به باور من ضرر اینگونه اظهارات نسجیده برای کشور، بیشتر از جنبه سوژه سازی رسانه ای برای بی بی سی، رادیو آمریکا، رادیو فردا و رسانه های همسو آنها است که نتایج بدی برای افکار عمومی در ایران دارد . وگرنه کسی نمی تواند به استناد حرف سعید قاسمی، ایران را متحد القاعده معرفی کند.

در سالهای 1992 همین گروهای جهادی که بعدها دررسانه های غربی به القاعده معروف شدند، به استناد گزارش  مسئولین آمریکایی در دهه هشتاد میلادی توسط آمریکا در پیشاور پاکستان سازمان دهی می شدند، تا برای جهاد علیه شوروی آماده شوند. بعد از خروج آخرین نیروهای شوروی از افغانستان در فوریه 1989 و شروع جنگ در بوسنی در آوریل 1992 گروهای جهادی معروف به اعراب افغان به سمت بوسنی رفتند تا اینبار  مسلمانان را در برابر صربها حمایت کنند !

آمریکایی ها هم  بدلیل مواضع ضد آمریکایی صربها بویژه در دوره میلوسویچ ، تلاش کردند ، توسط ترکیه و عربستان سعودی  تحت پوشش بنیاد مرحمت به مجاهدین مسلمان که از افغانستان به بوسنی رفته بودند ، کمک کنند. چون در آن صربها متحد روس ها محسوب می شدند. البته صربها با انگلیسی ها هم همکاری داشتند.

 در دهه 1980 و 90 میلادی رسانه های خبری غرب، به این گروه های جهادی  " بنیادگرای اسلامی" می گفتند و کمترآنها به عنوان تروریست معرفی می شدند. فقط رسانه های روسیه و صرب ها آنها را تروریست  معرفی می کردند.

اصلا موضوع همکاری ایران با این گروه های تندرو و تکفیری- جهادی که ایران و شیعه را دشمن خود می دانستند ،مطرح نبود.  بویژه بعد از شروع جنگ داخلی در الجزایر در سال 1991  که تحت تاثیر بازگشت مجاهدین عرب از افغانستان به کشورهایشان بوجود آمد، عباسی مدنی رهبرجبه نجات اسلامی الجزایر و بویژه علی بلحاج نفر دوم آن جبهه کاملا موضع ضد ایرانی داشتند و شیعیان را کافر می شماردند . در چنین شرایطی زمینه ای برای همکاری بین آنها و ایران در ضدیت با دشمن مشترک یعنی صربها وجود  نداشت.