روش تحلیل سیاسی

نوشته : حسن بهشتی پور

اختصاصی برای سایت ایراس

همانطور که انتظار می رفت پوتین برای پنجمین بار در یک انتخابات مدیریت شده ریاست جمهوری در روسیه، پیروز قاطع انتخابات اعلام شد. براساس نتایج اعلام شده رسمی از سوی کمیسیون برگزار کننده انتخابات ، 99.72% آراء کسانی که طی سه روز در انتخابات ریاست جمهوری روسیه از روز جمعه 25 اسفند تا 27 اسفند شرکت کردند. 87.30 % به ولادیمیر پوتین (نامزد مستقل به صورت رسمی اما در واقع حمایت شده از سوی حزب "روسیه واحد" ) رای دادند. سه نامزد دیگر که به نظر می رسد برای بازار گرمی مشارکت مردم در رقابت های انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرده بودند؛ به ترتیب نیکولای خاریتونوف (کاندیدای حزب کمونیست روسیه دومین حزب در پارلمان روسیه ) تنها توانست 4.30%، بدست آورد. ولادیسلاو داوانکوف بازرگان ۳۹ ساله جوان‌ترین نامزد (کاندیدای حزب "مردم جدید") 3.83 %، کسب کرد و لئونید اسلوتسکی (کاندیدای حزب لیبرال دموکرات روسیه سومین حزب در پارلمان روسیه ) 3.21 %، رای شرکت کنندگان در انتخابات را بدست آورد.

میزان آراء اعلام شده برای کاندیداهای رقیب پوتین تقریبا همان ترتیبی را دارند که تعداد کرسی های احزاب در مجلس دومای روسیه از آن برخوردار هستند. با این تفاوت که کاندیدای جبهه ائتلافی تحت عنوان مردم جدید توانست از کاندیدای حزب لیبرال دموکرات که سومین حزب در پارلمان روسیه است، چند صدم درصد بیشتر رای بیاورد.

بهشتی‌پور در گفت‌وگو با ایلنا:

نتیجه انتخابات نشان می دهد مردم روسیه همچنان بر فرد‌گرایی و مرکزگرایی تأکید دارند

حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل روسیه با اشاره به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری روسیه و انتقاد غرب از پوتین در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: اگر انتخابات روسیه را واقع‌بینانه تحلیل کنیم، باید بگویم که این انتخابات همانند ادوار گذشته برگزار شده است؛ به گونه‌ای که در سال ۲۰۱۸ هم پوتین به عنوان نامزد اصلی و چند نفر دیگر به عنوان نامزدهای حزب کمونیست و حزب لیبرال دموکرات در این رویداد حضور داشتند و حالا هم در انتخابات کنونی همین روند تکرار شده است. اینکه دیده می‌شود اتحادیه اروپا در این دوره از انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه آن را به تندی نقد می‌کند، ریشه در درگیری غرب با روسیه بر سر پرونده اوکراین دارد. توجه داشته باشید که در روسیه ما شاهد یک دموکراسی هدایت شده هستیم. این بدان معنا نیست که آرای سایر نامزدها به نفع پوتین خوانده می‌شود اما در کل انتخابات در این کشور به گونه‌ای جلو می‌رود که پوتین برنده نهایی آن باشد.

ایسنا 27 اسفند 1402

حسن بهشتی پور کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: ایران باید شروع جدیدی را از همکاری‌ها با آذربایجان و ارمنستان داشته باشد چراکه این موضوع در راستای ثبات و گسترش روابط چندجانبه و دوجانبه با کشورهای منطقه حائز اهمیت است.

به گزارش ایسنا، در سال ۱۴۰۲ سیاست خارجی ایران همچون عرصه داخلی کشور، سال پر و فراز و نشیبی را طی کرد؛ در کنار این که به موفقیتهایی دست یافت با ناکامی‌هایی نیز روبرو شد.

در این سال، ایران به صورت رسمی به عضویت بریکس در آمد، بعد از ۶ سال سفارت‌خانه‌های ایران و عربستان در تهران و ریاض بار دیگر بازگشایی شد و در پی آن روابط ایران با کشورهایی همچون سودان و کومور از سرگرفته شد و تحولاتی هر چند اندک در روابط ایران و مصر ایجاد شد.

در نیمه دوم سال ۱۴۰۲ در پی عملیات طوفان الاقصی بیشتر توجه سیاست خارجی معطوف به تحولات فلسطین شد و تلاش‌های جدی در عرصه سیاسی و دیپلماتیک از سوی تهران برای توقف جنگ و تسهیل ارسال کمک‌های انسان دوستانه به غزه انجام شد و در همین چارچوب با تلاش‌های ایران ۲ نشست اضطراری وزیران امور خارجه سازمان همکاری اسلامی و نشست سران این سازمان در راستای حمایت از ملت فلسطین و انجام اقدام اجرایی از سوی کشورهای اسلامی برای توقف نسل‌کشی رژیم صهیونیستی برگزار شد.

