مذاکره خارج از مسائل هستهای؟
حسن بهشتی پور
یاداشت صفحه اول روزنامه تعادل یکشنبه یازدهم تیر 1402
«توافق موقت یا توافق دایم.» به نظر میرسد، این دوگانه، این روزها بیشتر از هر موضوع دیگری در خصوص پرونده هستهای کشورمان مطرح شده است. برخی افراد و جریانات معتقدند، ایران باید از فرصت توافق موقت برای سر و سامان دادن به اقتصاد خود، بازگرداندن بخشی از داراییهای مسدودی و زمینهسازی برای بهبود دورنمای مذاکرات استفاده کند و گروه دیگری هم اعلام میکنند، بدون یک توافق دایم و بلندمدت، هیچ شرکت و سرمایهگذار خارجی حاضر به سرمایهگذاری در ایران نیست و این توافق موقت بیشتر به نفع بایدن است تا ایران؛ بنابراین ایران نباید زیر بار یک چنین خواسته و توافقی برود.
شخصا نمیدانم افراد و گروههایی که از توافق موقت انتقاد میکنند از چه چیزی انتقاد کرده و این نقد را مبتنی بر چه سند و ادلهای ارایه میکنند؟ تحلیلگر باید ابتدا نسبت به موضوع آگاهی داشته باشد و بداند متن توافق و مذاکره چیست و بعد از مطالعه در نقد یا تایید آن نظرات خود را مطرح کند. اغلب افرادی که از توافق موقت انتقاد میکنند، مبتنی بر گزارش رسانههای غربی، نقد میکنند. این مشکلی است که در زمان امضای برجام هم مشاهده میشد؛ به محض اینکه امریکا یک گزاره برگ (فکت شیت) منتشر میکرد، بلافاصله برخی افراد و جریانات در ایران فریاد وا اسلاما سر میدادند که فاجعهای رخ داده است! این در حالی است که مشخص بود، امریکا در حال سوءاستفاده از افکار عمومی در ایران است.