روش تحلیل سیاسی

یاداشت شفاهی از : حسن بهشتي‌پور تحليلگر مسائل بين‌الملل

روزنامه اعتماد شماره 1013 روز چهارشنبه 20 دی ماه 1396

هشدارهايي كه از سوي مقام‌هاي بلندپايه جمهوري اسلامي ايران در روزهاي اخير در مورد احتمال نقض يك‌جانبه برجام از سوي امريكا بيان مي‌شود، يك اقدام مثبت است چرا كه باعث مي‌شود اگر باشد تصميمي از سوي امريكا اتخاذ شود، تبعات سخت چنين تصميمي هم در نظر گرفته‌شود. ولي واقعيت اين است كه اگر ترامپ توانايي خارج شدن از برجام را داشت، از همان ژانويه ٢٠١٧ كه كار خودش را به عنوان رييس‌جمهور امريكا شروع كرد از برجام خارج مي‌شد. اما هم وزير دفاع، هم مشاور امنيت ملي، هم رييس سازمان سيا و هم رييس اطلاعات ملي امريكا كه بر ١٦ سازمان اطلاعاتي اشراف دارد به او يادآور شدند كه به نفع امريكا است از اين توافق خارج نشود. اين موضوع نه تنها به نفع امريكا بلكه به نفع بقيه كشورهاي ١+٥، به نفع ايران و همه كشورهاي ديگري است كه به برجام متعهد شده‌اند. برجام توافقي است كه هر چند كف خواسته‌هاي دو طرف را تامين كرد، اما تنها راهي بود كه ممكن بود از طريق ديپلماسي جلوي يك بحران جدي را بگيرد و شرايط را مديريت كند. در عين حال با تصويب قطعنامه ٢٢٣١ شوراي امنيت سازمان ملل متحد اين توافق به يك سند بين‌المللي تبديل شده است.

حسن بهشتی‌پور درگفت‌وگو با «آرمان»:

روزنامه آرمان  شماره 3513 به تاریخ چهارشنبه بیستم دی ماه  1396

مساله داخلی ایران هیچ‌ربطی به برجام ندارد

آرمان - هستی قاسمی:

به‌زودی ضرب الاجل دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا برای تصمیم درباره تایید پایبندی ایران به برجام فرا می‌رسد و این در حالی است که او در ماه‌های گذشته پایبندی ایران به برجام را مورد تایید قرار نداد و کار را به کنگره واگذار کرد. به همین دلیل این نگرانی از سوی حامیان توافق در آمریکا و به‌ویژه اتحادیه اروپا وجود دارد که او باز هم از تایید پایبندی ایران به توافق سرباز زند و یا به بهانه‌های واهی از برجام خارج شود. اگرچه به‌نظر می‌رسد که کنگره و بخشی از اعضای کاخ سفید و به‌طور کل حامیان توافق هسته‌ای در آمریکا به‌دنبال راهی برای متقاعد کردن دونالد ترامپ و ماندن در توافق هستند اما به هر روی به اعتقاد تحلیلگران، عدم تایید پایبندی ایران به برجام و خروج از توافق و در نهایت اعمال تحریم‌های هسته‌ای عواقب و پیامدهای بسیار سنگینی را متوجه آمریکا به‌عنوان یکی از اعضای توافق هسته‌ای خواهد کرد. در این راستا حسن بهشتی‌پور تحلیلگر مسائل بین‌الملل با «آرمان» به گفت‌وگو پرداخته است که در ادامه آن را می‌خوانید.

