وقتي از 193 کشور دنيا، 155 کشور درگير باشند و با فرض اينکه منشأ هم آمريکا باشد، انتظار مي‌رود که براي خود آمريکايي‌ها پادزهر وجود داشته باشد نه اينکه49 ايالت آمريکا درگير اين بيماري باشند. اگر بخواهيم منطقي فکر کنيم و تمام بازار سرمايه گذاري غرب که يک بازار جهاني است، يعني فقط مربوط به خود آمريکا نيست را در نظر بگيريم که در اروپا، آسياي جنوب شرقي و در چين است، کل بازارهاي دنيا تحت تاثير قرار گرفته و تجمعات و مناسبات هنري، ورزشي، علمي و... لغو شده‌اند. درحقيقت بعد از جنگ جهاني دوم اين ميزان گستردگي که يک اپيدمي آنقدر وحشت ايجاد کند، بي‌سابقه است. هرچند کشته‌ها نسبت به جنگ‌ها و اپيدمي‌هاي سابق زياد نيست ولي از نظر ترس، نگراني وتعطيلي اقتصاد و کسب وکار قابل توجه است. اکنون سوال اينجاست که پديدآورنده ويروس چه منفعتي داشته که هم خودش و هم دنيا را درگير کند و چه دستاوردي خواهد داشت؟ چه کمکي به آمريکا مي‌کند که به کدام هدفش دست پيدا کند؟ آنهم وقتي در اين حد وسيع خودشان درگير شدند. رئيس جمهور برزيل و چند نفر از دولتمردان انگليسي، فرانسوي، ايتاليايي، اسپانيايي، فقير، غني، مسئول و غيرمسئول مبتلا شده‌اند. جنگ بيولوژيک يک هدفي را دنبال مي‌کند و مي‌خواهد به مقصدي برسد درحالي که شيوع اين ويروس موجب ميليون‌ها دلار ضرر و زيان به بازارهاي نفت و سرمايه و بورس لندن و نيويورک و توکيو و شرق آسيا شده است. در صورتي که اطلاعات دقيقي در اختيار داشتيم، مي‌توانستيم از نظر علمي بررسي کنيم که ساختار اين ويروس داراي اين ويژگي‌هاست بنابراين ساخته دست انسان است. بعد از آن بايد انسان خبيث سازنده را گير بياوريم که چه هدفي داشته؟ ولي وقتي منطقي و با دو دو تا چهارتاي استدلالي بدون در نظر گرفتن مسائل علمي مربوط به ويروس بحث مي‌کنيم، هيچ قرائن و شواهدي تاييد نمي‌کند که آمريکايي‌ها چنين ويروسي را ساخته‌اند تا به هدف خاصي برسند. اکنون آمريکا، کانادا، مکزيک و کشورهاي مختلف اروپايي که در اوج آن ايتاليا و اسپانيايي‌ها هستند دچار بحران شده‌اند. آمريکا در کره جنوبي سرمايه‌گذاري کرده و پايگاه نظامي‌اش در خطر شيوع بيماري قرار گرفته. کشورهايي نظير هند و ترکيه اطلاعات دقيقي در اينباره منتشر نمي‌کنند. در هند بسياري از مراکز دسترسي‌هاي آنچناني ندارند که بتوانند دقيقا بگويند ويروس وارد شده يا نشده. درواقع اين کشور آنقدر وسيع و در عين حال داراي تنوع آب و هوايي و بهداشتي توام با قشرهاي مختلف اجتماعي از پائين‌ترين تا بالاترين با دسترسي‌هاي مختلف به مراکز بهداشتي است که نمي‌توان به واقع گفت چند نفر مبتلا شده‌اند.