روش تحلیل سیاسی

Intermediate-Range Nuclear Forces Treaty پیمانی که درسال 1987 (1366) بین آمریکا و شوروی  و پس از فروپاشی شوروی با روسیه امضا شد. این پیمان در واشنگتن بین رونالد ریگان رئیس جمهوری آمریکا و میخائیل گورباچف  رهبر شوروی در ۸ دسامبر ۱۹۸۷ امضا گردید. مجلس سنای آمریکا این پیمان را پنج ماه بعد در  ۲۷ ماه می 1988 تصویب کرد.سرانجام  این پیمان در اول جون  ۱۹۸۸ اجرایی شد. براساس این پیمان  قرار بود تولید و آزمایش موشک‌‌های هسته‌ای کوتاه‌برد و میان‌‌برد  منع شود.

اکنون این پیمان مهم پس از 31 سال  و با تصمیم دو ابرقدرت نظامی جهان در آستانه نابودی کامل قرار دارد. روز دوشنبه سیزدهم اسفند 1397 چهارم مارس 2019 «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه در واکنش به اقدام آمریکا، پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد با این کشور را به حال تعلیق درآورد. پیش از این نیز «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا در اول فوریه 2019 تعهدات این کشور در چارچوب این پیمان را به حال تعلیق درآورده  و دستور آغاز روند خروج آمریکا از این پیمان را صادر کرده بود.

ایناقدام شتاب‌زده ضمنآنکه امنیت نظام بین‌الملل رابه مخاطره خواهدانداخت، عصر بازدارندگی هسته‌ای را نیز که دو ابرقدرت جنگ سرد پس از سال‌‌ها مسابقه تسلیحاتی و مذاکرات ایجاد کرده بودند، نابود می‌کند و دور جدیدی از رقابت‌‌های تسلیحاتی را در حوزه سلاح‌‌های نامتعارف در جهان رقم خواهد زد.

اما چرا در مرحله اول آمریکا و پس از آن روسیه به دنبال تعلیق یا حتی فسخ این قرارداد هستند و دیگر از ادامه اجرای مفاد این پیمان استقبال نمی‌کنند؟ به نظر می‌رسد دو دلیل عمده در بطن این تصمیم واشنگتن و مسکو قابل شناسایی است. 

اول آنکه هردو طرف از سال 1987 تاکنون تولید و آزمایش موشک‌‌های هسته‌ای میان‌برد و کوتاه برد را محدود کرده‌اند، از آنجا که هر دو ابرقدرت نظامی تصمیم گرفتند موشک‌‌های خود را به کلاهک‌‌های مجهزتری نسبت به کلاهک‌‌های نسل اول و دوم تجهیز کنند ، بهترین راه را در این دیده اند که به بهانه نقض پیمان از طرف مقابل،تولید و آزمایش موشکهای جدیدبا کلاهک های پیشرفته نسل سوم هسته ای را آغاز کنند. به عبارت دیگر روسیه و آمریکا در تلاشند با حفظ جایگاه کنونی خود ، برای چند دهه آینده نیز برتری هژمونیک تسلیحاتی خود را درجهان تضمین کنند.

نتانیاهو می‌خواهد میان تهران و مسکو دشمنی بیندازد/

دولت اسد باید بگوید ایران در سوریه بماند یا نماند، نه روسیه

یک تحلیلگر مسائل سیاست خارجی تاکید کرد: تشخیص ماندن یا نماندن نیروهای سیاسی و نظامی یک کشور، برعهده دولت مرکزی همان کشور است که در این چارچوب، دولت بشار اسد است که باید بگوید ایران بماند یا نماند.

حسن بهشتی‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی ایلنا، درخصوص ادعای نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی مبنی بر اینکه در سفر به مسکو توانسته موافقت روسیه مبنی بر خروج نظامی ایران از سوریه در قالب یک طرح را جلب کند، گفت: یکی از ابعاد توطئه‌هایی که دشمنان ایران به ویژه امریکا و اسرائیل طی ماه‌های اخیر به آن شدت بخشیده‌اند، جنگ رسانه‌ای است به این معنا که آنها با بازی‌های رسانه‌ای و ایجاد جنگ روانی، می‌خواهند افکارعمومی ایران را تحت تاثیر قرار داده و موفقیت‌های دیپلماتیک ایران را در عرصه‌های مختلف به ویژه محور مقاومت تحت شعاع قرار دهند.

