني بر اساس باورهاي ديني و اسلامي از حقوق فلسطيني‌ها در برابر رژيم صهيونيستي دفاع كنيم، علاوه بر جنبه‌ي اعتقادي، رژيم صهيونيستي تا زماني كه جمهوري اسلامي ايران پايدار است، دشمن ايران است؛ زيرا اين رژيم نظام ايران را مخل ماهيت خود مي‌داند. به همين دليل براي كنترل رفتار رژيم صهيونيستي بايد از حقوق فلسطين دفاع شود تا بدين ترتيب با تضعيف دشمن، اين رژيم را كنترل كرد پس از اين ديدگاه نيز جنبه‌ي حفظ منافع ملي مدنظر است.

وي درباره‌ي پروژه‌ي ايران‌هراسي گفت: اين پروژه از سوي كشورهاي غربي بر اساس دو هدف دنبال مي‌شود؛ اولين هدف اين است كه با اعمال پروژه‌ي ايران‌هراسي، كشورهاي منطقه را به خريد بيشتر سلاح ترغيب كنند تا بدين ترتيب امنيت منطقه تامين شود اما اين سياست غلطي است؛ زيرا با سلاح نمي‌توان امنيت را تامين كرد، بلكه همكاري‌هاي منطقه مي‌تواند تامين كننده‌ي امنيت باشد و هدف دوم اين است كه توجيهي داشته باشند كه ايران را در مجامع بين‌المللي تحت فشار قرار دهند؛ زيرا از آن‌جايي كه ايران منتقد سياست‌هاي كشورهاي غربي بوده و به هيچ وجه زير سلطه‌ي نظام سلطه نمي‌رود، به همين دليل با اين پروژه مي‌خواهند فشار بر ايران را توجيه كنند.

اين كارشناس مسائل بين‌الملل درباره‌ي اقدام لازم از سوي ايران براي مقابله با سياست‌هاي كشورهاي غربي گفت: ايران بايد عكس رفتار كشورهاي غربي براي خنثي كردن توطئه آنها عمل كند. بر همين اساس با فعال‌تر كردن ديپلماسي عمومي، بايد افكار عمومي را نسبت به حركت جمهوري اسلامي ايران روشن‌تر كند و از سوي ديگر مسوولين نيز بايد به جاي شعاردادن مستدل‌تر و با دلايل روشن‌تر صحبت كنند و به جاي ادبيات تحريك‌آميز بايد ادبيات مستدل‌تر استفاده شود تا مواضع خود را روشن‌تر بيان كنند.