ترامپ نیز قبل از آنکه تحریم های جدید علیه ایران را اعلام کند با همتای چینی خود وارد گفتگوی تلفنی شد تا لااقل جو موجود را بین دو کشور بهبود بخشد زیرا می داند در این شرایط اختلاف بین واشنگتن و پکن به نفع ایران است . حالا دو طرف پذیرفتند مذاکراتی داشته باشند تا اختلاف ها حل شود و قرار است تا 18 روز دیگر در اجلاس سران گروه 20 در آرژانتین با هم ملاقاتی داشته باشند.

جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا ترامپ ، روز پنج شنبه  گفته بود آمریکا مایل نیست در جریان تحریم‌های ایران، به کشورهای دوست و هم‌پیمان خود آسیب برساند. این یعنی آنکه آمریکا می فهمد نمی تواند هژمونی اقتصادی خود را بدون توجه به تحولات بازار نفت به دیگر کشورها تحمیل کند.

آمریکایی به صراحت قطعنامه 2231 شورای امنیت را نادیده می گیرند و قانون بین المللی را زیر پا می گذارند و انتظار دارند با استفاده از حربه تحریم و سلطه اقتصادی سایر کشورها را نیز با خود همراه کنند. در چنین وضعیتی تن دادن اتحادیه اروپا به این سیاست افسار گسیخته و قانون شکن در عمل راه را برای آلت دست قرار گرفتن اروپا در سایر زمینه ها نیز باز می کند.

در این میان چین و روسیه نیز باید تکلیف خود را با هژمونی سیاسی – اقتصادی – امنیتی آمریکا روشن کنند این دو کشور هنوز نتوانستند واکنش درخور توجه در برابر سیاست یکه تازی آمریکا نشان دهند . مسکو و پکن می دانند امروز اگر در برابر یک جانبه گرایی ترامپ نیاستند

آمریکا هفته آینده انتخابات میان‌دوره‌ای برگزار می‌کند و افزایش قیمت سوخت می‌تواند بر حمایت از دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده تاثیر منفی بگذارد.

در طول ماه گذشته و با مطرح‌شدن نشانه‌هایی از این‌که عرضه‌کنندگان اوپک نفت بیشتری صادر می‌کنند تا کاهش عرضه را جبران کنند، قیمت نفت خام برنت ۱۴ درصد کاهش پیدا کرد. این مساله در واقع برای ایران سئوال مهمی را مطرح می کند. وقتی قرار است اعضای اوپک از یک عضو موسس خود دربرابرقانون شکنی آمریکا حمایت نکنند، باقی ماندن ایران دراوپک درچنین شرایطی چه ضرورتی دارد؟  آیا اگر ایران در حال حاضر اعلام کند عضویت خود را در اوپک به حالت تعلیق در می آورد دچار ضرر می شود؟

تمام قرائن و شواهد موجود نشان می دهد ایران برای آنکه هزینه سیاست های تحریمی ترامپ را برای آمریکا بالا ببرد لازم است از طریق مذاکرات با کشورهای مخالف تحریم آنها را به مقاومت در برابر فشارهای آمریکا ترغیب کند . این ترغیب از طریق تعاملات مختلف قابل تحقق است.

از سوی دیگر متحدان آمریکا در اوپک نیز باید با این واقعیت روبرو شوند که ایران برای صادرات نفت خود خارج از توافق های اوپک آماده است و می تواند بر اساس منافع ملی خود فضای بازار نفت را تحت تاثیر قرار دهد