روز دوشنبه  پانزدهم شهریور ماه  ۱۳۸۹(هفتم سپتامبر ۲۰۱۰) آقای آمانو دبیرکل سازمان جهانی انرژی هسته ای  بیست  وسومین گزارش  این آژانس را امضاء کرد . با اینکه اینگونه گزارش ها بر اساس  روال قانونی آژانس باید محرمانه بماند . اما بر طبق روال  چند سال اخیر بلافاصله متن ان دراختیار خبرگزاری ها و رسااته های بین المللی قرار گرفت . از زمانی که اقای آمانو در دی ماه گذشته مسئولیت دبیرکلی آزانس را بر هده گرفت ،لحن گزارش  های آژانس علیه ایران تندتر  از قبل شده است . برای اثبات این نظر کافی است سه گزارش اخیر آژانس را که در دوره آقای  آمانو تهیه شده است  مرور کنیم . در این سه گزارش ابواب جدیدی باز شده است که بر اساس دیدگاههای مسئولین ایرانی  حکایت از سیاسی بودن ماجرا ی پشت پرده این گزارش ها دارد .  وقتی می گویند سیاسی اشاره به این و قعیت دارد که آژانس  بر طبق اساسنامه خود باید از لحاظ حقوقی و فنی موضوع را پی گیری کند، چرا که تنها این نهاد بین المللی است که با برخورداری از کارشناسان هسته ای و حقوق دانان بین المللی و دیپلومات های حرفه ای می توانند بر فعالیتهای هسته ای سایر کشورها نظارت کنند.اما کیست که نداند فشار های سیاسی قدرتهای تاثیر گذار در عرصه بین المللی بر روی عملکردی به ظاهر بی طرفانه و تخصصی این سازمان هم تاثیر گذار است . به عبارت دیگر زد و بند های پشت پرده سیاستمداران بخشی از فعالیتها ی این سازمان را تحت تاثیر قرار می دهد.

در برخورد با یان نوع گزارش ها ایران می تواند همچنان بر این بخش تاکید کند که گزارش ها از جنبه ها حقوقی خود و فنی خارج شده و به سمت منافع سیاسی قدرتها پیش می رود . اما باید توجه داشت هر کدام از این گزارش ها و قطعنامه هایی که شورای امنیت برای ایران صادر  می کند جنبه پرونده سازی و مستند سازی علیه ایران در مجامع رسمی بین المللی دارد بنابراین نباید با شعار دادن علیه انها دلخوش باشیم . بهترین شیوه ان است که از همه ظرفیتهای دیپلوماتیک و رسانه ای خود برای خنثی کردن این تحرکات بهره بگیریم . بی تفاوتی دراین مورد یا خوش خیالی ایران را به بیراه می برد.

در حال حاضر به جای دعوا بر سر اینکه  رئیس جمهور می تواند نماینده ویژه معرفی کند یا نمی تواند و وزارت خارجه را با اعضای دولت درگیر کنیم . بهتر است  بکوشیم فضای بین المللی را با تحرکات مثبت و حساب شده به نفع ایران کنیم . آیا می دانیم  سیاست خارجی ایران و به تبع آن سیاست هسته ای به کجا می رود ؟