در واقع اردن محل ترانزیت و انتقال تجهیزات به نیروهای مخالف اسد در سوریه بشمار می رود و در این مسیر، سیاستهایش را با آمریکا و اسرائیل هماهنگ می کند. گرچه اردنی ها مکررا اعلام کرده اند که نقش آنها در بحران سوریه، تنها محدود به پناه دادن و حمایت از پناهجویان سوری می شود؛ اما واقعیت این است که این کشور نقش لجستیکی را در بحران سوریه داشته است.

 با این پیشینه از نقش اردن در حمایت نیروهای مخالف در سوریه، می توان این گونه بیان کرد که حضور اردن در نشست آستانه 2 امکان دارد  به اجرای یک طرح صلح جامع کمک کند. زیرا اگر اردن بخواهد می تواند از طریق مرزهای مشترک خود در جنوب سوریه هر طرحی را با چالش مواجه کند. بر این اساس، می توانیم دعوت از اردن به نشست آستانه 2 را  مثبت و موثر ارزیابی کنیم و نقش جدید این کشور را در جهت تحقق صلح در سوریه و اجرای هرگونه توافقی در راستای این هدف را، از زاویه نگاه مثبت در نظر بگیریم . باید توجه داشت که برای به نتیجه رسیدن نشست آستانه 2 که قطعاً هدفی جز بازگرداندن صلح به سوریه را ندارد، حضور تمامی بازیگران بین المللی موثر برای حل این بحران ضرورت دارد.

علاوه بر اثر مثبت حضور اردن در این نشست که می تواند بر خلاف سیاست های پیشین این کشور به کاهش حمایت از مخالفان ترغیب کند، به نظر می رسد که روسیه و امریکا به عنوان بازیگران مهم در منطقه می توانند دارای اهداف مشترکی در سوریه داشته باشند. حفظ تمامیت ارضی سوریه، به قدرت رسیدن دولتی سکولار که مورد حمایت اکثریت مردم سوریه باشد و درعین حال  وابسته به هیچ دولت خارجی نباشد؛ را می توان زمینه ها و شروطی برای توافق دو طرف بر حل بحران سوریه دانست. اما برای این امر لازم است که دو طرف با واقع بینی دیدگاههایشان را با یکدیگر هماهنگ کنند. رئیس جمهوری جدید امریکا، ترامپ بارها اعلام کرده با داعش مخالف است.  می دانیم که روسیه  نیز چنین نگاهی دارد و ماههاست که با شدت تمام علیه داعش در سوریه جنگیده است .

از طرفی سران روسیه؛ و همین طور به نظر می رسد امریکایی ها معتقدند رفتن اسد در حال حاضر ضرورتی ندارد؛ چرا که حذف اسد، ممکن است سوریه را به لیبی دوم تبدیل کند. بر این اساس به نظر می رسد باقی ماندن اسد در مسند قدرت در یک دوره انتقالی امری بدیهی و پذیرفته باشد؛ و این امکان باید فراهم باشد که چنانچه اسد پشتوانه مردمی دارد، در مسند قدرت باقی بماند؛ زیرا با بودن اسد یکپارچگی در این کشور حفظ خواهد شد. البته ناگفته نماند امریکایی ها در راستای سیاست های بلند مدت خاورمیانه ای خود ترجیح می دهند دولت سوریه تجزیه گردد؛ اما در شرایط موجود که خطر قدرت یابی تکفیری های تشدید شده، ترجیح می دهند یکپارچگی سوریه در دوره انتقالی، حفظ گردد. آنچه واضح است وجود تمامی بازیگران مهم بین المللی و منطقه ای در حل بحران سوریه و بازگرداندن صلح و امنیت به منطقه، ضروری به نظر می رسد.