چرا انگلیس نمی تواند با نقض آزادی کشتی رانی در آبهای بین المللی به اهداف خود برسد
در مورد مقصد نهایی ابر نفتکش ایرانی موسوم به گریس یک نیز باید گفت ابعاد کشتی حامل دو میلیون بشکه نفت به اندازه ای است که حداقل 22 متر بدنه این کشتی در داخل آب قرار می گیرد و نمی تواند در بنادر کوچک سوریه توقف کند. بنابراین مقصد کشتی همانطور که آقای عراقچی گفته است اصلا سوریه نبوده چون بنادراین کشور ظرفیت پذیرش ابرنفتکش ها را ندارد زیرا اسکله مناسب برای تخلیه نفت این کشتیها در سوریه موجود نیست که بتوانند نفت را به پایشگاه تحت تحریم سوریه به نام بانیاس منتقل کنند.
باید گفت این اقدام انگلیس یک فضاسازی تبلیغاتی و ایجاد رویه ناسالم حقوق بین المللی است و موجب تحریک و ایجاد تخاصم بیشتر بین کشورهای منطقه و جهان می شود. امری که به خود انگلیس بیشتر ازسایر کشورها آسیب خواهد زد. زیرا شرکتهای نفتی انگلیس از جمله بتریش پترولیوم بصورت مرتب از بنادر خلیج فارس و دریای عمان برای صادرات نفت بهره می برند.
اعلام حمایت های نظامی از محموله های نفتی در منطقه خلیج فارس و دریای عمان نیز ضمن آنکه بر هزینه های نهایی خرید و فروش نفت و گاز در منطقه می افزاید ، نمی تواند در بلند مدت موجب ثبات و امنیت کشتی رانی بازرگانی بین المللی شود.
به نظرمی رسد سازمان ملل باید در برابر ماجراجویی انگلیس و آمریکا برای نا امن کردن آبراه های بین المللی بی تفاوت نباشد. بجای سیاست تحریک از طریق قدرت نمایی نظامی، باید به سمت ایجاد راههای دیپلماتیک برای کاهش تنش در منطقه راهبردی خلیج فارس پیش رفت. جایی که حداقل سی درصد انرژی جهان از این منطقه تامین می شود.
امروز امنیت خلیج فارس بخوبی می تواند از طریق کشورهای منطقه تامین شود و نیازی به لشکرکشی کشورهای فرامنطقه ای نیست. کشورهایی نظیر آمریکا و انگلیس که در پنج سال اخیر میلیاردها دلار به کشورهای عربی حوزهخلیج فارس سلاح فروخته اند معلوم است دنبال امنیت در منطقه نیستند . منافع آنها ایجاب می کند با ایجاد درگیری های محدود در سطح منطقه بهانه کافی برای فروش سلاح های خود به کشورهای عربی منطقه داشته باشند.
اگر قرار است امنیت و آزادی کشتیرانی در خلیج فارس و دریایی عمان برقرار باشد همه کشورهای منطقه باید از این امنیت و آزادی برخوردار باشند . اما اگر قرار است امنیت کشتیرانی صرفا از طریق اعمال قوه نظامی و فقط برای بعضی کشورهای منطقه اعمال شود تجربه جنگ نفتکش ها در سالهای 1365 و 1366 بخوبی نشان می دهد انگلیسی ها و آمریکایی ها و کشورهای تحت الحمایه آنها ره بجایی نخواهند برد.