بعد از اجلاس سران ناتو در لیسبون پایتخت پرتغال در سال ۲۰۱۰ و شرکت فعال مدودوف رئیس جمهوری روسیه در این نشست مهم ، تحلیل گران مسائل روسیه به این باور رسیدند که امریکا به راه حل های جدیدی برای همکاری بین ناتو  و روسیه دست یافته است . اما در آستانه دیدار  سران دو کشور  در فرانسه در حاشیه اجلاس کشورهای صنعتی غرب هنوز مشکلات اساسی بر مناسبات ناتو و روسیه  حاکم  است

طبق اظهارات دیمیتری راگوزین نماینده دائمی روسیه درناتو

« یکی ازمهم‌ترین موانع درمذاکرات بین دو طرف  بحث پیشنهاد روسیه  برای همکاری با ناتو دردو چارچوب کلی است .

اول درچارچوب خود ناتو

دوم در چارچوب اجلاس روسیه – ناتو

بحث‌های داخلی ناتو همیشه دوقدم جلوترند و ما را همیشه دربرابرعمل انجام شده قرار می‌دهند.این عمل راهیچگاه نمی‌توان بحث‌های برابردانست. همانطوری که دیپلمات‌ها ناتو می‌گویند درپیشنهاد روسیه شمارزیادی پارامتر وجود دارند که به هیچ عنوان برای ناتو مورد قبول نمی‌باشند .»  در این باره یکی از نمایندگان اروپا در ناتو می گوید:

« ما درطرح‌های خود نمی‌توانیم به روسیه وضعیتی برابربا دیگراعضای ناتو بدهیم . ما همه به وسیله 5 متن درتوافقنامه واشنگتن به هم مرتبطیم وما نمی‌توانیم امنیت خود را بدست یک بازیگرجدابدهیم.درچارچوب سپرهای موشکی منطقه‌ای ، روسیه پیشنهاد می‌کند که مسئولیت دفاع ازمنطقه شمال غربی یعنی آسمان لهستان و بالتیک واسکاندیناوی را به وی بسپارند . اما لیتوانی و لتونی و استونی و لهستان و رومانی مخالف این ایده‌اند . » (۱)

دربرابراین دیدگاه دیمیتری راگوزین می گوید:

«اگرما می گوئیم که این سیستم برای دفاع ازتهدیدات حاصله ناشی ازجنوب{مهم‌ترازهمه از ایران}ساخته می‌شود،بنابراین چه فرقی می‌کند که ازبخش شمالی چه کشوری دفاع کند؟ازآن سمت هیچ تهدیدی وجود ندارد.بنابراین مسئولیت این قسمت رابه روسیه سپردن منطقی است.» (۲)

درداخل روسیه هم نگاه های تندتری مطرح است ازجمله یکی ازمقامات وزارت دفاع روسیه می گوید:

« نیروهای مسلح ما کاملاً مطمئن  هستند که سپرهای موشکی آمریکایی مستقر دراین منطقه نه تنها می‌توانند موشک‌های راهبردی ما را که ازخاک روسیه به سمت شمال غرب  اروپا پرتاب شوند ، بزنند. بلکه آن‌ها حتماً امکان این را بدست خواهند آورد، تا بتوانند حمله هسته‌ای به اهداف زمینی در روسیه بکنند .» (۳)