در هفته گذشته بنیامین نتانیاهو،نخست وزیر رژیم صهیونیستی به روسیه سفر کرد و با ولادیمیر پوتین دیداری داشت.دیداری که ایران و ادامه حضورش در سوریه یکی از بخش‌های اصلی آن را تشکیل می‌داد. نتانیاهو در جریان این دیدار مدعی شد که از ادامه حضور نظامی ایران در سوریه جلوگیری کند.این صحبت‌ها برای اولین بار نیست که مطرح می‌شود. وی در صحبت‌های قبلی خود اینگونه ادعا‌ها را مطرح کرده بود.

اما مطرح شدن این صحبت‌ها در دیدار با رئیس‌جمهور روسیه از طرف نتانیاهو دو علت مهم و تاثیرگذار دارد. نخست باید به این موضوع توجه داشت که رژیم صهیونیستی همواره روابط خوبی با فدراسیون روسیه و قبل‌تراتحاد جماهیر شوروی داشته است. اتحاد جماهیر شوروی جزء اولین کشورهایی بود که تشکیل دولت صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین را به رسمیت شناخت و همواره از موجودیت آن حمایت کرده است. در واقع ارتباط رژیم صهیونیستی و روسیه در موضوع بحران سوریه محدود نمی‌شود و سابقه این ارتباط بسیار طولانی است. در کنار این دوستی و همکاری دو طرف،باید به نقش روسیه به عنوان یک قدرت جهانی حاضر در سوریه توجه کرد.حمایت‌های روسیه و ایران از دولت بشار اسد باعث شد تا داعش و دیگر گروه‌های سلفی و تکفیری حاضر در سوریه متحمل شکست‌های سنگینی شوند و راه برای پیروزی نیروهای دولت سوریه هموار شود.هیچکس نمی‌تواند منکر نقش ایران و روسیه در جنگ سوریه شود و مسکو قطعا بواسطه همین ایفای نقش خود در آینده سوریه هم بسیار تاثیرگذار خواهد بود.

 ارمنستان ،کریدور مناسبی برای ارتباط دادن ایران به حوزه قفقاز جنوبی و اروپای شرقی است .

حسن بهشتی پور، در مصاحبه با برنامه «رویداد» رادیو گفت وگو، با اشاره به اهمیت سفر اخیر نخست وزیر ارمنستان به ایران و دیدارش با تعدادی از مقامات عالی رتبه کشورمان گفت: همان طور که ارمنستان برای ایران مهم است، ایران نیز برای ارمنستان دارای اهمیت است، چرا که از طریق ایران می تواند به خلیج فارس و بازارهای بین المللی دسترسی پیدا کند.

وی افزود: در طی مدت اخیر شاهد همکاری سه جانبه ایران، ارمنستان و روسیه هستیم که از آن به عنوان همکاری شمال به جنوب یاد می شود و برخی از کشورهای دیگر منطقه نیز ابراز تمایل کرده اند که به این همکاری ها بپیوندند .

بهشتی پور با بیان این که کشور ارمنستان در منطقه قفقاز جنوبی از اهمیت ویژه ای برای ایران برخوردار است، خاطرنشان کرد : نخست وزیر ارمنستان که در چند ماه اخیر مسوولیت امور را به صورت رسمی برعهده گرفته است به گسترش روابط با ایران معتقد است و در همین چارچوب در کوتاه ترین زمان ممکن پس از پذیرش مسوولیت به ایران سفر کرد تا با مقامات ایرانی رایزنی و گفت وگو کند .

این کارشناس مسائل بین الملل در بخشی دیگر از صحبت های خود با بیان این که ایران علاقمند است که از طریق روابط با همسایگانش تحریم های یک جانبه آمریکا را دور بزند و با آن مقابله کند، تصریح کرد: در این چارچوب تعامل با کشور ارمنستان می تواند به ایران کمک کند چرا که دو کشور طی سال های اخیر روابط حسنه ای داشته اند و مقامات ارمنستانی نیز از کار کردن با ایران راضی هستند .

دونالد ترامپ، رييس‌جمهور امريكا چهارشنبه و پنجشنبه هفته گذشته در پايتخت ويتنام براي بار دوم با رهبر كره شمالي، كيم جونگ اون مذاكراتي انجام داد. هدف از اين مذاكرات خلع سلاح هسته‌اي كره شمالي عنوان شده است. بايد توجه داشت كه در سياست هيچ چيز غيرممكني وجود ندارد ونمي‌توان احتمال رسيدن به توافق را ميان رهبران امريكايي و كره شمالي در مورد برنامه هسته‌اي پيونگ‌يانگ يكسره از پيش رد كرد. اما بر اساس رويه جاري در ديپلماسي و روابط بين‌الملل معمولا در پرونده‌هاي پيچيده‌اي مانند برنامه هسته‌اي، گروهي از كارشناسان از طرفين توافق با يكديگر گفت‌وگو و رايزني مي‌كنند و پيش‌نويس توافق و دستور كار مذاكرات مقام‌هاي ارشد را به صورت خام آماده مي‌كنند. دستاوردهاي نشست‌هاي كارشناسي براي بررسي در اختيار وزراي خارجه قرار مي‌گيرد. در نهايت بعد از تمام اين مراحل كه ممكن است هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌ها طول بكشد، سند توافق براي رسمي شدن و ايجاد ضمانت اجرايي در اختيار سران كشورها قرار مي‌گيرد. در مذاكرات كره شمالي شاهد وارونه شدن رويه مذاكرات هستيم.

