روش تحلیل سیاسی

طرح مساله :

پوتين روز دوشنبه 1/1/90 درجريان ديدار با كارگران يك مركز صنعتي در منطقه 'وتكينسك' واقع در جمهوري اودمورتياي روسيه خاطرنشان كرد: هيچ منطقي دربكارگيري زورتوسط آمريكا وجود ندارد.

پوتين از اين كه آمريكا به آساني تصميم به بكارگيري نيروي نظامي درعرصه بين المللي مي گيرد، ابراز نگراني كرد.  نخست وزير روسيه با بيان اينكه اين سياست آمريكا جنبه استمرار يافته است، گفت:

« دردوره رياست جمهوري 'بيل كلينتون'، بلگراد بمباران شد ودرهنگام حكومت بوش هم افغانستان و عراق مورد تهاجم قرار گرفت. حالا هم در زمان رياست جمهوري اوباما نوبت به ليبي رسيده است و اين كشوربه بهانه دفاع ازغيرنظاميان مورد حمله قرارمي گيرد واين اقدامات غربي ها دورازمنطق ووجدان است. قطعنامه 1973 ناقص و آسيب رسان به صلح جهاني خواند.  این قطعنامه راه را براي همه نوع اقدام عليه مردم لیبی بازگذاشته و يادآور درخواست هاي قرون وسطايي براي لشكركشي هاي صليبي است. اين قطعنامه عملا اجازه حمله به يك كشورمستقل را مي دهد، وبه همین دلیل مسكو ازاين قطعنامه حمايت نكرد. حوادث ليبي،صحت سياست روسيه براي تقويت توانمندي دفاعي خود را نشان داد. »

به گزارش رسانه های خبری روسیه ، مدودیف رییس جمهوری این کشور  اظهارات پوتین نخست وزیر روسیه درباره لیبی را رد کرد.  وی گفت  از تصمیم مسکو برای وتو نکردن قطعنامه دوم شورای امنیت سازمان ملل علیه لیبی حمایت می کند. مدودیف گفت:

« روسیه در ارتباط با این قطعنامه به این دلیل از حق وتوی خود استفاده نکرد که به عقیده من صدور آن کارغلطی نبوده وبازتاب درک ما ازاوضاع جاری درلیبی است. رییس جمهوری روسیه ، مقایسه قطعنامه دوم شورای امنیت سازمان ملل با درخواست های قرون وسطایی از سوی پوتین نخست وزیر این کشورراغیرقابل پذیرش توصیف کرد. بیان عباراتی مانند ‘جنگ صلیبی’ که به برخورد بین تمدن ها منجرمی شود، نابخشودنی ونپذیرفتنی است. باید به خاطر داشته باشیم که شرایط می توانست به بدتر از آنچه که الان هست، منتهی شود.»