در دی ماه سال جاری در پی اقدام ایران برای مبارزه با گروه‌های تروریستی در منطقه اربیل کردستان عراق و همچنین منطقه مرزی مشترک با پاکستان تنش‌هایی در روابط دیپلماتیک تهران با بغداد و اسلام‌آباد ایجاد شد و این دو کشور سفرای خود را از تهران فراخواندند ولی در نهایت با اقدامات دیپلماتیک صورت گرفته از جمله سفر حسین امیرعبداللهیان به اسلام آباد و علی‌اکبر احمدیان دبیر شورای عالی امنیت ملی به بغداد، بحران‌های ایجاد شده مدیریت شد.

در سال ۱۴۰۲ اقداماتی دیپلماتیک و فنی از سوی ایران برای دریافت حق‌آبه کشورمان از رودخانه هیرمند انجام شد و رایزنی‌هایی در این زمینه با مقامات دولت سرپرستی افغانستان انجام شد ولی این تلاش‌ها تاکنون منجر به نتیجه عینی نشده است و مقامات طالبان با طرح این ادعا که آبی در هیرمند وجود ندارد به تعهدات خود در این زمینه عمل نکردند.

در راستای بررسی مهم‌ترین تحولات صورت گرفته در عرصه سیاست خارجی ایران در سال ۱۴۰۲ و چالش‌های احتمالی دستگاه دیپلماسی کشور در سال ۱۴۰۳ با تعدادی از کارشناسان عرصه روابط بین‌الملل و سیاست خارجی گفت‌وگو کردیم.

روزنامه هم میهن شنبه 26 اسفند 1402

حسن بهشتی‌پور کارشناس سیاست خارجی:دولت آقای رئیسی تلاش‌هایی را در زمینه توسعه روابط با همسایگان صورت داده است اما آنچنان که باید و شاید موفق نبوده چراکه هرچند دولت اولویت خودش را توسعه روابط با همسایگان گذاشته که کار بسیار درستی است اما امکانات لازم را برای تحقق این شعار ندارد؛ واقعیت این است که کشورهای همسایه ما هرکدام به دلایل مختلف تحت تاثیر تحولات مختلفی بودند که شرح آن‌ها بسیار طولانی است اما به‌طور خلاصه، در دو کشور مهم همسایه یعنی افغانستان و عراق اساساً دست دولت بسته است و نقشی در سیاستگذاری ندارد و این نیروی قدس سپاه و نیروهای مسلح هستند که تصمیم می‌گیرند و وزارت خارجه ما تصمیم‌گیرنده در موضوع این دو کشور نیست. البته دستگاه دیپلماسی ما در واقع مجری سیاست‌هاست اما کارشناسان در تحلیل شرایط نقش تعیین‌کننده‌ای دارند. در هر صورت روابط با پاکستان با تنش بزرگی روبه‌رو شد که به خیر گذشت اما آنچنان که باید روابط تهران و اسلام‌آباد در دوره جدید بهبود پیدا نکرد. با کشورهایی همچون ترکمنستان، آذربایجان و ارمنستان شاهد تحولی نبودیم و پیشرفتی صورت نگرفته است؛ هرچند گام‌های خوبی برداشته شده است. روابط آذربایجان با ایران هم تحت تاثیر کشورهای ثالث قرار دارد به این معنا که اسرائیل، ترکیه و آمریکا نقش قابل‌توجهی در این حوزه دارند؛ بنابراین اینکه مشکلات با باکو را تنها به گردن دولت بیندازیم، کار درستی نیست. با ترکیه همچنان درگیر مسائل اقتصادی هستیم و هنوز نتوانسته‌ایم ابعاد جدیدی را ایجاد کنیم. در خصوص شورای همکاری خلیج‌فارس هم روابط با عربستان بهبود پیدا کرده است اما هیچ قدمی رو به جلو برداشته نشده است.

بهشتی پور در گفت‌وگو با «فردا»:

۲۵ اسفند ۱۴۰۲ -

تحلیلگر مسائل سیاست خارجی گفت: نمی‌توان گفت اگر ترامپ رئیس جمهور شود تنش بین واشنگتن و تهران افزایش پیدا می‌کند یا کاهش؛ هر چه هست بستگی به رفتار خودمان نیز دارد که چه سیاست‌هایی را درنظر بگیریم که منجر به تنش نشود.

حسن بهشتی پور در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی فردا درباره فرق ریاست جمهوری ترامپ و بایدن برای ایران و منطقه گفت: ضرب المثلی داریم که «سگ زرد برادر شغال است»، متأسفانه شناخت دقیقی از تحولات سیاسی آمریکا در ایران وجود ندارد و ساده ترین توجیه برای این تحولات آن است که گفته شود «بایدن و ترامپ هردو دشمن ایران هستند و تعارض ایدئولوژیک با ما دارند بنابراین تفاوتی نخواهد داشت که بایدن رئیس جمهور شود یا ترامپ». حال آنکه واقعیت خلاف این تصور است.

روسای جمهوری آمریکا در کلیات سیاست های راهبردی این کشور را دنبال می کنند اما در روش ها و جزئیات با هم اختلافات اساسی دارند، چنانکه دولت بایدن با دولت ترامپ یا دولت ترامپ با دولت اوباما فاصله زیادی به لحاظ شیوه ها و روش ها با هم داشتند.