اول آذر ماه  برای شنیدن سخنرانی های اساتید حوزه سیاست ،درباره رابطه نفت و انرژی هسته ای به دفترسایت دیپلماسی ایرانی ازسوی اقای صادق خرازی دعوت شده بودم از قضا اقای دکترعسگر خانی  یکی از سه سخنران در آخریم لحظات عذر خواهی کرده بود و نیامد میزبان جلسه ازمن خواست درموضوع بررسی روند شکل گیری فعالیت های هسته ای ایران صحبت کنم  با آنکه هیچ آمادگی نداشتم اما درشرایط رودرواسی  پذیرفتم و ای کاش نپذیرفته بودم . بالاخره در این باره نکاتی را که  بصورت بداهه گویی به ذهنم رسید گفتم . سایت دیپلماسی ایرانی متن کاملش را در اینجا  قرار داده که به نقل از آن من هم در ذیل همین متن آوردم . البته جا دارد مطلب عمیق ترودقیق ترتهیه می شد ولی با این وجود توجه به مطالب مطرح شده بی فایده نخواهد بود واما بعد

به عنوان کسی که‌ از سال 1381، حداقل از جنبه رسانه‌ای مرتب موضوع هسته‌ای را پیگیری کرده‌ام و شب و روز به دلیل ضرورت شغلی با این موضوع درگیر بوده‌ام مسائلی را مطرح می‌کنم. نگاه من نگاه رسانه‌ای است و نه آکادمیک یا نگاه دیپلماسی به معنای واقعی کلمه؛، بنابراین لازم می‌دانم که چند نکته را در این فرصت به عنوان طرح مسئله مطرح کنم.

در ابتدا باید این موضوع از جنبه‌های حقوقی، سیاسی و فنی تفکیک بشود. در مورد موضوع «نگاهی به برنامه هسته‌ای ایران» خیلی علاقه مند بودم ببینم اگر آقای دکتر عسگرخانی تشریف می‌آوردند این نگاه را از چه منظری مطرح می‌کردند، چون این موضوع آنقدر پیچیده‌ است که در فرصتى اندک، بررسی آن واقعاً دشوار است. لازم است از نگاه تاریخی قضیه را بررسی کنیم، چون ماجرای هسته‌ای یک حادثه تاریخ ساز است و به ويژه هشت ساله‌ اخیر به عنوان یک دوره‌ اهمیت دارد. جنبه دیگر بحث حقوقی ماجراست است که عمدتا در غالب بحث‌های مربوط به سازمان ملل و 6 قطعنامه‌ای که در شورای امنیت صادر شد و 4 عدد از آنها هم جنبه تحریمی‌ داشت و نیز 22 گزارشی که‌ آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای ارائه داده‌ است مطرح می‌شود. جنبه حقوقی ماجرا و تبعاتش برای ایران و کارهایی که ما در این زمینه‌ انجام داده‌ایم نیز مطرح می‌شوند. از لحاظ فنی نیز موضوع بسیار مهم است. باید دید این دستاورد آیا واقعا سطح تکنولوژی در ایران را افزایش می‌دهد یا چه تاثیری در رشد علم و تکنولوژی و بالا بردن جایگاه علمی‌ ایران در عرصه منطقه و جهان دارد. بنابراین در این سرفصل‌ها من آن نکاتی را که به عنوان یک فرد رسانه‌ای به نظرم می‌رسد به عنوان طرح مسئله عرض می‌کنم.