اگر ایران از NPT خارج شود
وی افزود: «پیشنهاد من و بسیاری دیگر از ناظران سیاسی این است که ما در درجه اول باید به جای خروج ازپیمان NPT ، همکاری خود را با آژانس محدود کنیم و سطح روابط را به سطح ترتیبات اجرایی سازمان انرژی اتمی با آژانس در مورد ان پی تی محدود کنیم . این امر بدین معنی است که ایران همکاریهای خود را با آژانسقطع نمی کند اما اینن همکاری ها دیگر بر اساس برجام بصروت گسترده و همه جانبه نخواهد بود.
در مرحله دوم ایران می تواند اجرای داوطلبانه پروتوکل الحاقی پیمان ان پی تی را کنار بگذارد. یعنی تعهد داوطلبانه خود را کنار بگذاریم در این صورت به نوعی به طرفهای مقابل فشار وارد میشود، اما زمانی که به طور کامل از NPT خارج شویم در جهان این تبلیغات بازنمایی میشود که تهران در پی ساخت سلاح اتمی است و این برای ایران مشکل آفرین خواهد شد.
ایران بر اساس بند دوم پیمان NPT تاکید دارد برخورداری از انرژی هستهای حق مسلم همه کشورها و از جمله ایران است ، ایران سالها با اتکا به همین بند خواهان استفاده از انرژی هستهای بود ولی اگراز ان پی تی خارج شویم در عمل این حق خود را پایمال کردیم .»
این کارشناس مسائل بین الملل در ادامه تاکید کرد: «در سطح سوم در صورت خروج از NPT همکاری کشورهایی همچون روسیه و چین را نیز از دست خواهیم داد این دو قدرت بینالمللی تنها تا زمانی که ایران به نظارت و همکاری با آژانس متعهد باشد، حاضر به حمایت از تهران خواهند بود، در غیر این صورت میتوان تکرار رویه دو کشور طی سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ را که شاهد همگرایی کامل آنها با همکاری امریکایی و اروپاییها بود را شاهد بود. در آن زمان قطعنامههای زیر فصل هفتم شورای امنیت به اتفاق آرا بر رای مثبت پکن و مسکو تایید میشد. واقعیت این است که این کشورها نیز ایران هستهای را تهدیدی علیه خود میبینند.»
بهشتی پور در بخشی دیگر از گفتههای خود تاکید کرد: «خروج از NPT به نوعی به تندروهای آمریکایی این فرصت را میدهد با تبلیغات گسترده به درستی ادعاهای خود پیرامون ایران به شکل جدیتر بپردازند، بنابراین تحلیل من این است که شواهد و قراین موجود نشانگر آن است که خروج از NPT به هیچ عنوان در راستای مصالح و منافع ملی کشورمان نیست. ایران میتواند همکاریهای خود را محدود -و نه حتی قطع- کند؛ بهتر آن است که ایران دیگر پروتکل الحاقی NPT را اجرا نکند.»
این کارشناس مسائل بین المل در بخش پایانی گفتههای خود تصریح کرد: «سفرهای اخیر وزیر امور خارجه عمان، پاکستان و مقامات دیگر کشورها به منظور فراهم کردن زمینه مذاکره میان ایران و آمریکا را میتوان با نیت خیر ارزیابی کرد، اما مهم این است که طرحی جدید برای مذاکره ارائه شود. در همین زمینه تنها مساله قطعی این است که خروج ایران از برجام برای تمامی طرفها از اهمیتی فوق العاده برخوردار است و در صورت تحقق کامل این امر هیچ طرفی برنده نخواهد بود.»