در حال حاضر در کشور مشکلی تحت عنوان اطلاع‌رسانی داریم. درحالی که روزنامه و همچنین رادیو و تلویزیون می‌توانند در اطلاع‌رسانی صحیح به افکار عمومی به خوبی نقش ایفا کنند. یکی از موضوعات اشتباهی که درباره FATF در افکار عمومی نقش بسته، ادعای عضویت ایران در این گروه است. در گروه اقدام مالی بین المللی موسوم به FATFبه (Financial Action Task Force )  اکنون 36 کشور عضو هستند که عمدتا کشورهای توسعه یافته‌اند که هم کشورهای شرقی و هم غربی در آن عضویت دارند. کشورهای غربی نظیر فرانسه، ایتالیا، آلمان و از این طرف روسیه، هند، چین، کره جنوبی، و ژاپن. اینها کشورهای اصلی طرف تجاری ایران هستند که نام بردم .

درواقع حتی اگر ایران هم بخواهد بدلیل آنکه شرایط سخت عضویت را نداریم  ما را عضو این گروه نمی‌کنند. اکنون چند سال است که عربستان و اندونزی عضوهای ناظر هستند درحال تلاشند که بتوانند عضو کامل شوند ولی هنوز نشده‌اند.

بهشتی پور در گفت وگو با باشگاه خبرنگاران جوان:

کارشناس مسائل اروپا گفت: سیاست واشنگتن فضاسازی علیه اینستکس و به طور کلی تعاملات اتحادیه اروپا و ایران است.

سیاست واشنگتن فضاسازی علیه تعاملات اتحادیه اروپا و ایران استحسن بهشتی‌پور کارشناس مسائل اروپا در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان ٬ بابیان اینکه سیاست آمریکا ایجاد اختلاف میان اتحادیه اروپا و ایران است، افزود: طبیعی است که رسانه‌های آمریکا هم متناسب با سیاست‌های این کشور پیش بروند، که درحال حاضر برنامه‌های آن‌ها در راستای اختلاف افکنی بین اتحادیه اروپا و ایران تعریف شده است.

بهشتی پور افزود:بر همین اساس هم به تازگی بلومبرگ اعلام کرد که سازوکار اینستکس باید رویکردی فرا‌تر از غذا و دارو داشته باشد، چرا که در حقیقت واشنگتن به اروپا فشار تا خواسته‌های آن‌ها را محقق سازد و اینستکس دقیقا مقابل سیاست‌های آمریکا است و بلومبرگ هم با زرنگی تلاش می‌کند به اختلافات اروپا و ایران در رابطه با این سازوکار مالی دامن بزند.

تجارت گاز بهانه ای برای پیوند کشورها 

مصاحبه حسن بهشتی پور  با شبکه اسپوتنیک روسیه 

مصاحبه کننده : مهدیه تاری

تصمیم گرجستان برای خرید گاز از روسیه ، جنجال هایی را درون این کشور به دنبال داشته و به نظر می رسد که تهدیدی برای تشدید تنش ها بین تفلیس و باکو خواهد بود.

اگر چه این موضوع در ابتدا بحرانی و خطر ناک به نظر نمی آید اما به نظر می رسد که جنجال ها و مناقشات درون گرجستان ممکن است در ایجاد کریدور انرژی روسیه، گرجستان، ارمنستان و ایران مشکلاتی را به دنبال داشته باشد. به نقل از معاون وزیر امور خارجه روسیه و با توافق چهار کشور بخش فن آوری و اقتصادی این کریدور تا پایان سال جاری انجام می شود.

آیا جبهه های مخالف روسیه که جایگاه خود را در دولت گرجستان تا حدودی حفظ کرده اند، ممکن است در مسیر ایجاد این کریدور مشکلاتی را ایجاد نمایند؟ ایجاد این کریدور چه منافعی را برای ایران به دنبال خواهدداشت و آیا لازم است که از این پروژه تا حد امکان دفاع و پشتیبانی شود؟