روش تحلیل سیاسی

مقدمه :

درارزیابی این بیانیه قبل از هر چیز باید توجه داشت که آنچه درروز دوشنبه 27 اردیبهشت ماه 1389 در سالن اجلاس سران در تهران توسط اقای متکی قرائت شد  و به امضا وزرای خارجه سه کشور ایران و ترکیه و برزیل رسید در واقع بیانیه تهران است نه توافقنامه. فرق آن دراین است که این بیانیه زمینه توافق را فراهم می کند. ترکیه و برزیل طرف ایران نیستند که بشود با انها توافق نامه امضا کرد آنها نقش واسطه را بر عهده دارند . طرف های اصلی ایران ، کشورهای عضو گروه وین هستند. گروه وین یهنی آمریکا ، روسیه و فرانسه زیر نظر آژانس بین المللی انرژی هسته ای در یک مناقصه شرکت کردند که نتیجه آن این شد که روسیه سوخت راکتور تهران که نیاز به اورانیوم 20 درصد غنی شده دارد ، تامین کند و این سوخت توسط فرانسه در صفحه های سوخت قرار گیرد که قابل استفاده مناسب در راکتور تهران باشد. در همان زمان  طرحی را محمد البرادعي مدير کل پيشين آژانس داد که 1200 کیلو اورانیوم غنی شده به میزان 5/ 3در صد ایران را تحویل دهد و دربرابر آن ایران 120 کیلو اورانیوم غنی شده درمقیاس 20 درصد را تحویل بگیرد. تا زیر نظر آزانس در راکتور تهران که مواد اصلی رادیو دارو ها را تولید می کند، مصرف شود . در این رآکتور داروهای مخصوص معالجه سرطان ساخته می شود.

بعد از صدور موفقیت امیز بیانیه تهران که در عمل آمریکا و متحدانش را در موقعیت کیش قرارداد خانم کلینتون تلاش کرد برای آنکه امریکا در مذاکرات آینده ایران با گروه وین (آمریکا ، روسیه و فرانسه )دست خالی نباشد با حذف دو بند مهم مربوط به تحریم فروش بنزین به ایران و افزایش تحریم ها در زمینه عملیات بانکداری ، روسیه و چین را با خود همراه سازد تا بتواند به ایران نشان دهد توافق در باره مبادله سوخت به معنای به رسمیت شناختن حق غنی سازی اورانیوم از سوی ایران نیست. در نتیجه آمریکا با برداشتن چماق تحریم به استقبال مذاکرات بر سر هویچ مبادله سوخت گام برداشت .این در واقع پاسخ گل ایران در دقیقه نود بود اما گلی که در موقعیت آفساید قرار دارد .

در این باره با سایت ایراس مصاحبه ای انجام داده ام که به نظر خودم خلاصه نتایج بیش از ۲۵ سال کار تحلیلی در باره روسیه و مناسبات آن با ایران و آمریکا است . راستش خیلی علاقه مند هستم این مطلب توسط کسانی که در مناسبات روسیه و ایران کار می کنند خوانده شود ونقد و بررسی گردد چرا که احساس می کنم متن این مصاحبه در شرایط تاریخی امروز حرفهای قابل تاملی برای دست اندر کاران سیاست خارجی ایران در قبال روسیه دارد متن کامل مصاحبه را در ادامه مطلب و یا در اینجا می توانید ببینید و خوشحال می شوم اگر نظری دارید ارائه فرمائید . اما به نظرم می رسد گوش شنوایی برای این حرفها وجود ندارد همه چیز تحت تاثیر نگاه های جناحی و گروهی گم شده است .