روش تحلیل سیاسی

• هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد

حسن بهشتی‌پور هم در گفت‌وگو با روزنامه همشهری روز پنج شنبه 31 خرداد گفت: نفس مذاکره کار خوبی است اما با چه‌کسی و در چه شرایطی؟ هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد. این کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان این مطلب گفت: در شرایطی که پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا 12شرط برای گفت‌وگو با ایران مطرح کرده است و عملا تسلیم ایران را می‌خواهد، پیشنهاد مذاکره کار درستی است؟

مذاکره باید در شرایط برابر بین دو‌طرف باشد تا گفت‌وگو شکل بگیرد؛ هرچند طرفین به یکدیگر اعتماد نداشته باشند. اینکه اعتماد نداشته باشند مانع مذاکره نیست؛ چراکه می‌خواهند مشکلات را بر‌طرف کنند اما امروز شرایط مساوی برقرار نیست و آمریکا به‌دنبال تسلیم ایران است.

وی افزود: آمریکایی‌ها با این شرایط در‌واقع به‌دنبال بستن راه مذاکره بوده‌اند، نه اینکه بخواهند مذاکره‌ای صورت بگیرد. وی در پاسخ به اینکه نوع مواجهه جمهوری اسلامی ایران با آمریکا باید چگونه باشد، هم گفت: در شرایط فعلی بهترین گزینه ادامه مذاکرات با اروپایی‌هاست؛ چراکه آمریکا امروز در شرایطی است که دیگر نمی‌تواند رژیم تحریم‌ها را به‌طور کامل برگرداند. رژیم حقوقی تحریم‌ها علیه ایران براساس برجام فروریخته است.

پس باید مذاکرات خود را با اروپایی‌ها ادامه دهیم. بهشتی‌پور در ادامه گفت: اگر مذاکرات ما با اروپایی‌ها به نتیجه نرسید پیشنهاد این است که برجام به حالت تعلیق درآید؛ نه اینکه از آن خارج شویم. این کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: با این روش ما می‌توانیم خواسته‌های خودمان را دنبال کنیم. درواقع در تعلیق برجام امکان بهره‌برداری مجدد از برجام و منافع آن وجود دارد.

وی در ادامه با بیان اینکه باید از داخل کشور هم برای غرب یک پیام و یک صدا به گوش برسانیم و دودستگی ایجاد نشود، افزود: راه‌حل این مسئله هم مشارکت مردم و آگاهی آنها از مسائل پیش آمده برای کشور است. ما می‌دانیم که فقط باید به مردم خودمان اعتماد کنیم و باید به فکر این باشیم که این اعتماد خدشه‌دار نشود.

توجه به تکرار تجربه های تاریخی

سایت دیپلماسی ایرانی 29 خرداد 1397

http://irdiplomacy.ir/fa/page/1977301/

حسن بهشتی پور تحلیلگر مسائل بین الملل: اقدام های ترامپ و تیم اقتصادی اش دقیقا زیر پارگذاردن اصول اول اقتصاد سرمایه داری به نفع منافع کوتاه مدتی است که اقتصادانان مدعی هستند در بلند مدت به زیان همه است.

مطالعه تاریخ گذشته به ما کمک می کند تا درک دقیق تر و تحلیل واقع بینانه تری از تحولات روز داشته باشیم. جنگ تجاری بین آمریکا و متحدانش در گروه هفت و اعمال تعرفه های تجاری ضد اتحادیه اروپا، چین و ژاپن و حتی همپیمانان تجاری آمریکا در پیمان نفتا یعنی کانادا و مکزیک را می توان از ابعاد مختلف بررسی کرد. اما ازجنبه تاریخی این رویداد یادآور سال های دهه هفتاد میلادی و تجربه تاریخی نیکسون در قبال سایر کشورهای جهان است.

سایت آرمان شرق ۲۸ خرداد ۱۳۹۷ 

حسن بهشتی پور درگفت و گو با«آرمان شرق» مطرح کرد:

آمریکا بهای مذاکره را بالا برده تا در عمل مذاکره نکند ، روی همکاری چین نمی‌ توان حساب کرد

