روش تحلیل سیاسی

دکتر محمد شاد نویسنده محترم  کتاب  « ایران در هندسه سیاست خارجی روسیه»  می نویسد :
«وتوی قطعنامۀ ضدایرانی شورای امنیت در ۲۶ فوریه ۲۰۱۸ و برعکس آن، رأی به قطعنامه ضدایرانی ۱۹۲۹ در ۹ ژوئن ۲۰۱۰. بروز این نوسان ریشه در وجود نوعی سرگشتگی در «ساخت درونی هویت»، در روسیۀ پساشوروی دارد که با پیچیدگی‌های ذاتی این سرزمین درهم‌آمیخته و دستیابی به تصویری روشن ازهندسۀ سیاست خارجی روسیه را با صعوبت‌هایی مواجه ساخته است. »
چند خطا در همین یک پارگراف موجود است 
1- زوسیه قطعنامه پیشنهادی انگلیس در باره یمن که در آن ایران را بخاطر ارسال سلاح به یمن محکوم می کرد ،وتو کرد این توضیح بسیار مهم است تا مخاطب بداند روسیه دقیقا چه چیزی را وتو کرده است.  اما در هر صورت باید حداقل موضوع قطعنامه وتو شده آورده می شد تا مخاطب تصور نکند این قطعنامه درباره فعالیت های هسته ای ایران بوده است. 
https://fa.euronews.com/2018/02/26/russia-vetoes-drafted-resolution-expressing-concern-over-iran-violation-of-yemen-embargo
2- نمی دانم نویسنده محترم به تفاوت پیش نویس قطعنامه که برای رای گیری آماده می شود با متن قطعنامه اعلامی توجه داشتند یا نه  اگر به این تفاوت مهم توجه می کردند بجای وتوی قطعنامه می نوشتند وتوی متن پیشنهادی قطعنامه انگلیس  در مورد یمن ، توسط نماینده روسیه 
3- برخلاف تصور نویسنده محترم  رای روسیه به قطعنامه 1929 و پنج قطعنامه دیگر تحت فصل هفتم شورای امنیت علیه ایران به هیچ وجه تعارضی با وتوی قطعنامه پیشنهادی انگلیس در باره یمن که ایران را در انجا محکوم می کردند ندارد./ زیرا روسیه در مورد فعالیت های هسته ای ایران نگران بود و از هرنوع ایجاد محدودیت برای ایران در راستای اطمینان از اینکه ایران به سلاح هسته ای دست پیدا نمی کند استقبال می کرد زیرا  از نگاه کرملین ایرانی که مجهز به سلاح هسته ای باشد تهدید علیه  امنیت روسیه  محسوب می شود اما وقتی ایران  برجام را پذیرفت و چهار مسیر اصلی احتمالی که ایران اگر می خواست به بمب هسته ای دست پیدا کند بسته شد دیگر روسیه با اطمینان با ایران همکاری خود را گسترش داد بویژه آنکه 14 گزارش  آمانو مدیرکل آژانس بین المللی انرژی هسته ای اجرای برجام را توسط ایران تائید می کرد. بنابراین روسیه هم همکاری خودش را در سوریه با ایران افزایش داد و هم در مورد یمن با انعطاف بیشتری  برخورد کرد که حاصل آن جلوگیری از محکومیت ایران در قطعنامه ای بود که از نگاه روسیه فقط برای ایجاد محدودیت بیشتر برای حوثی ها و  محکومیت ایران تنظیم شده بود 
4- بطور قطع تحلیل مسائل روسیه پیچیدگی های خاص خود را دارد اما باید توجه داشت برای تحلیل رفتارهای روسیه در محیط منطقه ای و بین المللی صرفا توجه به  آنچه که نویسنده محترم «ساخت درونی هویت»، در روسیۀ پساشوروی  توصیف کردند راهگشا نیست . پیش از آن، باید توجه داشت زمانی ما می توانیم تحلیل دقیقی از عملکرد روس ها ارائه کنیم که صرفا از نگاه  منافع ایران به  عملکرد روس ها توجه نکنیم بلکه علاوه بر این به نگاه خود روس ها و منافعی که برای خود تعریف کردند و تهدیداتشان توجه کنیم . صد البته این سخن به معنای تائید کردن یا رد کردن سیاست های انها نیست بلکه درک سیاست های روسیه  چه اعلانی و چه اعمالی(آنچه در عمل و نتایج آن مشاهده می کنیم)  ، پیش زمینه هر نوع ارائه تحلیلی درباره عملکرد ها در ارتباط باسایر کشورها از جمله ایران است .