حسن بهشتی پور- تحلیل‌گر مسائل بین الملل

روزنامه جهان اقتصاد چهارشنبه 20 دی ماه 1396

رئیس جمهور کنونی آمریکا در زمان مبارزات انتخاباتی موضع‌گیری‌های سختی علیه باراک اوباما انجام داد که چرا با ایران بر سر پرونده‌ هسته‌ای توافق کردی؟ توافقی که البته بعد از انتخاب شدن به عنوان رئیس جمهور آمریکا، ترامپ تلاش کرد آن را لغو کند، اما بعد از سرو صدا‌های فراوان از کنار آن گذشته و برجام را به کنگره واگذار کرد. کنگره آمریکا نیز در مقابل این پاس ترامپ کناری ایستاد و بر اساس قوانین تصمیم‌گیری در مورد پایبندی آمریکا به توافق وین را مجدد به تصمیم رئیس جمهور آمریکا واگذار شد. این احتمال وجود دارد که ترامپ این بار هم مانند گذشته تصمیم خاصی در مورد توافق هسته‌ای اتخاذ نکند و این توافق مجدد وارد سیکل قبلی شود. اما این تحلیل نیز جای بررسی دارد و باید این احتمال را در نظر داشت که با توجه به تصمیمات اتخاذ شده توسط ترامپ در ماه‌های اخیر در تحریم برخی نهاد‌های ایرانی او ممکن است در اقدامی خلاف قواعد بین المللی برجام را لغو کند.! در این صورت عدم تایید آمریکا، به معنی لغو توافق هسته‌ای نیست و اقدام آمریکا تنها تصمیمی داخلی تلقی خواهد شد. در زمان باراک اوباما کنکره رئیس جمهور آمریکا را موظف کرده که هر ۹۰ روز یک بار در مورد اجرای برجام گزارش داده شود. حال اگر ترامپ این گزارش را به کنگره اعلام نکند، تنها یک قانون داخلی در آمریکا نقض شده که ارتباطی با برجام ندارد. زیرا در برجام اختیاری برای رئیس جمهور آمریکا در نظر گرفته نشده که در مورد پایبندی ایران به برجام نظر مثبت یا منفی خود را ارائه دهد. هرچند عدم گزارش ترامپ به کنگره چندان مهم نیست اما رفتار بعدی او در این ارتباط مهم است که آیا آمریکا از برجام خارج خواهد شد؟ و ترامپ تصمیمی اتخاذ خواهد کرد که تحریم‌های هسته‌ای مجددا علیه کشورمان وضع شود؟ در صورت صدور دستوراتی با این ضمائم، آنگاه ایران مجبور به واکنش خواهد شد و درخواست تشکیل کمسیون مشترک را خواهد داد اما تا زمانی که آمریکا همچنان تعلیق تحریم‌های هسته‌ای را ادامه دهد، مشکلی برای برجام به وجود نخواهد آمد. اینکه یک جناح سیاسی در آمریکا این توافق را میپذیرد و جناح مقابل خیر، چندان مهم نیست زیرا بر اساس توافق هسته‌ای ترامپ تنها باید تعلیق تحریم‌های هسته‌ای مربوط به توافق هسته‌ای را امضا و اجرایی کند. هرچند دستگاه دیپلماسی ایران در هر شرایطی و در مقابل هر سناریویی از سوی آمریکایی‌ها باید سناریو دقیقی در نظر داشته باشد.

حسن بهشتی پور (کارشناس روابط بین‌الملل):«نیز در واکنش به طرح تحریم صداوسیما توسط کنگره آمریکا، این اقدام را پروپاگاندای سیاسی آمریکایی‌ها عنوان کرد و گفت: طرح تحریم صداوسیما اتفاق بی‌سابقه و عجیب است و آمریکایی‌ها اهل این کار نیستند. اولاً که باید مشخص شود که در کنگره آمریکا، این پیشنهاد را اعضای مجلس سنا مطرح کرده‌اند یا نمایندگان و ثانیاً باید مشخص شود در این لایحه، چه چیزی از صداوسیما را می‌خواهند تحریم کنند.»

وی افزود: «سابق بر این شبکه‌های سحر و العالم به دلیل افشای ابعاد جنایات مختلف صهیونیست‌ها، تحریم شده بود اما با توجه به اینکه برخی از ماهواره‌های مورد استفاده معاونت برون‌مرزی رسانه ملی متعلق به کشورهای آسیای و اروپایی هستند و وظیفه ارسال سیگنال‌ها را بر عهده دارند، این ادعای آمریکایی‌ها، عملاً غیر قابل تحقق است.»

این کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه کشورهای ارسال‌کننده سیگنال، قراردادهای یک‌ساله با ایران دارند و طبق آن قرارداد، موظف به ارسال سیگنال هستند و اگر بخواهند یک‌طرفه آن را لغو کنند، باید دلایل آن را بگویند و ضرر و زیان آن را هم بپردازند تصریح کرد: «آمریکایی‌ها نمی‌توانند 120 شبکه رادیویی و تلویزیونی را تحریم کنند و تاکنون سابقه نداشته که آمریکا صداوسیما را به‌صورت رسمی تحریم کند.»

گزارش اختصاصی جام جم آنلاین از شکست آمریکا در شورای امینت

 نه قاطع شورای امنیت به نفع ایران

جام جم آن لاین  روز دوشنبه 18 دی 1396

در پی شکست اقدام مداخله جویانه آمریکا ضد ایرانی در برگزاری نشست شورای امنیت برای بررسی اوضاع داخلی ایران، کارشناسان سیاسی بر این باورند اعضا این شورا با رد ادعاهای نماینده واشنگتن علیه تهران نشان دادند دیگر حاضر نیستند خارج از قواعد بین المللی و منشور حقوق ملل از تمایلات کاخ سفید تبعیت کنند.

 تصویر روایت تنهایی نماینده آمریکا در سازمان ملل/ نه قاطع شورای امنیت به نفع ایران

به گزارش جام جم آنلاین؛ شورای امنیت سازمان ملل متحد، به درخواست آمریکا، نشستی فوق‌العاده با هدف بررسی نا‌آرامی‌های ایران برگزار کرد. نشستی که با عدم احراز نتیجه ای مثبت در جهت خواسته های آمریکا، در ضمن به رویارویی آشکار واشنگتن با مجامع بین المللی تصمیم گیر منجر شد، رخدادی که شماری از ناظران سیاسی، آن را نشانه‌ای از پیروزی ایران و کاهش فاحش نفوذ آمریکا در سازمان ملل متحد تعبیر می‌کنند.