برای پیشبرد سیاست خارجی باید رابطه دولت-ملت را تقویت کرد

مصاحبه کننده : احسان اسقایی

دیپلماسی هنر برخواسته از تجربه روابط بشر با یکدیگر برای حل و فصل مشکلات بین المللی مختلف است. دیپلمات ها با توسل به مذاکره  همواره می کوشند،  اولا از بحرانی شدن  روابط کشورها جلوگیری کرده و در ثانی بحران ها را با سازش به مساله قابل حل تبدیل کنند. از این رو برخی از فعالان سیاسی و اجتماعی روز گذشته خواستار مذاکره  برای حل مشکلات ایران و آمریکا شدند. مشکلاتی که در آستانه بحرانی شدن قرار داد و می تواند برای دو طرف و حتی  منطقه و جهان به چالشی اساسی تبدیل شود. ترامپ از یک سو زور میگوید و ایران نیز از سوی دیگر بر حقوق خود  بر اساس توافق وین تاکید دارد.  سوال مهم در این مرحله این است که آیا  ایران مقاوم و ترامپ زورگو می توانند با یکدیگر بر سر حل چالشی که رئیس جمهوری ایالات متحده به وجود آورده اند، به تفاهم برسند. واقعیت آن است که وزیر امورخارجه آمریکا خواسته هایی را در مقابل ایران قرار داده که بدون هیچ گونه اغماضی باید گفت استقلال و امنیت ملی ایران را زیر علامت سوال می برد. به نظر می رسد ایران باید با سایر شرکای خود به ادامه مسیر برجام بپردازد و از سوی دیگر با توان مذاکراتی خود اجازه ندهد آمریکا در مخالفت با ایران مجهزتر شود. برای بررسی این  مورد«آرمان شرق» با حسن بهشتی پور کارشناس روابط بین الملل به گفت و گو پرداخته که در ادامه می خوانید.

دیدارتاریخی دونالد ترامپ  رئیس جمهوری آمریکا و کیم جونگ اون  رهبر کره شمالی در سنگاپور و امضای سند توافق کلی و اولیه ، درروز سه شنبه 22 خرداد 1397(12جون 2018) از جنبه های مختلف سیاسی، امنیتی، نظامی در سه سطح روابط دو جانبه ، منطقه ای و بین المللی قابل ارزیابی و تحلیل است.

گفته شده که درسند  توافقی کره شمالی به خلع سلاح کامل اتمی متعهد شده است. در صورت آنکه چنین ادعایی صحیح باشد باید دید طرف کره شمالی دربرابر چه امتیازی به چنین توافقی مهمی  تن داده است.

ترامپ رئیس جمهور امریکا در کنفرانس خبری بعد از ملاقات اعلام کرد بزودی امکان دارد به پیونگ یانگ پایتخت کره شمالی برود یا «اون» را به کاخ سفید دعوت کند. حضور ترامپ در کنفرانس خبری به تنهایی و شرکت نکردن  کیم جونگ اون در این کنفرانس که بطور معمول باید با شرکت هر دو مقام برگزار می شد ، نشان داد که اون همچنان تمایل دارد کار را بصورت کاملا محرمانه به پیش ببرد.

دراینجا چند سئوال اصلی بی جواب ماند که انتظار می رود در مذاکرات آتی بتوان پاسخ دقیق تری برای آنها پیدا کرد :

اول آنکه خلع سلاح هسته ای برای کل شبه جزیره کره که شامل هر دو کشور می شود در نظر گرفته می شود یا فقط بخش شمالی کره باید خلع سلاح اتمی شود؟ این مساله از آن جهت مهم است که کره جنوبی با وجود انکه سلاح هسته ای ندارد اما در پایگاه های امریکایی در اینکشور امکان اصتقرار سلاح هسته ای در آینده وجود خواهد داشت.

دوم آنکه روند خلع سلاح از چه زمانی شروع می شود و چند مرحله خواهد داشت و در نهایت چه زمانی پایان می یابد؟

سوم آنکه تکلیف هزاران نیروی آمریکایی مستقر در کره جنوبی چه خواهد شد آیا این نیروها همچنان در کره جنوبی می مانند؟

چهارم آنکه ضمانت اجرای چنین توافقی چه خواهد بود ؟ زیرا هر دو طرف در گذشته نشان داده اند که به راحتی می توانند توافق هایشان را نادیده بگیرند. البته چنین سابقه ای برای آمریکا و شخص ترامپ بسیار بیشتر است.

حسن بهشتی پور در گفتگو با خبرنگار الف، بررسی می کند

در مورد اینکه آیا اروپایی ها بدون آمریکا در برجام باقی خواهند ماند، اظهار داشت: نباید این نکته را نادیده بگیریم که اختلافات آمریکا و اروپا جدی است، دو طرف اختلاف های  جدی بر سر پیمان آب و هوایی پاریس، برجام و جنگ تعرفه ها و بسیاری از مسایل اختلاف بر انگیز میان آمریکا و اروپا وجود  که بسیارهم  جدی است و از سوی دیگر  منافع اروپا در برجام مبادلات اقتصادی با ایران است و این اروپاست که ذی نفع این رابطه است؛ به این دلیل که آمریکا رابطه تجاری چندانی  با ایران ندارد در نتیجه  حجم مناسبات اش  با ایران بسیار کم است، لذا اروپایی ها اجازه نمی دهند که برجام برای همیشه از بین برود، چراکه طبق گفته برخی از کارشناسان آنها نمی‌خواهند بازار 15 هزار میلیارد دلاری ایران را از دست بدهند.